រឿងខ្លីបែបsad
ជុងគុកនឹងថេយ៉ុងជាសង្សានឹងគ្នាពួកគេស្រឡាញ់គ្នាខ្លាំងណាស់តែគេបានបែកគ្នាបន្ទាប់ពីរឿងយល់ច្រលំថាថេយ៉ុងក្បត់តែតាមពិតគឺពេលនោះថេយ៉ុងត្រូវគេចាប់យកទៅតែជុងគុកបែរជាចោទថេយ៉ុងថាក្បត់ទៅមានប្រុសថ្មីដោយសារតែខឹងខ្លាំងពេកជុងគុកក៏បានចាប់ថេយ៍ទៅធ្វើទារុណកម្មរំលោភយ៉ាងព្រៃផ្សៃមិនតែប៉ុណ្ណោះថែមទាំងយកស្រីស្នេហ៍មកបញ្ឈឺថេយ៉ុងទៀត។
+បន្ទប់ក្រោមដី
ជំហានជើងបោះទៅមុខយ៉ាងធ្ងន់របស់កម្លោះអស់zinជុងគុកដើឆ្ពោះទៅគ្រែយ៉ាងញាប់ជើងដោយនៅលើគ្រែនោះមានក្មេងប្រុសម្នាក់ដែលរាងកាយពោរពេញទៅដោយស្នាមជាំស្នាមវៃដោយខ្សែរតី។
<យ៉ាងមិចងាប់បាត់ឬនៅ ហ៉ឹសអាយុថ្លៃគ្រាន់បើ>ជុងគុកមកដល់ភ្លាមនិយាយពេបជ្រាយឲថេយ៉ុងភ្លាម
<សម្លាប់ខ្ញុំតែម្ដងទៅ>ថេយ៉ុងនិយាយទាំងសំឡេងខ្សោយៗ រាល់ថ្ងៃនេះគេឈឺខ្លាំងណាស់១ថ្ងៃត្រូវយ៉ាងតិច៤ខ្សែតីដែរតើគេទ្រាំបានយូរប៉ុណ្ណាទៀត
<ចង់ងាប់ខ្លាំងហ៎>ដោយឮថេយ៉ុងនិយាយបញ្ឆេះដូចច្នេគេក៏ដើរសំដៅទៅបើកថតតុរួចទាញសារាងនឹងថ្នាំមួយប្រភេទចេញមក
ច្រឹប
ជុងគុកចាក់ថ្នាំនៅចំកញ្ចឹងក៎ថេយ៉ុងរហូតដល់អស់ទើបដកសារាងមកវិញរួចក៏ដើរទៅជាន់ខាងលើ
<អាយ~~~~>សំឡេងស្រែកដោយក្ដីឈឺចាប់របស់ថេយ៉ុងលាន់រំពងពេញបន្ទប់ព្រោះដោយសារតែសារជាតិថ្នាំដែរជុងគុកចាក់ឲមិញជាថ្នាំដែរអាចផ្ដាច់ប្រព័ន្ធសាររីរាង្គទាំងអស់នៅក្នុងរាងកាយរបស់ថេយ៉ុងត្រឹមតែ1ម៉ោងតែប៉ុណ្ណោះដោយវានឹងធ្វើឲឈឺចាប់បន្តិចម្ដងៗ។
+ខាងជុងគុក
ជុងគុកកំពុងធ្វើឯកសារស្រាប់តែប៉ះដៃចូលកន្លែងផ្ញើសារជាមួយជំនិតនាយ
<នេះជាវិដេអូស្អី>ជុងគុកជ្រួញចញ្ចើមពេលដែរជំនិតនាយផ្ញើវិដេអូរមួយឃ្លីបមកព្រមទាំងសារមួយឃ្លាថា{សូមចៅហ្វាយមើលឲចប់ប្រយ័ត្នស្ដាយក្រោយ}
<វិដេអូអ្វី វាផ្ញើមកតាំងពី៤ថ្ងៃមុនមិនបានចូលមើលសោះ>ជុងគុកលាន់មាត់ព្រោះតាមធម្មតាជំនិតគេមិនដែរផ្ញើវិដេអូអត់ប្រយោជន៍មកទេ មិនចាំយូរគេក៏ចុចមើលភ្លាម
<នេះ...>គេគាំងមួយរំពេចពេលដែរឃើញមនុស្សមួយក្រុមកំពុងតែព្យាយាមចាប់រំលោភថេយ៉ុងតែដោយសារថេយ៍រើខ្លាំងពេកពួកគេក៏ដាល់ថេយ៍មួយដៃចំពោះបម្រុងយកដាក់លើឡានទៅហើយតែមានសន្តិសុខពីរនាក់ដែរដើរល្បាតតាមនោះឃើញក៏មកជួយដោយនាំរាងតូចទៅសំរាកនៅមន្ទីពេទ្យ
<នេះ~~យើ..យើងយល់ច្រលំ.ថេ~ថេយ៉ុង>ជុងគុកមើលចប់ភ្លាមគេក៏ប្រញាប់ប្រញាល់ចុះទៅមើលថេយ៍យ៉ុង
+ក្រាកទ្វារបន្ទប់ក្រោមដី
<អាយ~ឈឺណាស់ ហឹកៗ >គ្រាន់តែបើកទ្វារភ្លាមសំឡេងស្រែករំពងដោយក្ដីឈឺចាប់របស់ថេយ៍ធ្វើឲជុងគុកតត់ស្លុតជាខ្លាំង
<ថេយ៉ុងបងបងសុំទោស អូនកុំកើតអីណាស>ជុងគុកយំចេញមកសភាពរាងតូចពេលនេះគឺគេហូរឈាមតាមច្រមុះ ថែមទាំងក្អកចេញឈាមទៀតផងឯភ្នែកវិញក៏ធ្ងន់ទៅៗមិនចាំយូរគេក៏នាំថេយ៍ទៅមន្ទីពេទ្យ
+មន្ទីរពេទ្យ
រាងតូចស្ថិតនៅក្នុងបន្ទប់សង្រ្គោះបន្ទាន់មិនដឹងថាមានសង្ឃឹមរស់់ឬអត់ទេបើជុងគុកចាក់ថ្នាំនេះឲគេ
~~~រំលងអស់៤ម៉ោងក្រោយមក~~
+ក្រាក
<គ្រូពេទ្យគេយ៉ាងមិច>ជុងគយកប្រញាប់ស្ទុះទៅសួរគ្រូពេទ្យ
<បាទ!សូមអញ្ញើញទៅបន្ទប់ពិគ្រោះយោបល់លោក>គ្រូពេទ្យក៏នាំផ្លូវជុងគុកទៅ
&បន្ទប់ពេទ្យ
<អ្នកជំងឺបានខូចខាតប្រព័ន្ធរាងកាយអស់មួយចំនួនធំបាតហើយគេអាចរស់បានលុះត្រាតែមានអុកស៉ីសែនជាជំនួយ ចំណែកសង្ស័យខួរក្បាលវិញគេខូចអស់ស្ទើទាំងស្រុងបើគេរស់នៅបែបនេះពិបាកណាស់ដៃជើងប្រើការមិនកើតនិយាយមិនបានដោយសារតែថ្នាំនេះវាកម្រិតធ្ងន់ហើយបញ្ជូនមកមន្ទីពេទ្យយឺតពេលបន្តិច ជម្រើសដល់ល្អគឺមានតែដកអុកស៉ីសែនចេញទេព្រោះ...(ផង)>មិនឲគ្រូពេទ្យនិយាយតទៅទៀតគេក៏វៃតុមួយទំហឹងស្អីគេដកអុកស៉ីសែនចេញគេមិនអត់ដង្ហើយស្លាប់ហើយ
<មិនបានយើងមិនអនុញ្ញាតឲដកចេញទេ>
តុកៗ ~ក្រាក
<លោកឌុកទ័រ អ្នកជំងឺចង្វាក់បេះដូងឈប់លោតហើយ>ពេទ្យ
<នេះ~~ថេយ៍~មិនពិតទេ>ជុងគុកយកដៃខ្ទប់ក្បាលមិនចងស្ដាបអ្វីទាំងអស់
<ឆាប់រៀបចំប្រដាប់ប្រដាធ្វើចលនាបេះដូងតោះឆាប់ទៅ>ពេទ្យក៏នាំគ្នាប្រញាប់ប្រញាលរៀបចំរបស់របរ
ទឺត~~
<ពួកយើងអស់លទ្ធភាពហើយលោក កាត់ចិត្តទៅ>
<ទេមិនពិតទេហិក.. ហិក..ថេយ៍>ជុងគុកយំអោបថេយ៍ទាំងយំដឹងនឹងកំហុសរបស់ខ្លួនដោយឈឺចាប់ខ្លាំងពេកគេទាញកម្លើងចេញពីចង្កេះខោរួចយកមកភ្ជុងក្បាលខ្លួនឯង
<ជាតិក្រោយបងនឹងសងអូននូវទង្វើទាំងអស់នេះ ជាតិក្រោយបងនឹងធ្វើប្ដីល្អរបស់អូនបងនិងមិនអាត្មានិយមដូចពេលនេះទៀតបងសុំទោស (ផាំង)>ជុងគុកក៏ដួលអស់ជំហរទៅលើឥតរួចក៏ដាច់ខ្យល់ស្លាប់ភ្លាមៗ។
