☆ bataklık, ushiten ✓

on sekiz||

attığım mesajlara son kez göz attıktan sonra derin bir nefes verdim.

iyi yapmıştım değil mi? evet, iyi yapmıştım.

yazdıklarımın üzerine pek bir şey hissedeceğini sanmıyordum ama dilerim ki benden çok daha kötü bir hale düşerdi.

telefonumu yandaki tuşa basarak kapattım ve komodinin üzerine indirdim. tavana baktım bir süre.

neden böyle olmuştuk biz? ne ara bu kadar uzaklaşmıştık ki birbirimizden?

bilmiyordum. gerçekten bilmiyordum.

bir yandan da yaptığı her şey için ona teşekkür etmek istiyordum. bana bu kadar şeyi yaşatıp beni üzdüğü için ona minnettar olmalıydım çünkü bu şekilde gözlerim açılmıştı en azından.

herkese iyi insan lakabını takmıyordum.

birisi bana zorbalık yapmış olsa bile hep onu haklı çıkarabilecek sebepler arardım. sorunu kendimde bulmak isterdim.

neden hep bunu yaptım?

kendimi çok sorguluyordum eskiye dair. kendimi sevmediğim için çok pişmandım.

ama artık o günlerin acısını çıkarabilirdim değil mi?

-
askim bebegim hayatim guzelim balim canim cicim yakisiklim kirmizi kafalim tendou'm 😛💘 cok seviyorum bu cocugu gercekten