Chapter Fifty-One

63 5 0
                                    

Sandra's pov

pagtapos namin pumunta nang baguio at dumiretso na kami sa ilocos.

malapit narin kami sa laoag city.

"anak? hindi ka pa inaantok?" tanong ni daddy saakin.

"nope dad, im not sleepy" i said at sumubo ule nang ice cream.

"malapit na tayo" he said at binilisan ang pag dadrive.

"daddy! muntik ko na masubsob mukha ko sa ice cream!" inis na sigaw ko.

"oopps im sorry nak" sabi nya at binalik ang tingin sa daan.

*laoag city*

"naayos na namin yung room mo nung nakaraang araw" dad said kaya napa tingin ako sakanya.

"bakit? ano meron sa room ko?" takang tanong ko kay daddy.

"ah basta, hindi naayos yan kasi matagal hindi naka punta nang ilocos, tignan mo nalang" sagot naman nya.

umakyat ako para tignan ang kwarto ko dito sa bahay namin sa laoag.

"what the" bruh.

WUAAAHHH.

WUAAAHHH

Oops! Questa immagine non segue le nostre linee guida sui contenuti. Per continuare la pubblicazione, provare a rimuoverlo o caricare un altro.

"ano? you like it?" dad said sa likod ko

Oops! Questa immagine non segue le nostre linee guida sui contenuti. Per continuare la pubblicazione, provare a rimuoverlo o caricare un altro.


"ano? you like it?" dad said sa likod ko.

"yes dy!" sabi ko at niyakap sya.

"ano, nagugutom kana?" tanong nya.

"siguro? hahaha di pa tayo nakain e" sagot ko ang ngumiti.

"mag luto lang ako nang food ok?" sabi nya kaya tumango ako.

i laid down on my bed.

BBM's pov

andito na kami ni sandra ngayon sa ilocos.

andun sya sa kwarto nya nag papahinga.

nag luluto naman ako dito sa baba.

buti nga naalala ko na ang anak ko, sabi kasi nila rose na iyak daw nang iyak si sandra tuwing gabi.

naaawa ako sa anak ko, she doesn't deserve this.

sana makulong narin yang aldrin nayan.

hindi parin daw kasi nakukulong si aldrin.

alam kong marami pang plano ang pamangkin ni justin kaya kaylangan naming maging alerto sa lahat.

kaylangan maging handa kami sa mga palaro nang aldrin nayan.

meron kasi akong nabasang sulat na galing kay aldrin.

and nasa bulsa ko lang yon.

ibibigay ko yon kay zev para malaman nyang may balak si aldrin.

Sandra's pov

"FOR THE REST OF MY LIFE! WOAAHHH!!!! DON'T BLAME ME LOVE MADE ME CRAZY!" sabay ko sa kanta.

"anak!" tawag ni daddy kaya napatigil ako sa pag kanta.

"kakain na tayo, halika na, tama nayang kanta anong oras na" sabi nya.

sumunod nako kay daddy.

"wow! my favorite food! carbonara!!" masayang sabi ko nang makita kung ano ang pagkain.

umupo na ako at sumandok nang carbonara.

"dahan dahan anak, wag mong ubusan ang daddy" sabi ni daddy at tumawa.

"sorry dy" sabi ko at sumubo nnag carbonara.

*KINABUKASAN*

----to be continued----





sarap ulam namin KARE KARE 🤤

Hated By My Own Parents Part One (Marcos Series #1) Dove le storie prendono vita. Scoprilo ora