Sinan'ın söyledikleri aslında mutluluk vericiydi ama ben çok da sevinememiştim. Niye sevinmişti bilmiyordum ama bir sevgilisi vardı ve artık bir yerlerden toplamamız imkansızdı.

"Anladım. Teşekkür ederim uğraştığın için."

"Sevinmedin mi Mine?" Sinan'ın sesi hayal kırıklığı yaşadığını belli edercesine geliyordu.

"Yani ne yalan söyleyeyim çok da sevinmedim. Bir sevgilisi var sonuçta, bundan sonra bir şey değişmez. Ama yine de teşekkür ederim."

"Peki Mine. Madem sevinmedin biz çikolatayla mutlu etme işine devam edeceğiz artık."

"Saçmalama istersen Sinan. Ömrünün sonuna kadar bana çikolata alacak değils-"

Ve cümlemi tamamlamama izin vermeden telefonu suratıma kapatmıştı. Gerçekten hiç vazgeçmeyecekti.

━━━━━━━━━━━━♡━━━━━━━━━━━━━

İlk dersin sonunda Alperen sınıfa gelmişti. Simge ona heyecanla baksa da Alperen benim yanıma geldiği için heyecanı sönmüştü. Birbirlerine soğuk davranıyorlardı sanki. En azından Alperen oldukça soğuktu. Ve Simge'nin morali bayağı bozuk görünüyordu. Alperen'le birlikte sınıftan çıkıp dışarıdaki bahçede duran bankalardan birine oturmuştuk. İlk önce o konuşsun diye beklemiştim. Ben konuşmayınca da zaten hemen konuşmaya başlamıştı.

"Sinan'la gerçekten sevgili değilmişsiniz! Öyle söyledi." Hafif esen rüzgarla önüme gelen saçı kulağımın arkasına ittirdim. İkimiz yan yana oturmuş birbirimize bakmıyorduk. İlk defa birlikte oturduğumuz için kalbimin çok feci bir hızda attığını hissedebiliyordum.

"Doğru. Benden yardım istediği için sevgiliymiş gibi göründük. Kısa sürdü ama."

"Kısa sürdü çünkü o seni bana söylemekle tehdit ediyordu Mine, yardım istemedi tehdit etti. Ben öğrenince de bitti değil mi?" Ona bakmasam da bana baktığını bildiğim için kafamı olumlu anlamda salladım. O kadar ciddi durmaya çalışıyordum ki, diken üstündeymişim gibi hissediyordum.

"Niye bu kadar gizledin kendini Mine. Gerek var mıydı?"

Yüzümü ona çevirdim. Okulda yasak olmasına rağmen sakalları çok hafif uzamıştı. Elimle sakalına dokunmak, yamulmuş kravatını düzeltmek istiyordum ama ne yazık ki yapamıyordum. Benden nefret ettiğini bilmeme ek olarak bir sevgilisi olduğunu da biliyordum. Bütün bunlar onu sevmeme bile engel olmaya çalışırken dokunmama nasıl engel olmasındı.

"Beni sevmeyeceğini biliyordum çünkü. Beni sevmen için Bade gibi ya da yeni sevgilin Simge gibi güzel olmam gerekiyordu. Güvenemiyordum kendime. Tam 'ne kaybederim ki' diye düşünüp seninle buluşmaya geleceğim gün Bade'yle sarılmış bir şekilde gördüm sizi. Ne yapabilirdim Alperen? Karşınıza çıkıp o gün kendimi rezil mi etseydim!?" Sözler ağzımdan bağırırcasına çıkarken dolan gözlerimi görmemesi için bakışlarımı yere çevirdim.

" Tamam anasını satayım, buna da tamam. O zaman niye kendinden kıskanırmış gibi yaptın Mine? Bücür kesin Mine'dir diye düşünüp sana yaklaştım. Düşüncemde haklı olmama rağmen sen beni Mine'yle konuşmakla suçladın. Şu anlattığım şeyin saçmalığına bakar mısın? Deliriyorum düşündükçe." Öfkeyle kurduğu cümleden sonra yüzüne baktım kısaca. Sinirden yumruğunu sıkmış elini ısırıyordu.

"Bücür'ün ben olduğumdan şüphelenmediğini, ona rağmen benimle konuştuğunu sandım. Benimle konuşan kişi başkasıyla da konuşur dedim. Güvenemedim sana. Biliyorum çok saçmaydı ama hepsi benim hatam. Bu saatten sonra düzelmez biliyorum, yine de özür dilerim. Hem sana hem de kendime güvenemediğim için... Ben böyle olmasını hiç istemezdim." Yüzüne baktığımda sert bakışları yumuşamıştı. Bana acırmış gibi bakıyordu. Alaycı bir acımak değil, merhamet dolu bir acımaydı.

"Hem bunlar zaten önceden konuşulacak şeylerdi Alperen. Bundan sonra bir anlamı yok. Yeni sevgilinle mutluluklar dilerim." Elimin tersiyle göz yaşımı silip ayağa kalktım. Adımladığım sıra oturduğu yerden kolumu tuttu. Arkama dönüp kolumu tutan eline baktığımda yavaşça ayağa kalktı.

"Simge benim sevgilim değil Mine. Okuldan bir kişinin onu taciz ettiğini ve eğer benim sevgilimmiş gibi durursa o kişinin benden korkup bir daha ona yaklaşamayacağını söyledi. Savunmasız olduğuna inandırdı beni. Ve ben bir kızı öyle bırakamazdım. Öğrendim ki hepsi yalanmış. Yani Simge'yle sevgili falan değiliz Mine."

Bu duyduklarım şu an halay çekmeme sebep olacak sözlerdi. Bilmememe rağmen horon bile tepebilirdim şu an. Hem zaten çok saçmaydı. Simge ve Alperen birbirine çok zıt karakterlerdi. Simge'nin her şeyi gözüme sokmak istercesine yaşaması da işin içinde bir bit yeniğinin olduğunu gösteriyordu. Nasıl inanmıştım buna ben?

"Bade'den de Simge'den de daha güzelsin Mine. Sadece fiziksel olarak değil, her şeyinle. Kendine niye güvenmiyorsun bilmiyorum ama emin ol sevebileceğime inandığın insanlardan nefret ediyorum ben. Ve en önemlisi seni seviyorum."

Şok içinde kalmıştım. Ağzım kendiliğinden bir açılıp bir kapanırken
Alperen yüzünde büyük bir gülümsemeyle bakıyordu. Hiçbir şey diyemediğim anda kolları bedenimi sardı. Sarılıyordu... Alperen bana sarılıyordu.

"Yaşadığımız her şeyi bir kenara bırakıp yaşayamadıklarımıza odaklanalım mı benim güzel Bücür'üm? Benim sevgilim olur musun?" Hıçkırığım eşliğinde göz yaşım Alperen'in omzuna akarken kollarımı boynuna sarıp sıkıca sarıldım ona. Güzel kokusu burnumdan ciğerlerime doğru akarken sesli bir şekilde güldüğünü duydum.

"Bu evet demek oluyor galiba."

"Evet..." Bu anın hiç bozulmasını istemiyordum. Sıkıca sarıldığım çocuğa delicesine aşıktım.

Mine'ydim ben... Bir şeyi istiyorsam o şey anında reddedilirdi. Ben ömrümün sonuna kadar Alperen'e sarılı bir şekilde durmak isterken bizi birbirimizden ayıran şey nöbetçi öğretmenin sesiydi.

"Zil çaldı evladım duymuyor musunuz? Okul değil, aşk yuvası mübarek..." Hocanın homurdanması sarılmamızı bölerken el ele tutuşup okulun girişine yürümeye başladık.

Onu seviyordum. O da beni... Bu saatten sonra bizi hiçkimse ayıramazdı. Sonumuza kadar...

Ühüğğğğğğğ. Bitti yaaaa.

Bitmesindi. Seviyordum ben onlarığğ.

Yine sıra geldi bir final konuşmasına.

Söylemek istediğim çok şey var ama bazı şeylere de ölene kadar susasım geliyor.

Benim ömrüm boyunca emeklerim hiç bu kadar ziyan edilmemişti. Yine de kazasız belasız bitti diye mutluyum. Umarım siz de sevmişsinizdir.

Bu bir Veda konuşması değil asla çünkü birazdan Küçük Mandalina'yı paylaşacağım.

Hadi Küçük Mandalina'da buluşalım.


gulguler0

Misri...

Bücür// Texting ✓Donde viven las historias. Descúbrelo ahora