POLİS BEY! /TEXTİNG

19

Yorum ve voteler atıldıysa bu uzun bölümü ve sizi tek başınıza bırakıyorum. İstediğiniz şarkıyı açın kulaklığınızı takın ve bölüme kendinizi bırakın.

_______________

Her yerde o yazılar vardı.

"Cansız bedenleri öğle saatlerinde bulundu."

"Memleketlerine gidişleri tabutta oldu."

"Türkün kanı yerde kalmaz!"

"Kucağına bebeğini alamadan toprağı kucakladı."

-Ne bunlar Batu!

Diyip ağlamaya devam ettim. Daha şoktan çıkmamıştım. Yerime mıhlanmış kalkamıyordum.

-Bilmiyorum Öykü.

Dedi üzgünce.

-Ya ne oluyor biri bana anlatabilir mi?

Dedi Merve. Batu elimden telefonu alıp Merve'ye verdi. Gözlerim bir noktada takılı kalmıştı öylece. Ne duyabiliyordum. Ne hissedebiliyordum. Ne de görebiliyordum.

Aklımda tek bir şey vardı. Karan nerede ve o nasıl?

Eğer bu bir şakaysa elimden kimse alamaz onu.

Merve hafif bir çığlık atmıştı.

-Ya bir şeyi yoktur. Hemen gömmeyin adamı.

Koptum sonra. Öylece dışarıyı izledim. Ne yani. Şimdi ben daha kavuşamadan ölecek miydi? Daha beraber yapacak çok şeyimiz var. Daha beni KPSS'ye çalıştıracak. Sınavı geçip öğretmen olacağım. Ne yani. Bu kadar erken mi? Hayır olmaz!

-Öykü kendine gel!

Batu kollarımdan beni sarsıyordu.

-Öykü korkuyorum artık kendine gel!

Bir şeyler diyor ama anlamıyorum ki.

-Kalk karakola gidiyoruz Karan'ı bulacağız.

Kendime gelmeye çalışarak

-Batu ya Karan'a bir şey olsuysa. O da komiser! Bir tane komiserin öldüğü tespit edilmiş.

Ağlamam daha da şiddetlenmişti.

-Kalk karakola gidiyoruz.

O ölemez! Ölmedi ben biliyorum. Bilmesemde hissediyorum.

Kalktık. Batu kollarımdan tutuyordu sıkıca.

Kapıdan çıkar çıkmaz annem ve Huriye Teyze ile karşılaştık. Gülüşüyorlardı beraber sohbet ede ede.

Benim halimi gördüklerinde

-Kızim ne oldi sağa!?

-Sultan Teyze şimdi değil. Merve size her şeyi anlatır. Bizim gitmemiz gereken bir yer var.

Diyip annemin cevabını beklemeden beni de sürükleyerek arabaya götürdü.

Arabaya bindiğimizde

-Hemen kendine gel! Gidip bulacağız onu.

Camdan dışarıyı izliyordum öylece. Birden aklıma Karan'ın dediği söz geldi. Sıfıra basmamı söylemişti. Hemen telefonumu açıp yazmaya başladım.

Siz: 0

Siz: 00000000

Siz: Karan neredesin ben çok korkuyorum.

Siz: Birileri ölmüş lütfen sen olma.

Siz: Sana diyorum ya! Dönsene hemen.

Siz: Ağlıyorum bak işte oldu mu?