who's a naughty little girl?

<<Η γνωριμία>>

Το πρωί η πρώτη μου έγνοια ήταν να δω αν είχε φύγει η Μαρία ενώ ήξερα την αλήθεια μέσα μου ευχόμουν να μην είχε φύγει ,κοίταξα και είδα το γεμάτο παιδικές αναμνήσεις σπίτι της άδειο ένα δάκρυ κύλησε στο μάγουλο μου όμως δεν ήμουν στεναχωρημένη ήξερα ότι δεν θα χανομασταν.
Πήγα στο σχολείο και γύρισα πριν καν το καταλάβω , και αυτό που μου τράβηξε την προσοχή ήταν ένα άγνωστο παρκαρισμένο αμάξι έξω από το σπίτι της Μαρίας.Πηγαινοντας προς το σπίτι μου και κοιτάζοντας διακριτικά τους νέους ενοίκους παρατήρησα ότι ήταν μια τετραμελής οικογένεια.
Περίεργο μου φαινόταν να έχω νέους γείτονες...
Μπήκα στο σπίτι και βλέπω την μάνα μου να με πλησιάζει
<< Γεια σου Ήβη , να φανταστώ έμαθες ότι έχουμε νέους γείτονες ,ξέρω πώς σου είναι δύσκολο να συνηθίσεις την απουσία της Μαρίας.ηθελα να σου πω πως ζήτησα από τους νέους γείτονες μας να έρθουν το βράδυ κατά τις 9 για ένα δείπνο μαζί μας για να γνωριστούμε>>
Αυτό δεν το περίμενα ,ήταν πολύ ξαφνικό αλλά απάντησα κατευθείαν χωρίς να την αφήσω να καταλάβει πως δεν ήθελα να έρθουν.
<< Εντάξει όμως εμενα δεν με χρειάζεστε στο δείπνο>>
Η μητέρα μου σαστισμένη απάντησε
<< Δεν θα το συζητήσω ,θα έρθεις στο δείπνο και θα γνωρίσεις τους γείτονες κανονικά. Είμαστε οικογένεια και σαν αυτό θα πρέπει να παρουσιαστουμε>>
Δεν ήμουν έτοιμη να αντιδράσω οπότε συμφώνησα .
Η ώρα πέρασε και κόντευε 9 .τότε ήταν που χτύπησε η πόρτα και η νέα οικογένεια μπήκε μέσα.
<< Γεια σας καλώς ήρθατε,ονομάζομαι μαγιά μπαιερς και από η κόρη μου Ήβη>>
Είπε η μητέρα μου κατευθείαν μόλις ήρθαν, εγώ πάλι είχα βαρεθεί την ζωή μου οπότε δεν ήμουν και πολύ χαρούμενη.
<<Ευχαριστούμε για την πρόσκληση αποκρίθηκε η μητέρα>>
<<Οδήγησε τους στο σαλόνι >>
με πρόσταξε η μητέρα λες και ήμουν η
υπηρεσία. Για αυτό και εγώ με το που γύρισε πλευρό έκανα μια γκριμάτσα σαν να την κοροϊδεύω κάτι που αντιλήφθηκε ο ψηλός πρωτότοκος γιος του ζευγαριού και άρχισε να χαχανιζει ώσπου τον σκουντηξε η μητέρα του .Αυτό το παιδί με είχε νευριάσει τοσο πολύ και δεν το είχα γνωρίσει για παραπάνω από 10 λεπτά
<<Από δω >> είπα ψυχρά ,και τους οδήγησα στο σαλόνι .
Καθίσαμε όλοι και πιάσαμε την κουβέντα όταν -μια ώρα περίπου αργότερα - ζήτησα συγνώμη και αποχώρησα προς το δωμάτιο μου όπου και αποφάσισα να κάνω ένα μπανάκι να χαλαρώσω.
Έβγαλα τα ρούχα μου και μπήκα στην μπανιέρα μετά από ένα μισάωρο περίπου βγήκα φόρεσα τα εσώρουχα μου και πήγα στο δωμάτιο μου άνοιξα τα φώτα και ---
Αυτό που είδα με σόκαρε ,ήταν κάτι περίεργο,και τελείως απρόσμενο.
Είδα τον γιο της γειτόνισσας στο κρεβάτι μου με το ημερολόγιο μου στα χέρια του .
Του έριξα ένα θυμωμένο βλέμμα και αυτός ατάραχος συνέχισε να διαβάζει και μου πέταξε ένα .
<< Μμ ενδιαφέρον...>>
Εγώ εμφανώς ενοχλημένη απάντησα :
<< Να ξεκαθαρίσουμε κάτι αγοράκι μου δεν ξερω από που ήρθες η το όνομα σ ξέρω όμως ότι ξεπέρασες τα όριο οπότε αν δεν σε πειράζει ξεκουβαλα>>
Αυτός με ένα τελείως χαζό βλέμμα με κοίταξε και είπε <<γιατί τι θα μου κάνεις αν δεν φύγω>>
Τότε νευρίασα πάρα πολύ και χωρίς να σκεφτώ τίποτα του είπα
<< Αφού θες να κάτσεις κάτσε να δω πως όμως θα δικαιολογηθείς στην μανούλα σου όταν σε δει στο κρεβάτι μου ,σίγουρα θα καταντροπιαστει, και μην μιλήσω καν για τον πατέρα σου.>>
Αφού τα άκουσε αυτά μου έριξε ένα γελακι σηκώθηκε αργά και φεύγοντας μου ψιθύρισε στο αυτί
<< είσαι ζόρικη εσύ και μου αρέσει>>
Πόσο χαζός έπρεπε να είναι ,δεν καταλάβαινε ότι ήταν ανεπιθύμητος ,δεν μπορώ να το ψυχολογησω ,είναι χαζό το παιδί δεν υπάρχει άλλη εξήγηση.
Ξάπλωσα και προσπάθησα να κοιμηθώ κάτι που δεν κατάφερα αφού όλο το βράδυ σκεφτόμουν αυτόν και το ηλίθιο χαμογελάκι του που κατά βάθος κατά πολύ βάθος χαιρομουν η αυτά τα γαλαζοπράσινα μάτια του που όταν κοίταζες χανοσουν μην αναλύσω το φανταστικό του χτένισμα .Ηταν το όνειρο κάθε κοριτσιού και όμως τόσο σπαστικός και εκνευριστικος είχα μπερδευτεί για τα καλά...