သံလက်ဝါးမဖဲဝါ part-2

758 56 0
                                    

"ဟေ ဘာနံ့လဲကွ ဘထစ်"

"စိမ်းရွှေရွှေ အနံ့ကြီးလေကွာ"

ဘထစ်က နှာခေါင်းလေး ပွစိပွစိလုပ်ပြီး
ကျုပ်ကို ပြောတယ်ဗျ။ကျုပ်လည်း သူလိုပဲ
နှာခေါင်းလေး ပွစိပွစိလုပ်ပြီး အနံ့ခံကြည့်လိုက်တယ်။

"ဟာ …ဟုတ်တယ်ကွ ဘထစ်၊ စိမ်းရွှေရွှေအနံ့ကြီးကွ"

"အေး အဲဒါ မဖဲဝါ လာခါနီးရင် အနံ့ကြိုပေးလိုက်တာကွ။
အဲဒီအနံ့ကြီးရရင် သင်္ချိုင်းထဲက သရဲတစ္ဆေတွေ
တုပ်တုပ်တောင် မလှုပ်ရဲတော့ဘူးကွ တာတေရ"

"ဟင် ဟုတ်လား ဘထစ်၊ မင်း ဘယ်လိုလုပ်ပြီး
သိတာတုံး"

"ဒါတွေ မေးမနေနဲ့ တာတေ၊ ငါသိလို့ပြောတာ"

ကျုပ်လည်း ဘထစ်ကို ဘာမှမပြောတော့ဘူးဗျ။

"သင်္ချိုင်းရှင်မ မဖဲဝါ ၊ ရောက်လာပြီဆိုရင်
မဖဲဝါ အတွက် ပေးထားတဲ့ စားပွဲသောက်ပွဲကို
သဘောရှိ စားပါ။ သောက်ပါ မဖဲဝါ"

ဟော အထက်ဆရာကြီးလည်း ကျုပ်တို့ရတဲ့
အနံ့ကို ရသွားတယ် ထင်တယ်ဗျ။ မဖဲဝါ
ရောက်တော့မှာကို သိသွားပုံပဲ။

"ဟာ မဖဲဝါကြီး ရောက်နေပြီ တာတေ၊
စားပွဲတွေကို စိုက်ကြည့်နေတယ်ကွ"

ကျုပ်ဖြင့် ကြက်သီးတွေ ထလိုက်တာဗျ။

"ဟေ့ကောင် ဘထစ် ၊ မင်း မြင်နေရလို့လား"

"ဟုတ်တယ် တာတေ၊ ငါ မြင်ရတယ်။
ငါက မဖဲဝါတင်မကဘူး၊ တခြားတစ္ဆေ၊
သရဲတွေ အားလုံးကိုပါ မြင်ရတာ"

"ဟေ၊ မင်း တကယ်ပြောတာလား၊ မင်း
အရင်တုန်းက ငါ့ကို ပြောမဖူးပါဘူး"

"ဒီအကြောင်းကို ဘယ်သူမှ မပြောရဘူးလို့
ဘဘုန်းက မှာထားလို့ကွ"

"ဘဘုန်းဆိုတာ မင်းရဲ့ ဆရာတော်လား"

"မဟုတ်ဘူး တာတေ။ငါရဲ့ ဘဘုန်းက
ပျံတော်မူသွားပြီ။ ဒါကြောင့် ငါ့ကို သူ
မပျံခင်မှာ ဒီဆရာတော်ဆီကို ပို့ပေးသွားတာ"

"သြော် …ဒါထက် မင်းက တစ္ဆေ သရဲတွေကို
မွေးကတည်းက မြင်ရတာလား"

ကျုပ်က အရမ်းစိတ်ဝင်စားပြီး ဘထစ်ကို
မေးလိုက်တယ်။ဘထစ်က ခေါင်းခါပြတယ်ဗျ။

တာတေ [ညမဖတ်ရ]Where stories live. Discover now