ချစ်ခြင်းတို့အလွန်

အပိုင်း(၅၀)

"သာဓုပါ မောင်မင်းမြတ် ပြီးခဲ့တာတွေကို အပြစ်တင်နေမိလို့ ဦးလေး သားကို တခါဆုံးရူံးပြီးပြီ၊ ဦးလေးကိုယ်တိုင် အများပြောတဲ့ ဆင်းရဲဒုခကို ခံစားပြီးပြီ၊ နောက်ဘယ်သို့သော ဆင်းရဲဒုခကို မလိုချင်တော့ဘူး၊ မောင်ရဲရင့်ကို စိတ်ပေါက်ပေမယ့် မြေးလေးမျက်နှာကို မြင်ခွင့်ပေးလို့ ကျေးဇူးတင်မိတယ်၊ မောင်ရဲရင့်လုပ်ရက်တွေကို ခွင့်မလွတ်နိုင်ပေမယ့် သားနှင့်မြေးငယ်ကို မောင်ရဲရင့်က သေချာစောင့်ရှောက်ပေးနိုင်မယ် ယုံကြည်မိပြန်တယ်၊ ဒီလိုပါပဲ ဘဝအအမျိုးမျိုး ၊ ဒုခအမျိုးမျိုးကို ရေရွတ်နေလို့ အမုန်းတွေပဲ ကြီးစိုးလိမ့်မယ် မောင်မင်းမြတ်၊ ဦးလေးတို့ကအသက်ကြီးပြီ သားတို့နဲ့ အေးချမ်းတဲ့ဘဝလေးမှာ နေချင်တယ် ၊ မြေးလေးတို့ အဆင်ပြေပြေရှိနေတယ် သိရတာ တင် ဝမ်းသာလှပါပြီ"

" ဟုတ်...ရဲရင့်အတွက်လည်း ကျွန်တော်က တောင်းပန်ပါတယ်၊ ကျွန်တော်တို့ မိသားစု ဝင်တိုင်းကို စိတ်ချမ်းသာအောင် ထားပါ့မယ် ၊ တူလေးကိုလည်း လိုအပ်သည်မရှိ ဖြည့်ဆည်းပေးမှာပါ ကျွန်တော့်တူလေး ကိုလူအများ အားကျရသည့် အနေအထားထိရောက်အောင် ထားမှာပါ လို့ ထပ်ဆင့်ကတိပေးပါတယ် ဗျ"

" အေးပါကွာ၊ ဒါနဲ့ မြေးငယ်တို့က ဘယ်ချိန်ဆိုက်ရာက်ကြမလဲ "

အောက်ထပ်က အစ်ကိုမင်းမြတ် နှင့်ဦးလေးတို့စကားပြောသံတွေကြောင့် ခဏ ဆင်းလာမိသည်။ အမှားတွေကြောင့်နာကျင်ခဲ့ရပါသော သူတွေအပေါ် သနားစိတ်ပိုဖြစ်စေတာမောင်လေး ၊ ဘယ်လောက်တောင် ခံစားလိုက်ရမလဲ တွေးလို့ မဝင့်ရဲတဲ့ သဘောမို့ မောင်လေးကို ပိုသနားတယ်။ ဒီနေ့ မောင်လေးတို့ ရန်ကုန်ဆင်းလာနေပြီဆိုတာ သိရကတည်းက စောင့်နေမိခြင်း၊ တူလေး နှစ်သက်သော ဟင်းလျာများကို ပြင်ဆင်ထားပြီး ၊ အသီးအနှံများစွာဖြင့် စောင့်မျှော်နေမိသည်။ စကားတက်သော ကောင်းစစ်ဟန်သာကို သိပ်လွမ်းတာ။

" ညနေ ပိုင်း စောစောရောက်မယ် ဦးလေး ၊ သမီးလည်း မျှော်နေပြီ မောင်လေးတို့ကိုသိပ်လွမ်းလှပြီ၊ အစ်ကို ရောက်တာကြာပြီလား"

" မကြာသေးဘူး ဧကရီ၊ ဦးလေးနဲ့စကားပြောနေမိလို့ အန်ကယ်နှင့်ဧကရီကို လာနူတ်မဆက်နိုင်တာ "