Shrexy shrek

Hoofdstuk 3: helaas geen eetbaar eten op tafel ezel.

Langzaam begin ik geluid te horen. Het licht word steeds feller en ik kan weer dingen voelen. Maar wat is dat geluid nou? "EEH AAH! Word eens wakker jij slaap kop!" Het lijkt wel een ezel. Maar ezels kunnen toch niet praten? "EEY!" BAM een kei hard hoefijzer schopt tegen m'n hoofd. M'n ogen gaan langzaam open. Eerst zie ik alleen nog maar vage kleuren. Een groene achtergrond  en een soort van grijze vlek met twee uitstekende steeltjes. BAM voor de tweede keer slaat een hoefijzer de andere kant van m'n gezicht. Nu zie ik alles heel duidelijk. "Ey wie ben jij nou weer? En hoelang heb ik hier wel niet gelegen?!"
"Hoi mijn naam is ezel en ik weet niet hoelang je hier al ligt". "Wacht wacht wacht wacht wacht! Jij bent een pratende ezel en je hebt me net twee keer kei hard tegen mune kop geslagen?" "Uh, ja dat klopt. Maar ik sloeg je tegen je kop omdat ik dacht dat je dood was want ik had je hier al wel eventjes zien liggen." Shrek stond langzaam op. En de ezel liep achteruit.
"Wat moet ik nu doen? Mijn vrouw heeft een kei harde steen tegen mune kop gegooid en me daarna verlaten."
"Oeh, dat is niet best." Zei ezel. "En ik heb net een nieuwe baan." "Oh ja maar dat is iets positiefs. Waar werk je?" "Ik werk nu bij een gay sushi bar." "Oh. Wat leuk daar kom ik regelmatig."
"Ik heb eigenlijk wel een beetje honger." Zei ezel. "Wil je nou dat ik eten voor jou ga maken terwijl jij zomaar mijn huis bent ingetreden?" ... "ja" "Nou vooruit dan! Rare ezel."
Shrek liep naar de keuken. Wilden twee borden pakken maar keek eerst even in de spiegel. "WHATTT?." Hij zag niet zijn groen lelijke hoofd zoals gewoonlijk maar een groen lelijk hoofd met een keeeiiiii grote dikke blauwe bult op z'n hoofd. Daar moest ie nog even aan wennen. Want die stomme Fiona heeft die grote steen tegen zun hoofd aan gesmeten natuurlijk. Dat was ie even vergeten. Hij pakten de twee borden en zetten ze op tafel. Ezel ging aan tafel zitten net alsof hij al 300 keer binnen is gekomen bij Shrek. "Wat gaan we etennnn?" "Mond dicht jij ezeltje! Je moet blij zijn dat ik überhaupt eten voor je maak en ik hou eigenlijk helemaal niet van bezoek." Ezel bleef dan maar stil zitten. Na 10 kwam Shrek met een pan aanlopen. Er zat een soort van groen met bruine drap in. "Moet ik da gaan eten?" Vroeg ezel. "Nee. Da moet nie maar jij vroeg er om. Dan is het lekker voor mij." Ezel had op iets gehoopt dat eetbaar was. Maar helaas was het dat net niet geworden dus at ie toch naar niets.
BAM! Een kei harde knal. Het leek wel van buiten te komen. "OMG, WHAT'S HAPPENING?! EVERYBODY STAY CALM! Riep ezel. Terwijl Shrek geïrriteerd riep: "Wa nou weer?" Shrek liep naar buiten maar bleef even in de deur opening staan...