"ကိုချမ်းမြေ့တို့....မပြန်ကြသေးဘူးလားဗျ"
ပြောရင်းအနားလာထိုင်သူက သတို့သားလောင်း ဖြစ်သည့် ချစ်ရသူ၏ညီပင်။ မနက်ကတည်းက ချစ်ရသူ မိတ်ဆက်ပေးထား၍ သိနေပြီဖြစ်သည်။ သိသည်ဆိုသည်ထက် ရင်းနှီးနေပြီလို့များပြောရမလား။ ဖော်ဖော်ရွေရွေရှိသော ချစ်ရသူ၏ ညီမှာ ပေါင်းလို့သင်းလို့ကောင်း၏။ တစ်ခဏအတွင်းမှာပင် ငယ်သူငယ်ချင်းတွေများလိုဖြစ်လို့။
"ဒီမှာကူလုပ်ပေးနေကြတာလေ...အတင်းကိုနှင်လွှတ်နေတာပဲ ငါ့ညီက"
"အာ...မဟုတ်တာ..ကျွန်တော်က အကိုတို့ဟိုဘက်ရွာထိပြန်ရမှာမို့ ပြောတာပါ"
"ရပါတယ်ကွာ...အကိုတို့အဖွဲ့က အုပ်စုတောင့်တော့ ဘယ်ချိန်ပြန်ပြန် ကြောက်စရာမရှိပါဘူး"
ဟန်ငြိမ်းမှ၀င်ပြောခြင်းဖြစ်သည်။ မိရွှန်းကလည်း -
"ဟုတ်တယ်...ခုလိုမင်္ဂလာဆောင်နဲ့ကြုံရတာပျော်စရာကြီးရယ် အောင်ပန်းလည်း ခုမှစီးဖူးတယ်၊ ကြုံတုန်းလေး လုပ်ဖူးတယ်ရှိအောင် လုပ်ရမယ်"
"အော်...မိရွှန်းရယ် လုပ်ဖူးတယ်ရှိအောင်ပေါ့ ၊ လုပ်ပေးချင်လို့မဟုတ်ဘူးပေါ့လေ..."
၀ဏ္ဏမှ၀င်ပြောခြင်းပင်။ မိရွှန်းကတော့ ၀ဏ္ဏအားမျက်စောင်းတွေပစ်ထိုးနေလေပြီ။
"ဟားဟား.....အစ်ကိုတို့အဖွဲ့ကတော့ဗျာ.....တော်တော်ပျော်ပျော်နေတတ်ကြတာပဲ..ဒါနဲ့များလေ အစ်ကို နဲ့ ဘယ်လိုများ သူငယ်ချင်းတွေဖြစ်ကြ ....သူကအေးတိအေးစက်နဲ့လေ ...ကိုခန့်ညီနှင့် မပိုးအိမ်တောင် ငယ်သူငယ်ချင်းမို့ပေါင်းရတာ "
ရယ်လျှက်နှင့်ခေါင်းလေးကုတ်ကာ မေးလိုက်သော ချစ်ရသူညီကြောင့် ချမ်းမြေ့ သူငယ်ချင်းအားလုံး၏ မျက်လုံးများမှာ ချမ်းမြေ့ဆီသို့ရောက်လာကြသည်။ အကြည့်များက "မင်းဘယ်လိုလိမ်ဦးမလဲ"ဆိုသည့် အကြည့်တွေ....
ချမ်းမြေ့မှာလည်း နည်းနည်းတော့စိတ်မလုံဖြစ်မိသည်။ ကိုယ်က သူ့အစ်ကိုကိုချစ်နေတဲ့သူလေ သူငယ်ချင်းမှမဟုတ်ပဲ......ဒါကို ချစ်ရသူမိတ်ဆက်ပေးတုန်းက သူငယ်ချင်းဆိုပြီးပြောထားမိတော့....
YOU ARE READING
"အကြင်နာပိုပါသည် မောင့်ဟန်ချီ"(Completed)
Short Story"မောင့်နာမည် ချမ်းမြေ့မောင်ပါ ဟန်ချီရဲ့စိတ်ရောကိုယ်ရောနှစ်ပါးစလုံးကိုရွှင်လန်းချမ်းမြေ့စေမယ့်ချမ်းမြေ့မောင်ပါခင်ဗျာ... ဟဲဟဲ" //ချမ်းမြေ့မောင် "ဒီမျက်နှာရူးကတော့လား...." //လှမျက်ဟန်ချီ (ကျေးလက်ဟာသလေးပါနော်။ ပေါ့ပေါ့ပါးပါးလေးပါပဲ။ကျွန်တော့်ရဲ့ပထမဆုံး...
အခန်း(၁၂) (Uni & Zawgyi)
Start from the beginning
