AŞK-KÂR

İKİMİZ FARKLIYIZ

Ben, zaman ayırdığın insanların arasında değilimdir,

Senin kalbine doğru, yol almış garip bir yolcuyum.

Zaman katığım olmuş, umutlarım bineğimdir.

Ulaşsam da kalbine, dinlenecek yer bulur muyum?

Doğruca kalbime giden hayaller serdim önüne,

Buyur, senden başka kimseyle doldurur muyum?

İstediğin yere geç, otur ve kalbimde ki manzaranı izle,

İkimiz farklıyız; sen başkasıyla ben senle mutluyum.

Ağlamak istesen sevdiğine hızla koşar adımların,

Ama başını koyacağın o, omuz ben değilimdir.

Ve onun avuçları içerisinde okşanacak saçların,

Teselliyi onda bulacaksın, silinecek gözyaşların.

Kalemimden döküldükçe bu son yazdıklarım,

Yüreğimi, yakan bu harflerin ortasına fırlattım,

Islandı ölü sırdaşım, gözyaşlarımı tutamadım,

İkimiz farklıyız; sen başkasına, ben sana ağlarım.

Bütün hayatımı sana adadım, zamanımı da,

Sabırla bekledim, kalbinin bir kıyısın da,

Katıklarım bitti zaten, fazla yaşamam orada,

Ben sürgün olmanın esiriyim, kalbinden uzağa.

Senin kalbin kalabalık, sevgi vizesi çıkmaz bana,

Değil oturum izni, vaktim olmaz nefes almaya,

Bizde aşk böyledir, mülteci oluruz sevdana.

Bana yeter, olsun, mutluluklar senden yana,

Neden ikimiz farklıyız biliyor musun? Çünkü.

Sen başkalarını, ben sadece seni severim,

Sen başkasına, ben sana gözyaşı dökerim

Sen yalnızca heves dersin, ben buna aşk derim.