" ကျွန်တော်ပိုင်တာ "
" ဒီအချိန်တွေအတွင်း ဒီအိမ်ကို မင်းဘယ်လိုလုပ်ပြီး .. "
" မေမေခေါင်းချခဲ့တဲ့အိမ်ကိုတော့ လက်မလွတ်နိုင်ဘူးလေ "
နာနာကျင်ကျင်ပြုံးရင်း ကျွန်တော်ပြန်ဖြေတော့ Hyungက မျက်ရည်ကြည်တွေ ရစ်သိုင်းများနှင့် စူးစိုက်ကြည့်ပြီး အားလျော့နေတဲ့လက်တို့နှင့် ထွေးပွေ့လေသည် ။
" တောင်းပန်ပါတယ် "
ခက်သဲ့သဲ့ထွက်လာတဲ့ တောင်းပန်စကား ..
မရတော့ဘူး Hyung ...
မမှီတော့ဘူး ..
ကျွန်တော့်ဘဝက အခုအချိန်မှာ အရာအားလုံး စုတ်ပြတ်သတ်ထွက်သွားပြီ ...
ဘယ်သူမှ ဘာမှလုပ်ပေးလို့မရတော့ဘူး ..
" ပင်ပန်းခဲ့တယ်မဟုတ်လား "
ကျောအားခက်ဖွဖွပုတ်ရင်း မေးလာသည့် Hyungအမေးအား Hyung၏ပခုံးထက်မှာ ခေါင်းအပ်ရင်း ခပ်ဖွဖွငြိမ့်ပြဖြစ်သည် ။
" သေမတတ်ပဲ .. "
" Hyung ကြောင့် .. "
" ဟင့်အင်း .. Hyungကြောင့်မဟုတ်ဘူး .. ဒီအတိုင်း ကံကြမ္မာကိုပဲ ပုံချလိုက်ကြရအောင် "
" Nana "
ကလေးတစ်ယောက်လိုမျိုး Hyungက ကျွန်တော်နောက်စေ့ကို နူးနူးညံ့ညံ့ပွတ်သပ်ကာ နားသယ်စပ်အား အမြတ်တနိုးနမ်းရှိုက်လေသည် ။
" Hyung အခုနားရအောင်လေ .. ကျွန်တော်အတော်ဆုံးဆရာဝန်တွေနဲ့ တိုင်ပင်ပြီး "
" Nana .. Hyungအတွက် ပိုက်ဆံအကုန်မခံနဲ့ .. Hyungနောက်ဆုံးအချိန်မှာ မင်းဆီက ခွင့်လွှတ်မှုကိုရပြီး မင်းလက်ပေါ်မှာ ခေါင်းချခွင့်ရရင်ရပြီ "
" အာ Hyung ကလည်း ဘာတွေလာပြောနေတာလဲ .. Hyungကို ကျွန်တော်ရအောင် ကုသပေးမှာ "
Hyung က ပါးချိုင့်ခွက်တွေပေါ်သည်အထိ နက်နက်နဲနဲပြုံးရင်းငိုလေသည် ။
" Hyung "
" ဝမ်းသာလို့ကျတဲ့ မျက်ရည်ပါ .. "
" Hyung "
နောက်တစ်ကြိမ်ပြန်လည် Hyung ကိုထွေးပွေ့လိုက်ပြီး ..
" ပြန်လာပေးလို့ ကျေးဇူးတင်ပါတယ် "
YOU ARE READING
💢Mistake💢
FanfictionUnicode :: ငါမင်းကိုဘယ်တုန်းကမှ မမုန်းခဲ့ဖူးဘူး မင်းကသာ... Zawgyi :: ငါမင္းကိုဘယ္တုန္းကမွ မမုန္းခဲ့ဖူးဘူး မင္းကသာ... NoMin ft :: RenSung
💢final part💢
Start from the beginning
