Eve vardığımda yorgun olmama rağmen üstümü hızlıca değişip koşuya çıkarken giydiğim kıyafetlerimi giydim. Madem sahalara dönecektim çalışmalarımı arttırmam gerekirdi. Kulaklığımı da kafama geçirdikten sonra oturduğum sitenin ortak spor salonuna gittim.
Koşu bandında yirmi dakikadır koşuyordum ki aniden telefonumun çalmasıyla bandı durdurdum.
"Efendim?"
"Arya?"
"Rıdvan?"
"Deja vu?"
"Sanırım."
"Her neyse asıl konuya geliyorum. Bugün buluştuğumuzda söylemek aklıma gelmedi. Süper Lig de oynayan takımlar için bir davet veriliyor. Davetlim olarak gelmek ister misin?"
"Ne zaman?"
"Yarın akşam."
"Son dakika golü diyosun yani."
"Öyle dedim sanki."
"Biz ona hiç öyle demeyelim. Çünkü o gol ofsaytmış yapçak bir şey yok."
"Aaa niye? Neden ofsayt olsun? VAR incelemesi talep ediyorum."
"Kıyafet ayarlamadım. Moralim davete katılmak için hala düzgün sayılmaz."
"Ya hallederiz onları hem ayrıca futbolcularla tanışırsın. Ortam hakkında fikir sahibi olursun. Rosier falan da geliyo bak."
Biraz düşündüm. Söyledikleri aslında gayet mantıklıydı.
"Tamam geliyorum. Şimdi kapatmam lazım spor yapıyordum."
"Akşam onda kapının önünde olurum."
Ve telefonu kapattı. Gayet kısa ve net,saat onda. Sporu bırakıp evime döndüm. Hızlıca duşa girdim tüm yorgunluğumu tenime değen soğuk su damlaları alıp götürüyordu. Fazla oyalanmadan duştan çıktım ve direkt olarak yatağıma girdim. Yarın sabah yetişebilmem için erken kalkmam gerekecekti.
Gözümü dün gece kurduğum alarmla açtım. Hızlıca yüzümü yıkadıktan sonra kahvaltı hazırlamaya başladım. Fazla aç olmadığım için bir dilim ekmeğin üzerine biraz peynir sürüp yedim. Ardından hızlıca dolabıma yöneldim. Mutlaka giyecek bir şeyler olmalıydı.
Siyah sırt dekolteli sade mini bir elbise bulduğum sırada elbiseyle uzun bir bakışma anı yaşadık. "Sen, benim kurtarıcım olacaksın. Hangi kafayla böyle bir kıyafet almışsam o kafadan tekrar istiyorum." Kıyafeti düzgünce odamdaki sandalyenin üstüne fırlattım.
Bunun altına spor ayakkabı giysem noolur?
Topuklu ayakkabı giymek istemiyordum. Zaten boyum kısa sayılmazdı. Ama böyle bir elbisenin altına da başka bir şey giyemezdim. Ayakkabıların durduğu küçük dolabı biraz kurcaladıktan sonra siyah bağcıklı topuğu çok da yüksek olmayan bir ayakkabı bulmayı başardım.
Acaba elbiseye Beşiktaş arması diksem noolur.
Bu düşünceyi hemen kafamdan kovaladım. Ve kıyafetlere baktım. "E tamam işte mis gibi oldu. Akşama da çok var ben biraz daha uyusam olur gibi. Değil mi?" Kesinlikle kendi kendime konuşmuyordum. Duvarımdaki posterlere yönelttiğim soru mu daha ürkünçolurdu yoksa kendi kendime konuşuyor olmam mı karasız kaldım. Ve omuz silkerek geri yatağıma girdim.
Çalan telefonun sesiyle tekrar uyandım. "Siz de bir uyutmadınız be." Gözlerimi zoraki aralayarak telefonu açtım.
"Konuş."
"Sen uyuyor muydun."
"Olabilir,neden?"
"Yaklaşık bir buçuk saate almaya gelicem."
BẠN ĐANG ĐỌC
Bana Aşktan Bahsetme
Fanfictionfanatik beşiktaşlı bir kız yaşadığı ilişki sonucunda aşka tamamen küsmüş. Bundan böyle ya sevdiğim Beşiktaşlı ya da tek sevdiğim Beşiktaş olacak diyen kız. Aşka olan inancını yeniden kazanabilir miydi? Peki ya bu başka takımdan biriyle olsaydı? Ama...
