Promise

♡ Prolog ♡

"Czy to kiedykolwiek dobiegnie końca?"
"Kiedy w końcu będę mogła naprawdę żyć?"
"Chce być wolna..."

Te słowa i wiele innych zapełniało moją głowę przez ostatnie kilka lat mojego życia. Jednak gdy przyszła szansa się od tego uwolnić, musiałam ją wykorzystać...

Jako dosyć szczupła dziewczyna z blond włosami i niebieskimi oczami , zazwyczaj miałam powodzenie u chłopaków jak i u dziewczyn. Za każdym razem gdy wchodząc do szkoły słyszałam tą samą regułkę od każdego "Cześć Stacy! Pięknie wyglądasz..." , a później zaczynali pytać o plany na dany dzień i zapraszać mnie na kawę. Nie będę ukrywać...bardzo mnie to nudziło. Pragnęłam zaznać spokojnego dnia bez simpowania do mnie. Chciałam się poczuć jak nastolatka, która ma życie , a przez te wszystkie osoby czułam się jak typowa laska z serialu , która zawsze musi mieć każdego. Zdarzało się , że było mi miło , ale jeśli coś się powtarza dzień w dzień to już nie jest takie "miłe", prawda? Do tego wiele osób mnie znienawidziło za to , że po prostu jestem hm...ładna? Jednak nikt nie rozumiał , że to nie ode mnie zależy kto do mnie podejdzie. Z resztą to nie był mój jedyny problem. Dobrze sobie radziłam z nauka , ale nigdy nie potrafiłam być idealna co do ocen. Moi rodzice nie przepadali za pomyłkami. Wiem, że chcieli dla mnie dobrze ale pokazywali to w zły sposób. Każdy chciał. Przez moja reputację byłam samotna i nie miałam przyjaciół. Odrzucałam każdą osobę, która mnie podrywała, a z rodzicami nie rozmawiałam o niczym innym niż to ile pieniędzy przelać mi a konto lub , jaką ocenę dostałam z ostatniego testu. Czułam się jak na jakimś pustkowiu. Potrafiłam przepłakać cały dzień ale dalej nic to nie zmieniało. Z tego powodu pewnego dnia złożyłam sobie obietnicę , i nie spodziewałam się , że dam radę jej dotrzymać. Jedyne pytanie które mnie męczy na ten moment , to czy nie przesadziłam?

304 słowa !
Dajcie znać co sądzicie o prologu
KarmeLove_serce
♡