Sonunda o gün geldi,gerçek beni artık biliyorlar, bu günü hem küçük bir çocuk gibi sabırsızca hem de çok önemli kudretli ve yaşlı bir iş adamının ölüm korkusuyla bekliyordum.
Sanirim artık arkadaşlarıma daha fazla dikkat edecekler, oh tam da unutuyordum, kendileri, psikolojik yardım aldığımda bu durumun "düzeleceğini" söylediler, ne kadar da komik gülmeden duramak zor, nedir bu "düzelmek" kime ve neye göre bir kavram, kim çıkardı, nedir düzgün olmak normal olmak, ne var bozuk ya da hatalı olmamda ya da ne veya kim belirliyor bunu, sözde inandığınız yüce tanrınızın yaratılışına karşı geliyorsam sizce bu durumda bir çelişki yok mu?
Bence o biricik eşsiz kudretli tanrinizi inceden sorgulama vaktiniz gelmiş...
