- bu okulda okumam ben. imkansız. hiçbir güç beni bu okulda okutamaz.
- peki ben? dedi babam. bu hayatta kimseden korkmam ama ondan korkarım. aksi takdirde bana yapabileceği şeyleri o haricinde kimse bilemez.
- ah, baba.. sen burda mıydın? seni görmemiştim. dedim yalandan bir gülümsemeyle. ama onu pek de inandiramamis olmalıyım ki cidden sert çıkıştı;
- bana bak çocuk, eğer o okulda okumazsan sana neler yapabileceğimi biliyorsun değil mi?! diye bağırdı aniden. o kadar korkmuştum ki adeta kalbim yerinden çıkacaktı.
- ama baba-
dememe kalmadan yüzüme bir tokat indirdi. ama düşündüğümden de sert bir tokattı bu. izi ömür boyu sürecek bir tokat..
pek abartmak gibi olmasın ama, yere düştüm ve ağzımdan kan geldiğini farkettim. annem de buradaydı, ama bana yardım etmedi. çünkü o da babamdan korkardı. sadece biz değil, babamı gören herkes ondan korkardı. bakışlarını üstüne dikti mi kaçacak delik araman gerekirdi. ama bu, pek de kolay olmazdı. elinden kurtulmak sandığın kadar kolay olmazdı çünkü.. :)
- yeni okulunda başarılar, kim yonghee.
gözlerim kapandı. gördüğüm tek şey karanlıktı. boşlukta duruyor gibiydim, ne düşüyordum, ne de ayakta duruyordum.
uyandığımda hâlâ bayıldığım yerdeydim. belli ki annemi de tehdit etmişti. çünkü annem beni çok severdi. bana zarar gelmesini istemezdi. babam olmasa beni hastaneye bile götürürdü. "babam olmasa.."
ilk okul günüm tam 2 gün sonraydı. bunu bir ara annem ve babam konuşurken duymuştum. okulu çok önemseyen biri değilim. zaten konuşkan biri de değilim. kim bilir, belki bu yüzden zorbalığa bile uğrarım.
eski okulumda kalan "bizimkileri" arayacaktım. bu yüzden telefonumu üst kattaki odamdan almam gerekiyordu. ama üst katta babam vardı ve, ben buna cesaret edemiyordum. her an beni sıkıştırıp dövebilirdi. az da olsa cesaretimi toplayıp sessizce yukarı çıktım. uyuyordu. alkolik pezevenk.
odama doğru yürüdüm ve çalışma masamın üstündeki telefonumu elime aldım. önce hyunsuk'u aradım;
- alo, hyuns-
- neden okuldan gidiyorsun?
- babam zorladı.
- NE YINE MI?!
- lan az sessiz ol babam uyanicak.
- alkolik pislik.
- ...
- yonghee bu böyle olmayacak bir şekilde babanı vazge-
- hayır hyunsuk hayır. zaten yeterince karşı çıktım ve dövüldüm. bu kadarı yeter bana.
- yine..
- evet, yine..
- yong, sana bişey söylemem lazım.
- söyle hyun.
- biz de okulumuzu değiştirebiliriz. yani grupça.. ne dersin?
- saçmalama hyunsuk! benim için okulunuzu değiştirmeyin sakın!
- senin için her şeyi yaparız yonghee. sen bizim kardeşimizsin.
- ağlatma beni hyunsuk..
- tamam tamam ağlama. dedi, sanırım o da ağlıyordu. beni cidden seviyor. sapsik 🥺💓
- o zaman iki gün sonra aynı okulda, aynı sınıfta bizi görmeye hazır ol. diye de ekledi.
- oha amaaaa. siz cidden delisiniz.
- hehehe.
- neyse şimdi kapatmam lazım. hoşçakal hyun :')
- iki gün sonra görüşürüz kardeşim :')
telefonu kapattıktan sonra ağladım. çok fazla ağladım hem de. beni bu kadar seven arkadaşlara sahip olduğum için çok mutluyum..
devam edecek..
