Breaking the Stoneheart (La Tierra de Conde Series #2)

Chapter 25

"Nag-enjoy ka ba?" Matapos ng ilang minutong pagkapipi.

"Of course!" Sagot ko agad. But hell! I felt the other way around!

"I know." Napalingon ako sa kanya. Siya naman ngayon ang nakabusangot. "I was told by Quinn that... you had fun. Naglaro kayo?"

Napalunok agad ako sa tanong niya. Kinabahan ako bigla sa hindi malamang dahilan. Naalala ko ang banta ni Quinn sa akin kanina. At ngayon pa lang, hindi ko na alam ang mararamdaman kung malaman nga ni Cross ang nangyari sa isla. Fuck! Alam kong may alam na siya, hinihintay niya lang na ako ang magsabi sa kanya.

Nag-angat ako ng tingin sa kanya at nakita ko ang mga mata niyang nakatuon sa akin. Feels like he's waiting for me to tell him what was really happened there.

"Uhmm...Kian confessed his feelings." Pag-amin ko.

Gumalaw siya ng kaunti. Lumapit sa akin at marahan na inabot ang dulo ng basa kong buhok.

"Ah-uh. Then?" He asked with his intriguing tone.

"I know he's just bluffing." Sabi ko nalang.

"You like him?" Hindi ako agad nakasagot dahilan ng pagdilim ng mga titig niya sa akin. "I'll kill him."

"Fuck, no!"

"You're mine, Rielle." Walang pakundangan na sabi niya.

How dare him!

"I'm not yours, Senyorito!"

"You've been mine since the day you moved in here, Rielle."

Nakaramdam ako ng panlalamig sa tiyan. Hindi ko alam kung masusuka ba ako, natatae o ano. Parang mga bulate na nagrarambulan sa loob ko na gusto nilang kumawala. Hindi ko maipaliwanag.

"You don't know me, Senyorito. You don't know who I am para magkagusto ka sa akin. I'm just—"

"You're you. I like you because you're Rielle." Then he touched my jaw and pinched it. "You're special to me, Rielle. You're the only exception."

Pinigilan ko ang nagbabadyang luha sa aking mga mata matapos niyang sabihin ang mga katagang iyon. All my life, no one told me I'm special. But I think, I don't deserve to be loved, Senyorito. I have flaws and imperfections. You don't know what you're thinking.

Dahan-dahan niya akong niyakap dahil nanghihina na ang aking katawan. Sumabay din ang pag-agos ng mga luha ko na hinayaan ko naman na tumulo ang mga iyon. I don't want to appear weak in front of him but I guess I don't have a choice.

"I will know you, eventually. If I choose you, it will always be you. Even at your worst, I promise, it's still you. At ako lang ang may karapatang magkagusto sayo, Rielle. Tandaan mo 'yan." Habang hinahagod niya ang buhok ko. Yakap-yakap pa rin ako.

"Maraming babae—"

"Marami ang pwede, pero ikaw lang ang gusto ko."

"I don't have time with your games, Senyo—"

"You think this is a game?"

"Marami kang girlfriends sa iba-ibang school." Mapait na sabi ko. "You like Sofia. You're inlove with Sofia." Lumayo ako sa pagkakayakap niya at galit na tiningnan siya.

"You're just probably making shit up in your head, Rielle. Stop that." Sabi niya at pilit akong binabalik sa mga bisig niya kahit ayaw ko.

"You're denying it?" Tinaasan ko siya ng kilay. I shifted nervously. He remained silent. "Admit it."

"No."

"No, you're denying that you're in love with Sofia or no, you won't admit it because either way, you're inlove with her! You playboy!"

"Wala akong girlfriend. At hindi si Sofia ang gusto ko. It's you I love, Rielle. Ikaw lang." Hindi ako nakapagsalita. I bit my own lips just to hide the kilig I'm feeling right at this moment. "Fuck! Don't bite your own lips, baby. Let me do it for you."

"Cross!" Tumawa siya dahil sa naging reaksyon ko saka nagpadala nalang ako ulit para mayakap niya.

"But you're old, Senyorito." I chuckled. "And I'm just—"

"'Pag gusto kita, wala akong pake kung ilang taon ka na." Humagalpak ako ng tawa pero natigil lang agad dahil sa seryosong titig na ipinukol niya sa akin. "I love you because I love you, Rielle. No question about it."

"Matatakot na ba ako?" Pang-aasar ko sa kanya pero sinuklian niya lamang ako ng mariing titig kaya natigil ako

"You should grant me a wish. Spend a night with me, Rielle."

Doon na ako natigilan. Kumurap-kurap. Hindi alam ang isasagot.

"Mornin'." Nadatnan ko si Cross sa kusina, nagluluto. I saw him topless with only dirty white pants he's wearing. "Mag-almusal ka na muna bago kita iuwi sa inyo. Nasabi ko na kay Nanay na nandito ka kaya hindi na iyon mag-aalala. Come here."

"Thank you." Sinikop ko ang aking buhok at nilagay iyon sa gilid.

"How's your sleep?" Lumapit siya sa akin at nagulat na lamang ako nang halikan niya ako sa pisngi saka tumabi sa akin. Kumalam bigla ang sikmura ko. Hindi ko alam kung gutom ba ako o ano.

"Ayos lang." Nagsimula na kaming kumain.

"Ihahatid kita bukas papuntang eskwelahan at susunduin pagkatapos. Hindi na muna ako bibisita sa building na ginagawa dahil may aasikasuhin pa ako sa kabilang bayan."

"Sige." Hindi na ako nagprotesta. Ayokong masira ang araw naming dalawa kung mag-aaway pa kami.

Nakatingin lang ako sa kanya nang maihatid na niya ako sa bahay. "Take care of yourself, Rielle." Niyakap niya ako at hinalikan ng mabilis. "I love you."

"T-thank you." Sabi ko na lamang at nagmadali ng bumaba sa sasakyan niya at pumasok sa loob ng bahay kasabay ng pagdagsa ng mga bulate sa aking tiyan na kagabi ko pa nararamdaman.

What the fuck, Rielle! It seems to you that the harder you try to hide what you really feel, the harder you fall!