"Βασικα εγω και η Τεσσα εχουμε σχεδια" λεει με ενα περιεργο τονο στην φωνη του. Ειναι τοσο κακοκεφος.

"Τι?" ο Ζαυν και η Στεφ λενε με μια φωνη.

"Ναι εχουμε σχεδια, μολις ερχομουν να την παρω" Ο Χαρρυ χαμογελαει και σηκωνεται. "Ετοιμη?" Το μυαλο μου φωναζει "Οχι!" αλλα κανω κουνω θετικα το κεφαλι μου.

"Λοιπον θα σας δουμε αργοτερα" ο Χαρρυ ανακοινωνει και πρακτικα με σπρωχνει εξω απο την πορτα. Με οδηγει στο αμαξι του και προς εκπληξη μου μυ ανηγει την πορτα του συνοδηγου. Καθομαι με τα χερια μου σταυρωμενα.

"Θα το εχω στα υποψη μου να μην σου ξανανοιξω την πορτα" λεει αποτομα και κουναω το κεφαλι μου.

"Τι στο καλο ηταν αυτο? Ξερω οτι δεν ηρθες εκει για να με παρεις, μολις μου'χες πει οτι δεν ηθελες να ξανακανουμε παρεα ποτε" φωναζω. Να'μαστε παλι που φωναζουμε ο ενας στον αλλον. Με τρελαινει κυριολεκτικα.

"Ναι γι'αυτο ηρθα, τωρα μπες μες στ'αμαξι"

"Οχι, αν δεν παραδεχτεις οτι δεν ηρθες εδω για να δεις εμενα, θα γυρισω πισω να παω να δω ταινια με τον Ζαυν" του λεω και σφιγγει το σαγονι του. Το ηξερα. Δεν γνωριζω πως να νιωσω για αυτη την αποκαλυψη αλλα καταβαθος το ηξερα οτι δεν ηθελε να παω για ταινια με τον Ζαυν και αυτος ειναι ο μονος λογος που προσπαθει να μου κανει τωρα παρεα. "Παραδεξου το Χαρρυ αλλιως φευγω"

"Ενταξει.Οκ το παραδεχομαι. Τωρα μπες στο ηλιθιο αμαξι. Δεν θα στο ξαναζητησω" λεει και μπαινει μες στ αυτοκινητο.

Εναντιας στην κριση μου, μπαινω μες στ'αμαξι. Ο Χαρρυ δειχνει ακομη θυμωμενος καιθως βγαινει απο το παρκινγκ. Ανοιγει την ενταση της τσιριχτης μουσκιης στα υψη. Πλησιαζω και την κλεινω.

"Μην ακουμπας το ραδιοφωνο μου" λεει αποτομα. Οι σκεψεις μου γυρνανε πισω στην αναμνηση οπου κορπουσε τις σημειωσεις μου στν αερα και με κανει να θελω να τραβηξω το ραδιοφωνο απο την θεση του και να το πεταξω εξω απο το παραθυρο. Αν ηξερα οτι μπορουσα, θα το εκανα.

"Γιατι σε νοιαζει αν θα παω με τον Ζαυν για ταινια? Ο Τρισταν και η Στεφ θα ερχοντουσαν και αυτοι.

Prototype Where stories live. Discover now