Στο μονο που θελω να συγκεντρωθω ειναι στον τροπο που αφηνει τους καρπους μου και πιεζει το σωμα του στον δικο μου, κολλωντας με πιο πολυ στον τοιχο, και στο γεγονος οτι το στομα του εχει την γευση μεντας ξανα. Στον τροπο που η γλωσσα μου ακολουθει την δικη του και στον τροπο που τα χερια μου τυλιγωνται γυρω απο τους μεγαλους ομους του. Τα χερια του πιανουν τα μπουτια μου και με σηκωνει, τα ποδια μου ειναι τυλιγμενα στην μεση του και ειμαι εκπληκτη που το σωμα μου με καποιο τροπο ξερει πως να αντιδραση σε ολο αυτο. Χωνω τα δαχτυλα μου στα μαλλια του τραβωντας τα λιγακι, την ωρα που εκεινος προχωραει προς τα πισω στο κρεβατι μου, χωρις να χασουν επαφη τα χειλη μας.
Η συνειδηση μου μου υπενθιμιζει οτι ειναι απαισια ιδεα αλλα την αγνοω, δεν υπαρχει περιπτωση να σταματησω αυτη την φορα. Τραβαω τα μαλλια του Χαρρυ πιο δυνατα και εκεινος μουκριζει. Ο ηχος με κανει και μουγκριζω και εγω, ειναι ο πιο καυτος ηχος που εχω ακουσει και θελω να κανω οτιδηποτε για να τον ξανακουσω. Καθεται στο κρεβατι μου κρατωντας με στην ποδια του. Τα χερια του παταμενουν στην μεση μου, τα μεγαλα του δαχτυλα χωνωνται μεσα στο δερμα μου αλλα ο πονος ειναι φανταστικος. Το σωμα μου αρχιζει να κουνιεται μπρος-πισω στην ποδια του και η λαβη του σκληραινει. ''Γαμωτο'' αναπνεει μεσα στο στομα μου και νιωθω μια αισθηση που δεν εχω ξανανιωσει, τον νιωθω να σκληραινει. Ποσο μακρυα θα το αφησω να τραβηξει? Ρωταω τον εαυτο μου αλλα δεν εχω απαντηση.
Τα χερια του αφηνουν την μεση μου και κατευθυνωνται στην μπλουζα μου την οποια τραβανε για να την βγαλουν. Δεν μπορω να πιστεψω οτι τον αφηνω να το κανει αυτο, αλλα δεν θελω να τον σταματησω. Απομακρυνεται απο το καυτο φιλι μας για να μου βγαλει τελειως την μπλουζα μου. Τα ματια μου συναντουν τα δικα μου και μετα πανε στο στηθος μου, βαζει το χειλος του αναμεσα στα δοντια του φαινοντας να θαυμαζει το απλο μαυρο μου σουτιεν.
''Εισαι πολυ σεξυ Tεςς'' λεει. Η σκεψη του να μιλαω βρωμικα δεν μου φαινοταα προσιτη αλλα με καποιο τροπο οταν μιλαει ετσι ο Χαρρυ ειναι το πιο αισθησιακο και σεξουαλικο πραγμα που εχω ακουσει. Δεν αγοραζω φανταχτερα εσωρουχα γιατι κανενας, πραγματικα κανενας δεν τα βλεπει αλλα αυτη την στιγμη ευχομαι να ειχα αγορασει μερικα. Εχει προφανως δει καθε ειδους σουτιεν, η ενοχλητικη μεσα στο κεφαλι μου μου λεει. Για να απομακρυνω αυτες τις σκεψεις απο το μυαλο μου κουνιεμαι πιο δυνατα και εκεινος βαζει τα χερια του στην πλατη μου και με σπρωχνει προς τον εαυτο του, τα στηθοι μας ακουμπιουνται και το χερουλι της πορτας ανοιγει. Τραβαω τον εαυτο μου πανω απο τον Χαρρυ και αρπαζω την μπλουζα μου. H εκσταση που βρισκομουν εχει διαλυθει οπως περναω την μπλουζα μου απο το κεφαλι μου.
Η Στεφ μπαινει μεσα και κοιταει εμενα και τον Χαρρυ. Το στομα της ανοιγει και περνει το σχημα 'ο' οπως προσπαθει να επεξεργαστει στην σκηνη μπροστα της. Ειμαι σιγουρη οτι τα μαγουλα μου ειναι κοκκινα οχι μονο απο την ντροπη που νιωθω αλλα και απο τον τροπο που με εκανε να νιωσω ο Χαρρυ.''Τι εχασα?'' Ρωταει κοιτωντας μας με ενα τερσατιο χαμογελο στα χειλη της.
''Τιποτα'' Λεει ο Χαρρυ και σηκωνεται. Πηγαινει προς την πορτα και δεν κοιταζει πισω οπως φευγει, αφηνωντας εμενα λαχανιασμενη και την Στεφ να γελαει.
After - part 23
Start from the beginning
