Παρόλα αυτα ομως δεν σταμάτησα να προσπαθώ για εμενα και εκεινον παρα τα όσα μου ελεγε. ήμουν και ειμαι διατεθειμένη να μην τον χασω οτιδήποτε και αν χρειαστεί να κανω για αυτο.
2 Ιανουαρίου βγαινω απο το σπίτι και τρέχω μεχρι το σπιτι του. Εκεινος ηταν εξω οποτε τον περίμενα για λιγο απο κατω. Μολις ηρθε καθισαμε και μιλησαμε καποια στιγμή τον ρώτησα: «Γιατι δεν μου δινεις αλλη μια ευκαιρία;» και ήταν μάλλον πολυ λαθος η ερώτηση που εκανα
- Γιατι δεν θελω αλλο.
- Αρα δεν μαγαπας πλεον;
- Σαγαπαω αλλα αντι να σε αγαπαω 100% πλεον σαγαπαω καπου 80-70%
- Σε παρακαλώ μόνο μια ευκαιρία
- Ναταλια οχι
- Μα γιατι;
- Γιατι βλεπεις να οδηγεί καπου ολο αυτο;
- Ναι αμα το προσπαθήσουμε ναι
- Εγω ομως οχι.
Εφυγα κλαίγοντας απο εκει. Προσπάθησε να με σταματησει αλλα ειχε ηδη ξανά ραγίσει ολοκληρη η ψυχη μου με αποτέλεσμα πλεον να μην μπορουσα να αντεξω αλλο.
Καπου στην μεση του Γενάρη κολλησα κορωνοϊό. Οσο βρισκόμουν σε καραντίνα εγω και εκεινος ήταν σαν να τα είχαμε. Εκανες λες και τα είχαμε βρει μεχρι μια μερα που ξανα γυρισε στα παλια και συνέχισε να με αγνοει. Ετσι και σταματήσαμε να ασχολούμασταν τόσο ο ενασ με τον αλλον μεχρι την καθαρά Δευτέρα που του δωσαμε αλλη μια προσπάθεια.
Ομως παλι εξαιτίας δικού μου λαθους τον εχασα. Είχε γνωρισει μια κοπέλα και μιλαγανε πριν τα βρουμε και εγώ ανακατεύτηκα στην φιλια τους.
-Σε παρακαλώ μόνο μια ευκαιρία δεν θελω να σε χασω θα τα φτιαξουμε ολα θα το δεις.
Ομως δεν μου την εδωσε ποτε.. μετα γνωρισε αλλη κοπελα που και με εκεινη ηταν φιλικό αλλα παλι εγω ανακατεύτηκα...
Μετα απο καιρο γυρω στον Απρίλιο τα βρηκαμε ομως παλι τα σπασαμε επειδη ειχε ανεβασει story dm και εγω ειχα εκνευριστει. φαντασου για τι μιλαμε τωρα...
-Σε παρακαλώ δεν θελω να σε χασω ρε Σπύρο...
Ομως και τοτε τον εχασα... Μεχρι στις 31 απριλιου που τα ξανα βρηκαμε..
Δεν κράτησε ουτε αυτο για πολυ γιατι παλι χωρισαμε 15 Μαϊου επειδη ειχε βαρεθει.. Τοτε ηταν που πήγα με αλλον και συγκεκριμένα εναν πρωην κολλητο του. Εκει εκανα μεγαλη βλακεια για αυτο το ατομο ηταν το χειρότερο ατομο που ειχα γνωρισει σε ολοκληρη μου την ζωη..
Ξερετε τα γνωστα παλι τα σε παρακαλώ και τα λοιπα ομως τα ξανα βρηκαμε 21 μαϊου σε ενα παρτυ αφου το ειχα ληξει με τον αλλον και ημασταν κομπλε μεχρι 12 Ιουνιου που παλι τελεις επειδη ειμαι καταπιεστική οπως λεει.
Αληθεια δεν ξερω τι κανω λαθος. Προσπαθώ να τα διορθώσω ολα αλλα μετα τον Αύγουστο δεν υπαρχει τιποτα για να τον κρατάει πλεον. Ενω παλιά λύναμε τα προβληματα μας τωρα ουτε συζήτηση.. Θέλει χρονο.. Καθε φορα τα ιδια ομως εγω.. Εγω θελω εκεινον για εμενα αυτο ειναι ξεκάθαρο και θα εκανα τα πάντα για να ειναι αυτος καλα..
Τωρα δεν ξερω τι παίζεται ομως εδώ τελειώνει και η εξιστόρηση των γεγονότων μεσα σε αυτα τα δυόμιση χρονια..
ΔΙΑΒΑΖΕΙΣ
At least, you loved me
RomanceΗ συγκεκριμένη ιστορία βασίζεται σε δικες μου εμπειρίες. προσπάθησα οσο πιο πολύ γίνεται να μην κλαψω καθώς την έγραφα. Ανακαλώ το παρελθόν και ξανα ζω αναμνήσεις με τον "άντρα μου".
