Madly in love with my teacher

Vergif

Andrew pov:

De bel gaat. Yess, eindelijk uit. Weekend! Ik stop mijn boeken in mijn tas en loop de klas uit. Naar de fietsenstalling. Na even zoeken heb ik mijn fiets gevonden en loop erheen. Ik heb dorst dus pak ik mijn waterfles uit mijn tas. Opeens voel ik me duizelig. Mijn zicht is niet meer scherp en ik voel mezelf op de grond vallen. 

Ik doe mijn ogen voorzichtig open. Waar ben ik? Ik kijk om mij heen. Ik zit op een stoel vastgebonden met touw. Verder is het leeg.  Ik zie niks wat ik herken. Aan de houten muren te zien zit ik in een hut. Ik probeer het touw los te maken maar het heeft geen zin. Hoe ben ik hier terechtgekomen? Het enige wat ik me herinner is dat mijn zicht zwart werd en ik op de grond viel. 
Opeens hoor ik voetstappen. Eerst van ver weg en dan steeds dichterbij. 
"Help! Help mij! Ik zit vast!" Schreeuw ik. 
De deur gaat open en al mijn hoop verdwijnt als ik Scott in de deuropening zie staan.
Zou hij- 
''Hallo Andrew'' zegt hij en hij glimlacht.
''Laat me hieruit!!'' Schreeuw ik.
Hij slaat me een keer, hard. ''Let me explain.'' zegt hij dan.
''Jij zit in mijn weg''
''Wat?'' zeg ik verward.
''Ik heb je zielige dagboekje gevonden. En ik was niet blij met wat ik las. Waarom. Waarom krijg jij hem?! Ik hou van hem en jij zit in mijn weg. Dus heb ik je gedrugged en hierheen gesleept.''
Met open mond staar ik hem aan. 
''Ik kan misschien in je weg staan, maar dit gaat niet helpen. Hij houdt toch van mij. En mij alleen.'' zeg ik dan.
''Is dat zo?'' zegt Scott.
''ja'' zeg ik zelfverzekerd.
''Als hij zoveel van je houdt, waarom heeft hij mij dan gisteren gezoend?''
Ik weet niet meer wat ik moet zeggen. Hoe kon hij?! Ik dacht- Ik dacht dat hij van mij hield! Mijn ogen worden vochtig en ik voel een traan langs mijn wang lopen.