Artık 11 yaşındaydım hatta genç kız olmuştum içimdeki sesler artı artı ve artı intihar düşüncelerim ilerledi ve bıçak aldım elime boynuma kalbime saplicaktım ama nafile yapmadım korktum artık cidden kötü durumdaydım ve biraz güçlenmiştim annemin Fotoğraflarına baktığımda üzülmüyordum gülüyordum kötü sözleri umursamıyordum artık mutluyum ve nerdeyse 12 yaşında olucam ama iyi bir kı olucam teyzemde zaten kötü durumda hamile gene boşanacak eniştemden İzmit'te kalmak 1 yıl sonra gelcek yanımıza en azından bat bay şimdi mutlu gibiyim siz siz olun ama böylesini yapmayınız görüşürüz
