Wicked Writers Series: Multiverse Interlude (COMPLETED)

Prologue

"Watch your mouth, Alyona!"

"Okay," I smirked in between my cheeks.

Matapos ang meeting at agreement namin ni Abuelo ay naisipan kong magpalipas muna ng oras sa condo ko.

Speaking of condo, hindi naman talaga ako doon nagtatambay. Madalas akong nagpapahangin sa peak or rooftop ng Casa de Proscenium. Maganda kasi ang tanawin, it helps me to cope up with stress and problems dahil sa ganda ng langit at ang mahangin na lugar.

I parked my jeep wrangler sa parking area ng peak, nagdala lang lang ako ng laptop, phone, essentials, pagkain at wallet incase, makakita ako ng puweding bilhin na maaring ikaka-bankrupt ng pamilya namin.

"Tangina naman," I cursed when someone suddenly bumped into me, I looked at him. Irritated and pissed. The excitement inside me faded away, because of its irritation.

"I'm sorry miss, hindi ko sinasad—, w-wait is that you Aly... ?" Inis ko ulit siyang tinignan at napahinto sa aking ginagawang pag pahid ng panyo sa dumi ng aking damit. "Avo?"

"Wala ako sa mood makipag-away sa 'yo, lalake." Iniripan ko siya at pumasok sa elevator, but he entered at mas lalong kumulo ang dugo ko dahil sa kanya. 

"Hey, alam ko namang magkaaway tayo these past few months, pero hindi naman ako gago para sadyain iyon, okay? I'm really sorry, Aly please maniwala ka... "

"May sinabi ba akong hindi ako naniwala?" His jaw clenched at napakurap sa kanyang mata, "diba wala naman? Kaya makakawala ka na sa paningin ko."

"Aly, naman eh. Binabaliw mo ako sa silent treatment mo, I haven't seen you for f*cking five months, hindi mo man lang ako kinamusta o kahit tawagan mo man lang ako okay na sa'kin kahit hindi ka na mag salita pa." Napakagat ako ng labi dahil sa sinabi niya.

I love him. So fucking much. I could give all of my love to him so he just couldn't get away from me, but it was me who took away the love of his life in the end. We're not meant for each other.

Masasaktan lang kami pareho pag-ipilit ang pusong hindi mapigil.

Avo was famous writer, unlike me who has lower status than me in writing industry. But in my reality, siya naman yung mababa para kay Abuelo ko.

"Let's officially end this," I stepped out of the elevator the moment it opened, at naglakad patungo sa condo unit. Bago ko pa man mabuksan ang pinto ay napasinghal ako ng isandal niya ako sa pader.

I moaned when he suddenly bit my lips harshly, I could taste the metallic taste of my own blood. A tear formed in both of my eyes. Hindi ko na kayang ipigil ang nararamdaman ko, it's hard and driving me crazy as f*ck.

"No, Aly. I love you, and you love me. How could you do this to us huh? What went wrong? Alam kong hindi tayo pwede, but I could risk everything I have just to be with you. Lalaban ako para sa 'tin, Aly and it will never change." Mahina akong natawa at binukasan ang condo at tsaka pumasok, hinagis ko ang bag sa sofa at naglakad patungo sa kusina para kumuha ng tubig.

"I know you would say that, babe." Nagbuhos ako ng tubig sa isang baso at uminom. "We can date as much as the time we only have, but I will never be that girl that you are going to spend your life with who can offer you a marriage and a kid, as I told you before we even dated that my whole freaking life was already planned and it has to happen." Mariin niyang ipinikit ang kanyang mata at kumao ang kanyang mga palad.

"If that's what you want, then I'll give up on us." Nakaramdam ako ng sakit na parang may tumusok sa 'kin pana sa aking dibdib.

Avo naman eh, hindi iyan ang gusto kong margining sa 'yo, tangina ka rin pala eh!

Padabog kong ibinaba ang baso at mabilis na naglakad palabas ng unit at dali-dali pumasok sa elevator at sinara iyon kaya hindi niya ako na abutan ng sundan niya ako.

Mabilis akong naglakad sa dulo ng rooftop, nanginginig at nangangamba. Ramdam ko ang lamig nang haplos ng hangin sa aking balat. Ramdam ko ang pag tayo ng mga balahibo ko, at maya-maya ay nakarinig ako ng isang malakas na sigaw mula sa taong minahal ko ng sobra.

Isang hakbang ko lang ay siguradong katapusan ko na sa mundong kinasusuklaman ko. Nasa likod ko ang kamatayan ng lingonin ko siya, ngumiti ako at kumaway. Alam kong gusto niya akong lapitan, pero alam niya rin sa sarili niya na sa oras na lalapit siya ay mawawala ako.

Lapitan man o hindi, it's time to disappear from this world.

"A-aly, please... 'wag mo naman akong iwan ng ganto... " Napaluhod siya at napaiyak, pinahiran ko ang ang mga luhang tumulo mula sa aking mata bago sumagot. "Pagod na ako, Avo. Kaya pag bigyan mo na akong mag pahinga," my voice broke.

Mariin kong ipinikit ulit ang mga mata ko at hinakbang ang isang paa, I heard him shouted.

"Alyona Miroslava de Perio! Don't do this to me! If you want to rest then fucking do it with me! I can risk my whole life for you, baby. Just don't leave me like this, p-please..."

This time, there's no way of backing out of this. My legs loosened forced, and I was taken aback to save myself, I sadly smiled at the love of my life before I could even turn his life into a nightmare.

I died without telling him those three words that he deserves to hear from my own verge.

I shut my eyes off the moment I heard my own head crack.

I once live in pain, and I died in misery.

AVRLBNZ