PROLOGUE

133 27 17
                                    

Ps. This is Ariana, Felize's mother's POV and expect it to be long since this contain their past so feel free to skip this part. Mwamwa^^

SIMULA

“Hey, come here” mahinahong tawag ko sa anak kong kakatapos lang magsuot ng sandals niya.

She immediately went to me with a big wide smile na nagpangiti sa akin, what a beautiful view.

Nang makalapit siya ay kaagad ko siyang inupo sa vanity chair sa harap ng salamin.

“Mommy will design your hair okay?” I calmly asked while plugging the blower and she nodded kaya pumwesto na ako sa likod niya para maayusan na siya.

We'll attend a birthday party today kaya kami naghahanda.

“Mama ko” pagtawag niya sa akin habang abala ako sa pagpapatuyo sa buhok niya, “Hmm?” I hummed, “I love you” malambing na ani niya dahilan para matigil ako sa ginagawa at tinignan ang repleksiyon namin sa kaharap naming salamin.

She's smiling kaya nahawa na rin ako.

“Mama love her Jaelyn too” nakangiting tugon ko habang nakatingin sa kanya sa salamin at ganoon din siya sa akin.

“Pretty ng mama ko” dagdag niya pa dahilan para mapatawa ako at mapahagikhik naman siya. Napailing nalamang ako ng makabawi at ibinalik ang atensiyon sa buhok niya.

“Huwag malikot anak ha habang inaayusan ka ni mama” kalmadong ani ko at tumango naman siya habang nakatitig sa repleksiyon niya't nakanguso kaya mahina akong natawa at napa-iling bago inumpisahan ang gagawin.

“All done!” I uttered as I put the last clip, “Is it okay?” I asked and tilt my head to see her reaction, “It's not just okay mama, it's very pretty!” buong galak na ani niya at umikot para makaharap ako.

Kaagad kong inayos ang mga baby hair at takas na buhok niya para maaliwalas siyang tignan.

“Really? You love it?” nakangiting tugon ko habang patuloy na inaayos ang buhok niya, she nodded and hugged me na kaagad ko namang sinuklian.

Bahagya siyang lumayo sa akin pagkatapos ng ilang minutong yakapan pero hindi pa rin naalis ang braso niyang nakapulupot sa akin.

She looked up to me kaya yumuko rin ako para matitigan ang mukha ng anak ko.

“Super mama! You braid it like how Elsa braid hers” aliw na aliwng ani niya bago bumitaw sa akin at bumaba para tignan ang sarili niya sa harap ng salamin. Umiikot-ikot pa nga kaya natawa ako.

“Wife! Are you done? Tumawag si Gio, nasaan na raw tayo!” That's my husband, Thedus Edrian Villegas.

I Have Found the Almond Eyes Where stories live. Discover now