Kulaklık － Peter Parker

011

Ayna da nefes nefese kalmış Peter'ın ben de bırakmış olduğu etkiden olsa gerek ki kıpkırmızı olmuş kendime baktım.

Yüzümü yıkadım. Boynumu ıslattım, iyi olduğuma kanaat getirdikten sonra tuvaletten çıktım.

"İnanmıyorum! Carla Morrison!" sesiyle olduğum yerde durdum.

Yanıma gelen sarı saçlı, açık tenli kızın heyecanı ile ona gülümsedim.

"Merhaba." dedim.

"Merhaba! Sizi burada ilk defa görüyorum! Burada ne işiniz var? Yani şey kabalık ettim özür dilerim."

"Sorun yok. Ben de normal bir insanım ve soruna gelirsek bir süreliğine burada misafir öğrenci olarak kalacağım."

Kız heyecanla çığlık attı.

Evet, bildiğiniz çığlık.

Etrafta ki herkes buraya bakmaya başladı. Çok teşekkür ederim sarı saçlı kız.

Kız mahçup bir şekilde, "Özür dilerim, özür dilerim. Ben sizin büyük hayranınızım. Heyecandan ne yapacağımı bilmiyorum." dedi.

"Sorun yok. Derin bir nefes al. Iyisin?"

Kız derin nefes aldıktan sonra başıyla onayladı. "Evet, daha iyiyim. Teşekkürler."

Kız parlak gözleriyle, "Beni burada birkaç dakika bekler misiniz? Hemen geleceğim." dedi.

Gülümsedim ve başımla onaylayarak, "Tabii." dedim.

Kız koşarak daha demin geldiği yere gitti ve birkaç dakika sonra koşarak geri döndü. Elinde birkaç resim ve defter vardı.

Anlamayarak bakmakla kız bir kalem uzattı. "Lütfen imzalar mısınız?"

Bir şey söylemek yerine direkt imzalamaya başladım.

"Şey... Fotoğraf?"

"Gel hadi." dedim kabul ettiğimi belli eden ses tonumla.

Kızın arkadaşı olduğunu düşündüğüm kız gelip telefonu ile resmimizi çekti.

Kız geri çekildi. "Çok çok teşekkür ederim."

"Her zaman." dedim gülümseyerek.

Yanımıza gelen başka bir kızla ona döndüm. Yine bir imza ve fotoğraf mı?

"Ciddi misin?" dedi kibirle.

Ben ve yanımda ki kız anlamayarak kıza baktık.

"Anlamadım?" dedi kız.

"Nesini anlamadın, cidden bu kızdan fotoğraf mı istedin? Bu kadar düşeceğini asla tahmin etmezdim Lexi."

"Asıl sen ciddi misin Liz? Karşında Carla Morrison duruyor."

"O da normal bir insan bu kadar abartmaya gerek yok." dedi.

Doğru, ben de normal bir insanım abartmaya gerek yok ama bu kadar küstah olmaya da gerek yok.

"Liz! Tanrım... Kutsalıma laf söyleme!"

Liz ve Lexi kendi arasında kavga ederken geri geri çekilmeye başladım.

Sevgi ve saygınız için teşekkürler ama Carla'nın işi burada biter.

♪♪♪

"Selam Peter."

Sesimi duyan Peter yanındaki arkadaşlarından gözlerini çekip bana döndü.

"Aaa... Selam Carla."

Şaşkın ördek gibi bana bakan iki çocuk ile Peter'a baktım. Durumu anlayan Peter acele ile konuştu. "Emm... Bu benim arkadaşım Carla. Bir süreliğine misafir öğrenci olarak burada."