Reincarnate To Be Her (REVISING)

🖤 CONT. CHAPTER 14 🖤

"Here , Baka Di ka na makatayo dyan. Baldado ka na" I give Velfron my famous deadly death glare . Hinampas ko rin ang nakalahad nyang kamay sa harap ko saka ako dahan dahang tumayo kahit nanginginig ang mga hita't binti ko. Dmn!

Sinusubukan nila akong alalayan ngunit agad ko ring pinapalo ang mga kamay nila habang binabalanse ang katawan ko.

Ngiting tagumpay naman ako ng magawa kong makatayo ng maayos kahit na nanginginig ang binti ko at nararamdaman ko rin ang pagkirot ng mga sugat ko.

But I hide the pain in my face and faced the 4 bstard with a smirk plastered on my lips. Nakita ko naman ang pailing iling nila na parang ang laki ng problema nila sa akin.

"You'll gonna fall I swear so you better take our helping hands dahil hindi pa masyadong magaling yang mga sugat mo."-Hlein

"No one knows a healing enchantment in our group that's why you better be careful on your wound"-Velfron

"Don't be too stubborn knifekill we still have a activity to finish. Tumatagal lang Tayo ng dahil sa iyo."-Yxon, dmn him! Ang kapag ng mukha nyang sabihin yan sa akin.

I glare at him while my hand turning into fist.

"Remember that this is because of the four of you. You lead me into this situation kaya wala kayong karapatang pagsabihan ako ng ganyan."

"Knifekill if weren't for us you should have died!" I sneer because of what Hlein said. Masama rin itong nakatingin sa akin kaya napangisi na lamang ako.

"You think? I'll be thankful because of what you did?" Tinignan ko silang lahat. Wala silang Imik at seryuso lamang na nakatingin. Sa akin habang naghihintay sa susunod kong sasabihin.

I look at Xyxzon na kanina pa nakatingin sa akin ng malamig. Tsk, hindi na talaga magbabago yang ekspresyon nya.

"I won't be thankful dahil nabuhay ako ng dahil sa inyo, dahil una sa lahat muntik na akong mamatay ng dahil sa kag*guhan nyo. Sa tingin nyo ba masaya maglaro ng buhay ng iba? Is it satisfies you four?" Blanko akong nakatingin sa kanila habang naghihintay sa mga sagot nila. Nakita ko ang sunod sunod na paglunok nila kaya't napa iling iling na lamang ako habang nakangisi.

"Hah! See? Not each one of you can even answer me. Kahit kailan hindi ako magkakaroon ng utang na loob sa inyo.
Just... Be thankful dahil wala kong planong gumanti sa inyo because if I do that... I will make sure that I'll unmercifully played with your lives and let no one take a chance to make a move against me. Iba ako maglaro ng buhay ng iba boys...At wala pang nakakaalam kong papaano ako maglaro." When I saw their body stiffed I let a satisfied smile form on my lips.

Parang pigil ang hininga nila habang nakatingin sa akin. I can feel their heartbeat fast. They're nervous hahaha... Well they should be scared.

Hinakbang ko ang mga paa ko para lampasan sila. Kahit masakit ay tiniis ko dahil hinding hindi ako hihingin ng tulong sa mga ggo na yan. Mataas ang pride ko noh!

Ngiting tagumpay na Naman ako ng malampasan ko sila but then my smile suddenly fade away when my knees became weak. And yeah... I'm surely going to fall to the ground. Bakit ba Kasi ang hina ng katawan na ito? Ano bang pinapakain nila kay ate?

And as I expected... Someone catch me before I fall to the ground.

Alam kong kanina pa sya nakatingin sa akin. Of course sya lang naman dito ang di nagbabago ang ekspresyon at kanina pa nakatutok sa akin.

"So stubborn and stupid." He gives me a chills to my spine because of his cold voice dmn.

Nakahawak ito ng mahigpit sa bewang ko at walang pasabing bigla akong binuhat ng pa-bridal style.