Part 9💕Unicode

Start from the beginning
                                        

" ဒီကောင်မလေးတော့နော် နောက်မှ မိုး ဗိုက်ဆာနေပြီ "

" ဒါဆိုလည်း ခဏစောင့် ဒီခုံလေးမှာထိုင်နေ "

" မထိုင်ပါဘူးနော် ကလေးကို ဝိုင်းကူလုပ်ပေးရမှာပေါ့ "

" မလုပ်ပါနဲ့အချစ်ရယ် အချစ်ကို မခိုင်းရက်ပါဘူး "

" ဟုတ်ပါပြီ "

သူ့အတွက် မနက်စာလုပ်ပေးနေတဲ့ ကလေးကို နောက်ကငေးကြည့်နေမိသည် ။ " ကလေးကတော်လိုက်တာ မိုးဆိုဘာမှမချက်တတ် "

" ဒီမှာ breakfast ရပါပြီရှင် "

" စားချင်စရာလေး ပေါင်မုန်ြ့ကက်ဥကြော်ရယ် နွားနိ့ရယ် အားတွေရှိအောင် လုပ်ပေးတယ်ပေါ့ "

" ဟီး စားကြည့်ပါအုံး ဖြွူလက်ရာလေး "

" ကောင်းလိုက်တာ "

"အချစ် မချက်တတ်လည်းရတယ် တို့တွေယူရင် ကလေးပဲချက်ကျေွးမှာ "

" အမယ် အဲတာကြောင့်ချစ်နေရတာ " ဖြူပါးလေးကို လက်လေးနဲ့ညစ်ပြီးပြေါလိုက်တယ်

" စားပြီးပြီဆိုတော့ ဖြူ့အခန်းလိုက်ပြမယ် "

စိမ်းနုရောင် နံရံလေးနဲ့ အခန်းလေးကသန့်ရှင်းသပ်နေတယ် ပြတင်းပေါက်ဘေးမှာ ကုတင်တစ်လုံးနဲ့ စာကြည့်စားပွဲလေးရယ် နံရံကို ကပ်ထားတဲ့ ဖြူရဲ့ အဝတ်ဗီရိုရယ်

" ဖြူအခန်းလေးက လှလိုက်တာ "

" ဖြူကရော မလှဘူးလား " မိုးရဲ့ကျောခိုင်းပြီးလိုက်ကြည့်နေတဲ့ကိုယ်လေးကိုလှည်ြ့ပီး မျက်နှာချင်းဆိုင်ဖြစ်အောင်မေးလိုက်သည်။

" မလှဘူး " မျက်လုံးချင်းစုြံပီးကြည့်နေတာကို မိုး အနေခက်ကာ ခေါင်းလေးလွြဲပီးပြေါလိုက်ခြင်းသာ

" မရပါဘူး ကလေးကိုသေချာကြည့်ပြေါ ညာနေတာလား "
မိုး မေးလေးကိုကိုင်ကာ အကြည့်ချင်းစုံစေခဲ့တယ်

" မင်းက မလှပါဘူး မိုးအတွက်ချစ်ဖို့ကောင်းတာ "

" ဒါဆိုလည်း ချစ်တယ်လို့ပြေါ "

" မရစ်နဲ့ကွာ "

" မပြေါဘူးလား "
ဖြူ မိုးရဲ့ခါးလေးကို အနားကပ်စေရန် လက်နဲ့ဖက်ယှက်ကာ ဆွဲလိုက်သည် ။ အလိုက်သင့်လေးပါလာတဲ့ မိုး ကိုယ်လေးက ဖြူနဲ့တောင်ထိစပ်နေလေပြီ ရင်ခုန်သံတွေက စည်းချက်ညီစွာ နှစ်ဦးလုံးဆီက ထွက်ပေါ်လာသည် ။ ဖြူနဲ့မိုးက အရပ်သိပ်မကွာတာမို့ မျက်နှာချင်း 1လက်မလောက်တော့ မခြါးတော့ချေ ။

စည်းကျော်ခဲ့သောချစ်ခြင်းWhere stories live. Discover now