Chapter 11

7 2 2
                                    

School

"Susundan ko, ma. Kakausapin ko," seryusong sinabi ni kuya at nagbuntong-hininga.

Mother smirked darkly at him, anger is in her deep eyes. Father caressed her back gently and whispered a few things.

"Baka nabigla lang siya, Jianna. Hayaan mo na muna ang anak mo, inaasahan yata niyan na makabalik na siya ng Manila," si tita Razel.

She is my father's cousin and Alessandria is her only daughter. Meanwhile her sister, aunt Lyre is Andromeda's mother. Sa kanilang apat, si papa ang tatlo ang anak, kami 'yon. Samantalang isa lang ang anak nila.

Ilang araw na nagmukmok si ate sa kwarto niya at ayaw niyang lumabas. Ayaw ring kumain kaya nagagalit lalo si mama. Tingin ko rin ay sinasadya ni ate 'yon para maubos na ang pasensiya ni mama.

But I doubt that mother will soon change her mind, once she's decided about a certain thing...that will not change. It's absolute and irrevocable. That makes her dominant, well probably only submissive to father, sometimes.

Ilang araw rin tuloy akong hindi nakadalaw sa rancho dahil nagpa-party sina tita dahil nakauwi rin sila matapos ng ilang taon na hindi pagbisita sa mansion.

"Ma'am Sandra, nasa baba na po ang make up artist. Gusto niyo po bang papuntahin na lang sila rito sa kwarto mo?" Rinig kong tanong ng katulong mula sa labas ng kwarto ko.

I sighed deeply and went to open the door, the maid with the same age as my brother emerged.

"Bababa na ako, saglit lang."

"Sige po, miss Sandra."

"Si Andromeda at Alessandria? At si ate, bumaba na ba?"

Umiling ang katulong at tipid na ngumiti.

"Ang ate niyo lang po ang hindi bababa. Nasa baba na ho ang isang pinsan ninyo."

"Okay. Thanks."

Ayaw pa rin yata ni ate na bumaba kahit na may party na naman. She likes party so maybe she will come out from her room later? I wonder.

Palabas na ako nang bumukas din ang katapat na pinto, lumabas si Andromeda na nakasuot ng pink floral off shoulder dress. Abot 'yon sa itaas ng tuhod niya at lalo siyang nagmukhang anghel, o diwata sa suot niya.

"Sandra!"

She waved at me and smiled. Ngumiti rin ako at lumapit sa kaniya. Halos pareho ang style at design ng dress namin, maliban sa puti ang akin at nakalugay rin ang light brown na buhok. Inayos ng hair stylist ang wave kanina kaya mas lalong gumanda.

Andromeda is very soft spoken, our friends believe that in all Javier, she's the kindest and most modest one. Classy, elegant, quiet, angelic and very beautiful. Like a goddess of pink.

"Ang ganda natin, ang ganda naman ng pagkakagawa sa buhok mo," papuri niya.

"Maganda rin naman ang sa 'yo, mas nagmukha kang bata at diwata," I returned, referring to her long straight dark hair.

She's fair, tall, slender, slim and her nose is pointy. Her nose line is crazy, even I felt envious that she has a nicer nose than us. Her eyes has shades of blue, green, black and a bit of brown. And her lips are curved differently as if it was made with desires of perfection. It has slim edges and smooth surface.

"Diwata?" Natawa siya. "Ikaw parang anghel, hilig mo talaga sa puti."

"White looks neat and pure so I like it."

Inangkla niya ang braso sa akin, sabay na kaming bumaba. Mas matangkad siya sa akin dahil mas matanda ng isang taon. Maingay nang makababa kami, agad kong nakita si Alessandria na inaayusan ng make up.

Longingly Into You (Province Series 1) [Project 2000]Where stories live. Discover now