Our Secret

Prologue

"Help!"

I was in the middle of the night, looking for help, looking for somebody, I was desperate as I walked away in out house. Wala na.. wala na si daddy.. my only hope.

"Dad!" I woke up by the sound of thunderstorm, madilim pa at alam kong nasa kalagitnaan palang ng gabi. Umuulan, panigurading suspended na naman ang klase. Nanatili akong nakatingin sa labas ng may maramdamang pumasok sa silid na tinutuluyan ko.

"Oh, you're awake?" Inismiran ko sya at sinabing;

"Hindi, tulog ako." Sabi ko at nginisian sya, kita kong nandilim ang paningin nya at kaagad na tinungo ang kama. Natakot ako kaya bigla akong napaatras. "T-teka..."

Nagulat ako dahil baka may gawin sya sakin, pero hinawakan nya ang noo ko na para bang sinisipat kung may lagnat ako o wala.

"You must sleep, Alysha. Ayon sa balita, there will be no rain tomorrow. Hanggang mamaya lang iyan, should I prepare you a milk?" Umupo sya sa higaan at tiningnan ako. Tumango ako at ngumiti ng kaunti.

Tumayo sya at lumabas sa silid.

Year after my dad passed away, kinailangan kong magtrabaho. I need money for my tuition and daily neccesities.

Masyadong naging mabilis ang pangyayari kaya hindi ako nakapaghanda, hindi ko din naman alam na ganito ang mangyayari.

Tiningnan ko ang hawak kong card at napabuntong hinihinga, hindi ko ito pwedeng galawin ng galawin  dahil ito ang natatanging iniwan ni Daddy sa akin. Buti nalang patuloy pa din itong nalalagyan tuwing buwan dahil sa mga investments and such ng tatay ko.

Still, my life is ruined dahil kailangan kong maging independent, pero okay naman dahil nasa tamang edad na ako ang problema lang, masyado akong umasa noon sa tatay ko.

I was looking for a part-time na literal na part-time. When I get my first to second pay, I'll resign, it is just for my needs in my degree.

Dahil ang laman ng banko na meron ako ay hindi pwedeng gastusin para sa gamit ko, para lamang iyon sa tuition fees ko, hindi included ang gamit.

Naiiyak ako sa part na yon, dahil malaki ang laman nitong card na ito, pero dahil limang taon ang kinuha kong kurso, kailangan kong magtyaga para may nilaga.

"Ang lalim naman ata ng iniisip mo." Napabalik ako sa kasalukuyan at nakita syang may hawak na platito na may nakapatong na isang baso ng gatas.

Naupo sya at nilagay ang gatas doon sa side table. Nginitian ko lang sya at inabot ang gatas at sumimsim doon.

"Are you still dreaming of what happenned to your dad?" Tumango ako. "It's okay, Aly."

Aly....

My dad was always calling me, "aly" it was his idea to call me by it because my name was long enough to waste your saliva.

"I'll go back to my room, just call me if you need anything." Tumango ako at naramdaman ko ang paglapat ng labi nya sa noo ko.

"Are you sure that you can do this?" The manager asked me. "You look like a brat Czarelle, but innocent." She literally called me a brat, huh.

Biglaan kasi yung pag-absent nung isang waitress dito sa bar na pinagtatrabahunan ko, usually, nasa loob ako, taga-hugas. Kaya ito, ako ang pinalit na waitress, sabi kasi nitong manager dito, sayang daw ang ganda ko kung nasa loob lang ako.

"I am a brat, but I can do this." Ngumiti ako ng tipid at hinawakan ang tray na idedeliver doon sa umorder syempre.

I was looking around to find him when I saw someone that is familiar.

Yumuko ako at pinilit na itago ang mukha ko, sakto din dahil nahanap ko iyong guy na bumili ng isang bucket ng San Mig at isang bucket ng ice.

I really do not know about drinks because my dad wouldn't let me and I did obey him because, I respect him.

Babalik na sana ako ng hatakin nung guy yung kamay ko, "Are you new?" Umiling ako at dahang dahang kinuha ang kamay ko.

"Really? You are not familiar."

"Nasa loob lang po ako palagi, sir." I saw the amusement in his eyes as he looked intently at me.

"I see, sayang ang ganda mo kung nandoon ka lang."

Sa bar na ito, ang mga waitress ay hindi lang waitress, they need to entertain their customers, at the same time. Literal entertainment.

Pleasure.

Natakot ako ng maisip ko iyon.

"Aalis na po ako, nautusan lang po." Kaagad akong naglakad pabalik pero hinabil niya ako, and the chaos happened.

Binastos ako nung guy, physically, verbally and emotionally up until someone punch him.

Nanlaki ang mata ko ng makita ang familiar na mukha. He really is from the university that I'm in.

Nagulat ako dahil hinatak niya ako at umalis doon sa bar.

"Mico." I uttered his name and he stopped. His piercing eyes looked dim and it could kill.