Herkese merhabaaa <3
6.bölümle geldimmmmm.
Bölüm şarkısı:Beach House-Space Song
BÖLÜME BAŞLAMADAN YILDIZA DOKUNUP DAHA SONRADA SATIR ARASI YORUMLAR YAPARSANIZ ÇOK MUTLU OLURUM.
İnsan bazen bir çıkış yolu ister bir ışık göreyim diye bakınır durur etrafa telaşla.Ama asla aklına gelmez yaşaması,görmesi gereken şeyler olacağı.Oysa yaşayacakları tesadüften de ötedir kaderden de...
Söylediklerini duymamla kanım çekildi.Ben neye bulaşmıştım böyle.Başıma bastırdığı silahtan dolayı ne kıpırdayabiliyor ne de Yağız'a seslenebiliyordum. Kesik solukları ensemi yakarken bir anda beni geriye doğru çekmeye başladı.
Beni depodan uzaklaştırıyordu.
Arabadan beklemeyip Yağız'ın sözünü dinlemeyişime şuan o kadar pişmandım ki.Ayağımla direnip beni götürmesine engel olmaya çalışırken güçlü elleri çenemi buldu.Öyle sıkıyordu ki resmen parmakları yüzümü delecekti.
''Bana o ayaklarını kırdırtma yürüsene lan.''Kulağımın dibinde kısık ve tehditkar sesi tüylerimin ürpermesine neden olmuştu.Elini yüzümden çekip beni ilerde gözüken siyah bir arabaya doğru itekleyerek götürmeye başladı.Yağız'ın işi bittiğinde arabaya dönüp beni bulamayınca umarım kurtarmaya gelirdi.Çünkü tek umudum oydu.
Arka kapısını açtığı arabanın içine beni resmen fırlatarak üstüme kilitledi kapıları.Kendimi toparlayıp sesimi birilerinin duyacağını umarak hem bağırmaya hem de arabanın camlarına vurmaya başladım.
''İmdat! Yardım edin.''
Tam o sırada sürücü koltuğunun kapısı açıldı ve adam,görüntüsünün bile insanın kanını donduran silahı bana doğrulttu.
''Eğer o sesini kesmezsen ben kesmesini bilirim.Şimdi kısa bir yolculuk yapacağız bana zorluk çıkarma,affım olmaz.'' Önüne geri döndü söylediklerinden sonra.
Yağız'a nedensiz güveniyordum beni bu adamın elinden kurtaracaktı.
''Yağız beni bulur görürsün o zaman.''
Histerik,kısık sesli bir kahkaha attı.
''Bak hele küçük hanıma o adama mı güveniyorsun ha,karşıma çıkarsa önce senin sonra da o Zifir denen şerefsizin sesini keserim kitabıma.''
Cevap vermeyip kafamı cama doğru çevirdim.Benim bu adamdan kurtulmam gerekiyordu.Ya kurtulacaktım ya da ölecektim büyük ihtimalle.Aniden gaza basmasıyla ön koltuğa zor tutunmuştum.
''Beni nereye götürüyorsun Allah'ın cezası?''
Söylediklerimden sonra aniden bana dönmesiyle iyice kapıya doğru yanaştım.Hem korkuyordum hem de çıkış yolu aramaya çalışıyordum hızlı düşünmeye çalışarak.
''Laflarına dikkat et bir daha uyarmayacağım.Patronun deposuna doğru küçük bir ziyaret yapacağız.Seni vurmuyorum diye cesaretlendin birden herhal.''
''İstemiyorum patronunu da senide,beni bırak başın belaya girmesin.Zifir seni öldürür.''Yağız'a bu kadar koşulsuz güvenip konuşmamın nedenini bilmiyordum ama umarım yanılmazdım.Cevap vermemişti bir süre daha gittikten sonra arabayı hızlıca engebeli bir yola soktu.Geldiğim yolları aklıma kazımak için gözümü yoldan ayırmıyordum ama ağaçlardan başka hiçbir şey yoktu şimdi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Z İ F İ R
RomanceYetişkin okurlar içindir! Öpüşü beni dünyaya tekrar tekrar getiriyordu,yaşadığımı hissettiriyordu.Onun dudaklarından ölümsüzlüğü tadıyordum,beni kendinin kılıyordu sanki. Bedenimdeki ısı gittikçe artıyordu.Öpüşü o kadar şiddetliydi ki,özlemişte kavu...
