"က်ေတာ္မအားဘူးအေမ သဲငယ္ ဖ်ားေနတယ္ သဲငယ္ကိုပစ္ပီး ဘယ္မွ မသြားနိုင္ဘူး"
"ေအာ္...အကိုရယ္ ခနေလာက္ထားခဲ့ပါ
ေသသြားမဲ့ေရာဂါမွ မဟုတာ"
သူအေမေနမေကာင္းတုန္းက စကားကို
သူကိုျပန္ေျပာေနတာပဲ
"ေမာင္~"
မ်က္ရည္ဝိုင္းေလးနဲ႔ ၾကည့္လာတဲ့ သဲငယ္ဟာ ေနမေကာင္းရင္ အရမ္းကို
အားငယ္တတ္သည္
"ေမာင္ရွိတယ္ ဘယ္မွမသြားဘူးေနာ္
အိပ္လိုက္ေနာ္ သဲငယ္အိပ္ေနတဲ့ အခ်ိန္လဲ ေမာင္ သဲငယ္ေဘးက တဖြားမွမခြာဘူးေနာ္"
"ဟု ေမာင္"
"အမယ္ေလး ေသခန္းနီးက်ေနတာပဲ
ငါသားႏုႏုထြတ္ထြတ္ကို ခြၽဲေနတာမ်ား"
"ဟုပ႔ အေမရယ္ ႐ြံစရာေတ"
"အငယ္မ!! နင္ပါးစပ္ကိုပိတ္! သဲငယ္
ေနမေကာင္းလို႔ မလိုက္နိုင္ဘူးလိူ႔
ေျပာပီးပီေနာ္ ေနာက္ပီး ဒီအိမ္ကို နင္လိုက္မလာရဘူးလို႔ ငါေျပာထားတယ္ေလ ဘာလိုက္လုပ္တာ ဂန္ယြန္းေဆာင္နဲ႔လဲ
မေတြ႕ခ်င္ဘူး အေမနဲ႔ညီမနဲ႔လဲ မေတြ႕ခ်င္ေသးဘူး ကိုယ္ဘာသာႀကိဳပီးပဲ အိမ္ျပန္လိုက္ၾကပါေတာ့"
"အကို! ညီမကို ဘာလို႔ေအာ္ေနတာ
ဘာလို႔ေရာ အေမကိုပါ နွင္ထုတ္ေနရတာ"
"က်စ္!"
"ေမာင္ စိတ္ေလ်ွာ႔ ငါတြက္ပဲ ဆန္ျပဳတ္သြားေႏႊးေပးေနာ္"
"ဖစ္ပါမလား သဲငယ္"
"ဖစ္ပါတယ္ကြာ"
ေမာင္ ထြက္သြားတာနဲ႔ ထယ္ေယာင္းထကာ
"မင္း ဟိုလိုႀကီးဖစ္တာမွမဟုတာ
ငါသားကို ထည့္လိုက္"
"ဒီေနရာကေန အေပါက္ဝေရာက္တဲ့ထိ
ေမာင္ကိုေခၚသြားမယ္ဆိုရင္ လင္ခိုးမႈနဲ႔
တရားစြဲမာေနာ္"
"မင္း~မင္း ဒါက သူအေမနဲ႔ သူညီမေနာ္
မင္းစကားက ဘယ္ေရာက္ေနလဲသိလား"
"သိတယ္ ေျပာမွမရတာ သားလို အကိုလိုခ်စ္တာ ဟုခ်င္မွဟုမာေပါ့
တခါတေလ သားပစၥည္းမ်ား မွန္းမွန္းပီး
လုပ္ေနတာလားလို႔ေလ"
"မင္း~ လြန္မလာနဲ႔ ငါသားကို ခ်စ္လို႔
ပိုးေမြးသလိုေမြးထားတာ ငါ့သားကို
ငါနဲ႔လာမေပးစားနဲ႔ မင္းသာ ငါသားပစၥည္းကို ႀကိဳက္လြန္လို႔ မခြဲနိုင္မခြာနိုင္ ဖစ္ေနတာမလား"
![Love From Hatred(S-1)[Completed]](https://img.wattpad.com/cover/310492000-64-k476092.jpg)