''Μητερα'' Λεω μεσα απο τα δοντια μου.

Δεν ξερω γιατι υπερασπιζομαι το Χαρρυ αλλα το κανω. Ο Noα κοιταζει εμενα μετα τον Χαρρυ και μετα παλι εμενα. Ξερει οτι μολις τον φιλησα? Στην αναμνηση και μονο το δερμα μου καιει.

''Tεσσα εισαι εκτος ελενγχου. Μπορω να μυρισω το αλκοολ απο εδω περα. Μπορω μονο να υποθεσω οτι σε επηρεαζουν η αγαπητη σου συγκατοικος και αυτος'' Λεει κοιταζοντας τον Χαρρυ.

''Ειμαι 18 μητερα, δεν εχω ξανπιει ποτε στην ζωη και δεν εκανα τιποτα κακο. Απλα κανω οτι κανουν και αλλα παιδια στην ηλικια μου. Λυπαμαι που ηρθες μεχρι εδω αλλα ειμαι μια χαρα'' Καθομαι κατω μετα τον λογο μου και εκεινη αναστεναζει.

''Μπορεις να μας αφησεις μονες λιγακι?'' Ρωταει τον Χαρρυ, η φωνη της ειναι πολυ πιο χαλαρη απ'οτι ηταν πριν μερικα δευτερολεπτα.

Εκεινος με κοιταει σαν να με ρωταει εαν θα ειμαι καλα. Κουναω καταφατικα το κεφαλι μου και βγαινει εξω απο το δωματιο. Ειναι παραξενη αποκαλυψη, εγω και ο Χαρρυ εναντια στην μαμα μου και στο αγορι μου. Με καποιο τροπο ξερω οτι θα περιμενει στην πορτα μεχρι να φυγουν.

Η μαμα μου μου εξηγει οτι απλα ανησυχησε για μενα να μην καταστρεψω την ευκαιρια μου για μια τελια εκπαιδευση και οτι δεν θελει να ξαναπιω ποτε. Επισης μου λεει οτι δεν εγκρινει την φιλια μου με την Στεφ, τον Χαρρυ, ή οποιονδηποτε αλλο που εχει σχεση μαζι τους. Με βαζει να υποσχεθω οτι θα σταματησω να κανω παρεα μαζι τους και εγω συμφωνω μαζι της. Ετσι κι αλλιως δεν θελω να βρισκομαι κοντα στον Χαρρυ μετα το αποψινο και δεν θα ξαναπαω σε αλλα παρτυ με την Στεφ οποτε η μαμα μου δεν προκειται να μαθει εαν θα ειμαι φιλη μαζι της ή οχι.

''Αφου ειμαστε ηδη εω, παμε να φαμε πρωινο και μετα μπορει να παμε και για ψωνια'' . Προτεινει η μητερα μου και ο Noα χαμογελαει.

Εγω κουναω το κεφαλι μου καταφατικα. Ακουγεται καλη ιδεα, εξαλλου πεθαινω της πεινας. Οι σκεψεις μου ειναι ακομα επηρεασμενες απο την ποσοτητα αλκοολ που καταναλωσα αλλα το να γυρισω με τα ποδια και η διαλεξη της μητερας μου με εχουν κανει νηφαλια.

''Θα χρειαστει να καθαρισεις λιγακι και να αλλαξεις ρουχα φυσικα''. Μου χαμογελαει με το συγκαταβατικο της χαμογελο και εγω σηκωνομαι για να παρω μερικα καθαρα ρουχα απο το συρταρι. Μετα που αλλαξα στο καμαρακι, ανανεωνω το χθεσινοβραδυνο μου makeup και ειμαι ετοιμη.

Οταν ανοιγουμε την πορτα ο Χαρρτ καθεται στο πατωμα, ακουμπωντας στην πορτα της αιθουσας. Κοιταζει προς το μερος μας και ο Noah αρπαζει το χερι μου.

''Θα κατεβουμε στην πολη''. Λεω στον Χαρρυ. Πιανω τον εαυτο μου να θελει να τραβηξει το χερι μου απο του Noα. Τι εχω παθει;

''Α..ενταξει''. Λεει ο Χαρρυ και για πρωτη φορα φαινεται ευαλωτος και μαλλον λιγο πληγωμενος. Σε γελοιοποιησε, η συνειδηση μου μου υπενθυμιζει. Το ξερω οτι εχει δικιο αλλα δεν μπορω παρα να νιωθω ενοχη την ωρα που ο Noah με τραβαει μπροστα απο τον Χαρρυ. Η μητερα μου δινει του Χαρρυ ενα ψευτικο χαμογελο και εκεινος κοιταει αλλου.

''Δεν συμπαθω καθολου αυτον τον τυπο''. Λεει ο Noα και κουναω καταφατικα το κεφαλι μου.

''Ουτε και εγω'' ψυθιριζω, ξερωντας οτι λεω ψεματα.

Prototype Where stories live. Discover now