dont forget | taekook✔

36: in the end, it's stronger than i know how to be

upuzun yazdım yorum yapana öpücük geliyo

🎬

Düğündeydik. Evet bildiğimiz düğün. Oğlumuzun doğum gününden bir gün önceydi ve koşuşturmaca içerisinde olmamız gerekirken şuan Taehyung'un doktor arkadaşının düğününe gelmiştik. Halimden memnundum elbette çünkü bu doktor arkadaşına gerçekten güveniyordum ve düğün davetiyesini yollayıp üstüne arayıp 'Ailecek sizi görmek için sabırsızlanıyorum, gelmezseniz çok üzülürüm.' dediği için de gerçekten gitmemiz gerektiğini düşünmüştük.

Haftasonuna denk geldiği için sabahtan güzelce kalkmış ve kahvaltı yaptıktan sonra akşama doğru ağır ağır hazırlanmıştık. Donghyun'a çok tatlı bir pantolon ve beyaz gömlek giydirmiştim. Üzerine de tatlı kapşonlu bir hırka geçirip üşümesini engellemiştik. Şuan kucağımızda oturuyor ve yemekli olan düğün ortamına bakarken ağzında ki emziği hızlı hızlı emiyor, her gelen sese heyecanla başını sallıyordu.

"Kalabalıktan korkar sanmıştım." diyen eşim bir eli arkamda ki sandalyeye yaslı dururken diğer eliyle de oğlumuzun yanağına dokundu. Bugün o kadar yakışıklıydı ki gözlerimi bir türlü ondan alamıyor hatta ara ara bu kadar çekici bir adam olduğu için üzerime gereksiz bir gerginlik çöküyordu. Siyah rengi onun rengi gibiydi sanki. Asla iç karartıcı durmadığı gibi baktıkça bakası geliyordu insanın.

"Bende. Işıklar ilgisini çekmiş olmalı. " diyerek kıkırdadım ve dizimde hafifçe hoplattım oğlumu. Taehyung masada duran içkisinden ufak bir yudum aldığında pistte usulca dans eden çiftleri izlediğini gördüm. Gelinle damat içeri girip tören yapıldığında ve öpüştüklerinde istemsizce göz göze gelmiş ve gülümsemiştik. Gerçi bizim öpüştüğümüz anda herkes o kadar güçlü alkışlamıştı ki sanki bu anı bekliyor gibilerdi.

Hayat ne garipti ki günün birinde Taehyung gibi harika bir adamla evleneceğimi tahmin edemediğim gibi bu evrede olacağımızı da tahmin edemezdim. Diğer evrende ki Taehyung ve Jungkook'da birbirlerine böyle aşkla bakıyorlar mıydı bilmiyorum ama bu evren olabileceğimin en iyisiydi.

Kendi kendime gülümserken yanağımda ki baskıyla hafifçe irkilip ona doğru döndüm. "Daldın gittin. Ne düşünüyorsun?"

"Başka evrende ki Taehyung ve Jungkook sence ne yapıyorlardır?" dememle oturduğu yerde bana dönmüş ve düşünmüştü. Sandalyeye yasladığı elinin parmağını hafifçe ısırmış ve nefesini vermişti.

"Açıkçası ne yaptıklarını kestiremesem de şuan biz evli ve mutlu olduğumuza göre kader de onları bir şekilde bir araya getirmiştir eminim." dediğinde yüzümde garip bir gülümseme oluşmuştu. Gerçekten öyle olabilir miydi? Olabilirdi. Belki gerçek Taehyung ve Jungkook biz değildik ve insanlar bizi yakıştırdığı için şuan kitap karakteri oluyor da olabilirdik. Belki de gerçek Taehyung ve Jungkook'un bu yaşananları görmesi için oynatılan bir film karakteri de olabilirdik. Düşünmesi bile çok ilginç.

"Taehyung, ya biz gerçek değilsek?"

"Nasıl yani?" dedi tek kaşını kaldırarak.

"Ya biz bir kitap karakteriysek?" dememle gülümsedi. "Gerçekten bak, mesela diğer evrende ki Taekook ikilisini düşün. Mesela onlar ünlü ve insanlar o kadar çok yakıştırıyor o kadar çok seviyor ki Taehyung ve Jungkook'un bu aşkı fark etmeleri için birisi bizi kitap karakteri olarak oynatıyor." kulağa o kadar tatlı geliyordu ki Taehyung bile kıkırdayıp tüm odağını bana vermişti.

"Ne yani, şimdi bizi biri mi yönetiyor diyorsun?"

"Hm hm, neden olmasın? Belki de bizi yöneten kişi gerçekten Taehyung ve Jungkook'un bu evrede bu halde olmasını istiyor olabilir. Hatta bir değil, bir çok kişi tarafından yönetiliyor olabiliriz. Kim kaderimizi nasıl yazıyorsa onu yaşıyor olabiliriz. Hatta- hatta bu cümleleri bile beni yöneten kişi söylememi istiyor olabilir Taehyung. Sence de bu mümkünatı olan bir şey değil mi?" dedim gülümserken. O an çok korkmuştum Taehyung'un bana garip bir bakış atmasından ama öyle değildi.