Son Muhafız {Muhafızlar Serisi } Düzenleniyor

4.Bölüm : Bir Dost

Tık, tık.

Tık, tık.

Bir de gıcırdayan eşya sesi.

Gözlerini aralayıp karanlık odada etrafına baktı. Bir şey görmek için sabahı beklemek zorundaydı. Odada birilerinin varlığını hissettiğinde sırtını duvara verip iyice sindi.

Bu köydeki herkes kendisini tanır ve bilirdi. Acırlardı. Kimdi bu gelen? Daha doğrusu kimlerdi?

Odada göz kamaştıran yeşil bir ışık süzmesi belirdi.
Gözlerini kırpıştırarak baktı küçük periye. İlk defa görüyordu. Haliyle korkusu merak duygusuna evrilmişti.

"Ah! Bir an sizi bulamayacağımı düşünmüştüm."

Peri'nin melodik sesiyle yavaşça ayağa kalktı. Aynı anda odada karanlıkta parlayan bitkilerle aydınlandı.

"Bu o, Toprak Muhafızı Anne."

***

Hızla arkamı döndüm ama görünürde hiç kimse yoktu. Anneye kaydı gözlerim başını ellerinin arasına almış kaçmam gerektiğini söyleyip duruyordu. Yanına yaklaştım.

"Şş, sakin ol Anne. Burada bizden başka kimse yok."

"Hayır, hayır. Orada sana zarar verecek. İzin vermem. Vermem!"

Yanına gideceğim sırada etrafımı sarmaşıklar kapladı, çevremde bir kafes oluşturdu. Şok içinde Anneye baktım gözleri yeşilin en koyu tonunu almıştı. Sarmaşıklardan kurtulmam imkansız görünüyordu, oldukça kalın ve sıklardı.

"Anne! Kendine gel, kimse bana zarar vermeyecek. Anne!"

Sarmaşıklardan seslenmem pek bir işe yaramamıştı. Beni duymuyordu. Birden bire ona ne olmuştu böyle?

O sırada gözüme saçındaki çiçek takıldı. Bir dakika o çiçek önceden orada değildi. Dikkatle çiçeğe baktım. Pembe, sivri taç yapraklara sahipti. Bu sıradan bir çiçek değildi. Başımı yukarı doğru çevirdim. Görüşümün el verdiği kadarıyla ağacın çiçeklerine dikkat kesildim.

Korkutan çiçeğiydi. Kitapta okumuştum, kişi bu çiçeği taktıktan sonra garip garip halüsinasyonlar görür ya da en korktuğu şeyleri de gösterirmiş.

Sarmaşıklarda gitgide sıklaşmaya başlamıştı.  Gücümü kullanmaktan başka seçeceğim yoktu ama nasıl ortaya çıkaracağımı bilmiyordum. Ella o bana yardımcı olurdu.

"Ella." diye adını fısıldadım.

Yanımda küçük mavi bir ışık süzmesi belirdi, ışık bitince Ella ortaya çıktı. Bana gülümseyerek baktı ama gözleriyle bulunduğumuz yeri tarayınca yüzünde şaşkın bir ifade oluştu.

"Amaris! Ne oluyor burada?"

"Benim gücümü kullanıp burdan çıkamam gerek ama nasıl?"