ဗီလိန်ဖြစ်ရန် ကြမ္မာဖန် [Book 2]

(၂၀၂) ရဲရင့်ပြောင်မြောက်စွာတိုက်ခိုက်သော တိုက်ပွဲ

".....မရဘူး"
စုန့်ကျောင်းယွဲ့က စိတ်လေးလေးနဲ့ပဲပြန်ပြောတယ်။ ပိုင်ရှန်းရှို့စိတ်ပျက်သွားမှာစိုးတာကိုး။

တကယ်လည်း သူမ သက်ပြင်းချမိတာပဲ။
"ဒါဆိုလည်း စခန်းရဲ့အ​ပြင်ဖက်ပိုင်းကိုပဲ ပစ်တာပေါ့"

စုန့်ကျောင်းယွဲ့ခေါင်းငြိမ့်ပြလိုက်ပြီး သူ​ေ၀းနိုင်သမျှ​ေ၀း​ေ၀းထိရောက်အောင်ပစ်မယ်လို့ဆုံးဖြတ်လိုက်တယ်။  မိန်းမနဲ့ယောကျာ်းအတူတူအလုက်လုပ်ရင် မပင်ပန်းဘူးဆိုတဲ့စကားက တကယ့်ကိုမှန်တာပဲ။  သူသဘောကျနေတဲ့မိနိးကလေးက ဘေးမှာရှိတော့ စုန့်ကျောင်းယွဲ့က သူ့မှာရှိသမျှအားတွေအကုန်ထုတ်တော့တာပဲ။ ဆိုတော့ကား မြှားက မြင်းဇောင်းနားလောက်အထိကို ရောက်တယ်။ သူမှန်းထားတဲ့အထိမရောက်ပေမယ့် မီးက အဲ့နေရာကိုပဲဦးတည်ပြီးပျံ့သွားတယ်။

ပိုင်ရှန်းရှို့က သူ့ပုခုံးကို ၀မ်းသာအားရနဲ့ပုတ်တာပေါ့။
"တော်လိုက်တာ။ ရှင်တကယ်တော်တာပဲ"

စုန့်ကျောင်းယွဲ့ကပြုံးပြလိုက်ပြီး
"ကိုယ်တို့ကိုသိပ်မကြာခင်ရှာတွေ့သွားလိမ့်မယ်။ လွတ်အောင်ပြေးဖို့ပြင်ထား"

"နားလည်ပါပြီ"
ပိုင်ရှန်းရှို့ကလည်း ခေသူမဟုတ်ဘူးကိုး။ သူမကတခြားလေးနဲ့မြှားကို ကောက်ယူလိုက်တယ်။ ​ေ၀း​ေ၀းကိုမပစ်နိုင်ပေမယ့် သေချာတော့ကြိုစားရှာတယ်။ အဲ့ဒီကျ မြှားသမားတွေအများကြီးလို့ ထင်စရာဖြစ်သွားတာပေါ့။ စုန့်ကျောင်းယွဲ့က တစ်ခါပစ်ရင် သုံးချောင်းပူးပြီးပစ်တာ။ ပြီးတော့ ပိုင်ရှန်းရှို့က ပစ်လိုက် မီးညှိပေးလိုက်လုပ်ပေးတာလေ။ နှစ်ယောက်က တက်ညီလက်ညီလုပ်တော့ ခဏအတွင်းမှာပဲ မြှားတစ်ဒါဇင်စာကုန်သွားတယ်။

မီးကအရမ်းမပျံ့သေးတော့ ရန်သူတွေက မီးငြိမ်းအောင် ချက်ချင်းကြိုးစားကြတယ်။ ဒ့ပေမယ့် တခြားဖက်မှာလည်း အားချွမ်က သူ့အလုပ်သူကောင်းကောင်းလုပ်နေတယ်။ သစ်ကိုင်းကိုဆွဲပြီးမြှင်းနဲ့ပတ်လှည့်နေတုန်း မီးခိုးလိပ်တွေတက်လာတာကိုမြင်ရတယ်။ ဒါပေမယ့် ရန်သူစခန်းထဲမှာတော့ ချုံခိုတိုက်ခံရသလို မီးခိုးရိပ်နည်းနည်းပဲမြင်ရတယ်။