Green POV
"Limang taon gab limang taon tayong nag sasama all this time niloloko mo lang pala ko bakit siya parin iniwan ka nung tao ng walang paalam tapos ngayon babalik sya para ano para agawin ka sakin, s-sa limang taon bang pag sasama natin minahal moba talaga ko?"
sana pala nung una palang nakinig nako kay itay tama yung sinabi nya lolokohin at lolokohin ka parin talaga ng isang tao kahit ibigay mo ang lahat
" Minahal kita green pero hindi katulad ng pagmamahal ko sakanya sorry "
" Sorry nanaman gab? lagi nalang ganyan ang naririnig ko sayo sa tuwing sinasaktan moko mas mabuti pang saktan moko ng physically wag lang emotionally kasi ang sakit sakit na alam mo namang mahal na mahal kita diba"
ako yung nandyan sa tuwing nasasaktan ka ako yung nandyan nung araw na iwan ka nya hindi ba nakalimutan mona ba? ako yung lagi mong kasama
"Love sinubukan ko, sinubukan kong kalimutan sya pero isang araw nag kita kami umuwi sya para bumalik sakin pinaliwanag nya kung bakit nyako iniwan at nung araw ding yun may nangyari samin" nakayuko nitong ani
b-bakit? bakit ako pa wala akong ginawang mali pero bakit sakin nangyayari to, may nangyari sakanila at alam kong hindi lang isang beses nadudurog ang puso ko sa isipang wala syang ginawa kundi ang magpaubaya
"Pero bakit pinatagal mopa gab maiintindihan kita kung sinabi mo agad sakin pero hindi e pinaabot mo ng tatlong taon!!" hindi ko sya kayang saktan kahit gustong gusto ko syang sampalin ang duwag duwag ko diba.
"Inunahan ako ng takot ng araw na yun dahil wala kang ginawa kundi ang mahalin ako humahanap naman ako ng tyempo sasabihin ko naman kasi talaga sayo pero sa tuwing nakikita kitang masaya dahil sakin nagiging duwag ako natatakot ako na baka masaktan kita"
ano ba sa tingin nya yung ginagawa nya sakin ngayon? hindi ba't mas lalo nya lang akong sinasaktan
"Gab pinaglaban kita sa pamilya ko kahit halos itakwil na nila ko ganon kita kamahal pero para sayo kulang parin? pwede bang ako nalang gab please ako nalang piliin mo" nagmamakaawa kong ani halos lumuhod nako dahil hindi kona kinakaya ang bigat bigat sa loob
"I'm sorry"
binuo ko yan e ako yung bumuo nung mga oras na durog sya ako yung nasa tabi nya nung mga panahong madilim ang mundo nya ako palagi yung nakikinig sa mga hinnanakit nya ako yung lagi nyang kasama e pero sya parin talaga? kulang paba?
"Mahal kita gab ayaw kong maging dahilan kung bakit nasasaktan kang muli ipapaubaya na kita sakanya huwag ka sana nyang saktan at iwang muli pinapalaya na kita mahal ko"
mas gugustuhin kopang maging masaya ka sa piling ng iba kesa makita kang miserable sa piling ko masakit magpaubaya lalo na kapag mahal na mahal mo ang taong yun pero anong magagawa ko gusto ko syang makitang masaya hindi man saakin ay ayos lang
"Salamat green mahal kita bilang kaibigan alam kong makakahanap karin ng taong para sayo hindi man ako yun ay alam kong mamahalin ka nya ng totoo mag-iingat ka palagi" pagkatapos nyang bigkasin ang salitang iyon ay yun din ang pagtulo ng mga luha ko nakatanaw parin ako sa pintuang nilabasan nya, mahal kita pero wala nakong rason para ipagpatuloy pa ito.
