«ប៉ា យកស្អីក៏យកទៅ កុំបាច់មកកនិយាយឲ្យអូនឮ ហើយឈប់មករវីរវល់ជាមួយអូនទៀត ហ្ហឹក៎ៗ...»ខ្លាំងមិនបានប៉ុន្មានផង រាងតូច ស្រាប់តែដង្ហក់ដង្ហើម ទាំងមាត់ពេបៗ ឯកែវភ្នែករលីងរលោងចង់យំមែនទែន ទើបជុងហ្គុក ស្ទុះក្រោកអង្គុយយ៉ាងលឿន រួចយកដៃក្រសោបអង្អែលថ្ពាល់ទាំងគូរបស់ ថេយ៉ុង ថ្នមៗ៖
«ថាលេងទេ ប៉ាឯណាទៅដាច់ចិត្តយកប្រពន្ធ ហើយទុកអូនចោលនោះ ប៉ាឈប់លោអូនហើយ ណា៎...?» ជុងហ្គុក ព្រមចុះចាញ់ ទើបពោលពាក្យយ៉ាងស្រទន់ ស្របពេលទាញ រាងតូច មកឱបជាប់ទ្រូង ជាការលួងលោម ឯអ្នកត្រូវលួង នៅពេបមាត់ តូចចិត្តតូចថ្លើម គេមិនចង់ឲ្យប៉ាយកប្រពន្ធទេ ទោះនោះជាពាក្យលោលេងក៏ដោយ ហើយំពេចនោះ ថេយ៉ុង ជ្រុបមុខក្នុងដើមទ្រូងដែលពេញដោយសាច់ដុំ ឯដៃតូចៗ ស្រវាឱបរាងកាយ ជុងហ្គុក យ៉ាងណែន ទើបបង្ហើបពាក្យត្អូញត្អែរដាក់ត្រចៀកគេ៖
«អូនមិនចង់ឮពាក្យនោះទៀតទេ បើប៉ាហ៊ាននិយាយម្តងទៀត អូនឈប់នៅជាមួយប៉ាទៀតហើយ អូននឹងត្រឡប់ទៅនៅផ្ទះលោកតាវិញ»
«ឈប់ក៏បាន ហើយអូនក៏ត្រូវឈប់ខឹងប៉ាដែរ»ស្របសម្តី គេចាប់ក្តោបរង្វង់មុខតូចច្រមិចឲ្យប្រឈមចំខ្សែភ្នែក រាងតូច ក៏ងក់ក្បាលផ្ងក់ៗយល់ព្រម ទើបជុងហ្គុក ឱនមាត់ថើបលើបបូមាត់ស៊ីជំពូ យ៉ាងយូរ បញ្ជាក់នូវក្តីស្រឡាញ់ដែលគេមានចំពោះ ថេយ៉ុង ហើយពេលដកបបូមាត់ចេញ ទើបក្រឡេកមើលដៃ នាយតូច ដែលនៅចាប់កាន់គំរបថ្នាំក្រចកនៅឡើយ ហើយស្រដីឡើង៖
«ពេលខឹងនិងប៉ា អូនចូលចិត្តធ្វើអីប្លែកចឹង មើលចុះ ប្រឡាក់ពេញដៃអស់ហើយឃើញទេ?» ជុងហ្គុក ចាប់ទាញប្រអប់ដៃតូចៗមកមើល ស្របពេល ម្ចាស់ដៃ ធ្វើភ្នែកស្លក់ដាក់៖
«មកពីប៉ាហ្នឹង មិនព្រមលួងអូនតាំងពីដំបូង ឃើញអូនរើខោអាវចេញពីទូរហើយ មិនព្រមឃាត់» ថេយ៉ុង នៅមិនអស់ចិត្តរឿងដែល ប៉ា មិនឃាត់ មិនហាម ធ្វើឲ្យ ជុងហ្គុក ឮហើយអស់សំណើច ថែមទាំងគ្រវីក្បាលតិចៗ មុននឹងចាប់បី កូនតូច ថ្នមៗឡើងផុតពីកម្រាលឥដ្ឋ ភ្លាមនោះ ថេយ៉ុង ក៏យកដៃវាយដើមទ្រូង លោកប៉ា តិចៗ៖
«កុំបីអូនអី ធ្វើចឹងថ្នាំក្រចកប្រឡាក់លើខ្លួនប៉ាហើយ»
«ស្ងៀម» ជុងហ្គុក ជញ្ជក់មាត់ទាំងគ្រឺតក្នាញ់ ស្របពេលបោះជំហ៊ានវែងៗចេញពីបន្ទប់ ទៅរកបន្ទប់របស់គេវិញ ចុងក្រោយក៏ទម្លាក់កាយតូចទៅលើសាឡុង រួចគេដើរទៅបិទទ្វារ ដោយមានកែវភ្នែកតូចច្រមក់តាមសម្លឹងរហូតគេត្រឡប់មកកន្លែងដើមវិញ ហើយរំពេចនោះ ជុងហ្គុក ក៏ប្រាប់៖
«ដោះអាវអូនចេញទៅ»
«ហ្ហឹម៎ ដោះធ្វើអី?»ថេយ៉ុង ខ្វែងដៃឱបខ្លួនដោយឫកពាហួងហែង តែរាងក្រាស់ នៅតែមានះចាប់បង្ខំកូនឲ្យដោះអាវរហូតបានសម្រេច។
«ដោះអាវធ្វើអី អូនងូតទឹករួចហើយ»
«ដាក់ទោសក្មេងកំហូចដែលពូកែខឹងងរងក់ដាក់ប៉ា»
«តែ-តែអូនឈប់ងរហើយតើ»ថេយ៉ុង និយាយទាំងញ័របបូមាត់ ពេល លោកប៉ា លូកចាប់កដៃជាប់៖
«កុហក!ព្រោះពេលប៉ាថ្នាក់ថ្នម អូនកាន់តែកាចឆ្នាស់» ជុងហ្គុក និយាយទាំងមុខខិល ស្របពេលលូកដៃចាត់ការសម្លៀកបំពាក់លើខ្លួន នាយតូច គ្រវាត់ចោលគ្មានសល់សូម្បីខោក្នុង ពេលនេះនៅសល់តែរាងកាយស្រឡូនស្អាត ទាក់ទាញ ឲ្យជុងហ្គុក ទ្រាំស្ងៀមលែងបាន ទើបដៃម្ខាងចាប់ទើញជើងតូចៗ មកគងលើស្មារបស់គេ ខណៈដៃម្ខាងចាប់ស្បូតកូនបិសាចដែលខឹងទល់ក្បាលនិងកន្សែង លែងវាឲ្យមានសេរីភាព ចំណែក ថេយ៉ុង ពេលក្រឡេកឃើញកូនបិសាចរបស់ប៉ា ចង្អុលមុខដាក់ ទើបតម្អូញតវ៉ាទាំងធ្វើភ្នែក ព្រិចញ៉ឹមៗ ដូចកូនឆ្កែរង្វេងម្ចាស់៖
«ហ្អួយ៎ អ្ហឹកៗ យប់មិញប៉ាលេងធ្ងន់ៗពេក អូនមិនទាន់បាត់ឈឺទេ ប៉ា...អាសស៎...»
«អ្អា៎...Daddyច្រឡំដាក់វាចូលបាត់ហើយ»
To be continued 💕
#ថេយ៍ហ្វា
YOU ARE READING
លោកប៉ា Season2
Romanceមនុស្សដែលលោកប៉ាហួងហែងខ្លាំងបំផុត អ្នកដទៃគ្មានសិទ្ធមកត្រួតត្រាជំនួសជាដាច់ខាត
