Ice Ice Baby

19

"Code blue!! Code blue!!" Sigaw ng nurse mula sa ICU. Nagpunta ang mga nurse sa ICU only to discover that the patient on code blue was Star.

Nagrounds si Dok Ice ng mga panahong yun kaya wala ito sa tabi ng dalaga

"Star, star lumaban ka!" Sigaw ni Dra. Isha habang inaasikaso ang pagrevive sa kanya

"Star... Star wag ganito!" Nurse Nila

Ang ibang mga nurse na kasama nila ay nagdadasal habang emosyonal na nakatingin kay Star.

Sa kabilang banda ng ospital, halos takbuhin ni Ice ang ICU nang marinig ang announcement ng code blue

"No. This isn't you. This isn't you, Star. No!"

Ice's PoV

It was as if every step I take gets heavier and heavier that I don't want to continue on running but I just can't imagine seeing another person die. Not her. Not again. Please.

"Star!! Lumaban ka ano ba?!" Rinig kong sigaw ni ate Isha kaya pumasok ako agad and there I heard the beeping sound of the monitor na tila ba nagpawala ng lakas ko.

I literally dropped on the floor seeing that flat line together with the deafening sound of her monitor.

Tila ba may sariling buhay yung luha sa mata ko na kusang umagos. Wala akong ibang nakikita ngayon kundi siya. Ganun na lang ba talaga? Ganun na lang yun? Eto na agad yung katapusan?

I gathered up all the strength left in me before I literally crawled towards her bed and held her hand. I can hear sobs from everyone pero wala na kong pakialam.

"Star... Star please... h-hindi ko pa nagagawa y-yung mga gusto kong gawin kasama ka... hindi ko pa naipapakita ng ayos sayo kung gano kita kamahal... hindi pa ko nagsisimula... wag naman... w-wag naman ganito... m-mahal mo ko di ba? D-di ba sabi mo... sabi mo di mo ko iiwan"

Naramdaman ko yung pagtapik ng kapatid ko sa likod ko. I didn't know. I didn't know that's all it would take para gumuho ang mundo ko.

"Aaahhhh!!!" Sigaw ko habang mahigpit na nakahawak sa kamay ni Star... ang sakit... manhid na manhid na pagkatao ko.

1 year later...

Ice's PoV

"Hay..." buntong hininga kong sambit habang andito sa chapel ng ospital.

Hindi ko pa rin mapigilang maiyak sa pag-alala ko pa lang sa nangyari noong isang taon. That was the worst pain that I could've felt in years.

Seeing her lifeless in front of me... my world shattered into pieces. Kada segundong lumipas noon parang binabaon din ako sa lupa kasama niya.

"Dr. Ice?"

"Nurse Nila? Bakit po?"

"Hinahanap ka na niya"

"Sige po salamat" pagtugon ko kay nurse Nila bago ako tumingin muli sa Diyos at nagpasalamat

"Thank you. Salamat Panginoon. Salamat sa pagkakataon"

Naglakad na ko papunta sa kwarto at pagbukas na pagbukas ko ng pinto nakangiting mukha ni Star ang bumungad saken kasama ng isang mahigpit na yakap