BU SANA SON YAZIŞIM. (TİYATRO)

5. PERDE (SON)

BEŞİNCİ PERDE (SON)

(Doktor ile konuşulur, birkaç tane test sonucunda kesin bir sonuçla ilik nakli gerçekleşebilecektir. Büge için çok fazla zaman kalmadığı için hemen yarın operasyon olması gerekiyordur. Ameliyat biter ve Büge müşaade altındadır. Cem Alinin senaryoyu vermesi için son 24 saati kalmıştır. Yarın senaryoyu verecektir.)

İNCİR: (Cem Alinin kolunun altında uyuklarken.) Büge'nin ameliyatı bitti. Git bir kardeşine bak istersen.

CEM ALİ: Olmaz yanında kız arkadaşı var rahatsız etmeyeyim. Kız zaten İzmir'den geldi, yol yorgunudur.

İNCİR: İyi peki. Bence sende dinlenmelisin. Kaç gündür uyumuyorsun kim bilir, gözlerinin akı bile kıpkırmızı. Cem Ali biraz uyu bence.

CEM ALİ: (Utanarak.) Şey... Birlikte uyuyalım mı? Şey- Tabi istersen yani.

İNCİR: (Onun bu utangaç hallerine gülerek.) Şaşkın, olur tabi. (Cem Ali'nin omuzuna başını koyar. Cem Ali de başının üstüne başını koyar ve anlına bir öpücük kondurarak gözlerini kapatır.)

CEM ALİ: İyi geceler İlham Perim.

İNCİR: İyi Geceler.

(Sabah olur.)

CEM ALİ: (Esneyerek. Nerede olduğunu farkına varmaya çalışır, sonra da omuzunda yatan İnciri fark eder ve yanağına bir öpücük kondurur.) Günaydın İncir hanım.

İNCİR: (Gözlerini açarak.) Günaydın. Bügeye bakmalıyım. Sabaha normal odaya alacaklardı.

CEM ALİ: Sakin ol güzelim. Şimdi buraya getirecekler kardeşini.

İNCİR. Onun için çok endişeleniyorum. Ama artık iyileşmeye başlayacak inanıyorum.

CEM ALİ: Büge büyüyünce senden daha güzel olacak, bence kıskanmaya başlasan daha iyi olur.

İNCİR: (Kahkaha atar. Bir şey demez.)

(Sahneye Büge ile hemşireler girer. Büge uyuyordur.)

CEM ALİ: İşte geldi. Sen kardeşinle ilgilen artık bende Yunus Beyin yanına gideceğim birazdan. Bu gün son gün. Senaryoyu eline vermem lazım.

İNCİR: Çok merak ediyorum bu senaryoyu. Ne zaman izleyebiliriz?

CEM ALİ: Sana bir ip ucu. Beni tanıdığın günden itibaren her günü gözlerinin önüne sereceğim.

İNCİR: Bu çok karışık. Bunu nasıl yapacaksın allah aşkına?

CEM ALİ: (Sahneden çıkmadan evvel göz kırparak.) Benim hayal gücümle her şey var olur. Hadi kendine iyi bak. Geldiğim gibi Bügenin yanaklarını ısıracağım söyle o uyuyan güzele.

İNCİR: (Gülerek.) Tamam söylerim. İnşallah bu gün uyanır.

(Cem Ali sahneden ayırılır.)

2. Sahne:

CEM ALİ: (Koşmuştur, bu yüzden nefes nefesedir.) Yunus Bey! Yunus Bey! Senaryoyu getirdim!

YUNUS BEY: (Gurula.) Aferin Cem Ali yine beni yanıltmadın. Ver bakalım. (Kağıtları inceler.) Hmmm farklı bir kurgu olmuş. İnsanların kafasını karıştıracak bir şey. Ve sanki içinde bir paradoks var gibi de, ama yok gibide. Ben net bir şey söyleyemem bunu bir de diğer arkadaşlarıma danışmam lazım.

CEM ALİ: Tabi Yunus Bey danışın. (Yunus Bey sahneden ayrılır.)

CEM ALİ: (Gergindir.) Allah'ım lütfen beğensinler, çok emek verdim. İlhamımı geri getirdim sırf bunun için.