حور الزين (مكتمله)

{14}

حور بأستفزاز: انا مراته اى رأيك
مروه بصدمه: مراته!!
حور: اه مراته ، انتى عايزه اى دلوقتى
مروه بتتجاهل كلام حور: كنت عايزه من حضرتك امضه على الورق ده
مضى زين الورق و هو بيديه لمروه قصدة تلمس ايده طبعا حور شافتها ومسكت نفسها بالعافية علشان متجبهاش من شعرها بعد ما مروه مشيت
حور بعصبية: البتاعه دى تمشى من هنا يا زين
زين بيغيظ حور: بس دى حلوه اوى اقصد شغلها حلو اوى
بصتله حور وعنيها مليانه دموع ودموعها نزلت على خدها ومتكلمتش
زين بحنية: يا خرابى انتى بتعيطى لا لا خلاص همشيها والله انا كنت بدايقك بس
الباب خبط
زين: ادخل
رزان: فى واحده اسمها شاهيناز عايزه حضرتك
زين: تمام دخليها
حور بتريقة: هو انت على طول كده بيجيلك ستات بس
زين بضحك: والله ابدا ده حظك
حور: حاسب كده بس علشان لو عملت حاجة اجيبها من شعرها
زين: حور نهدى انا بحبك انتى بس
حور بهزار: على طول بتثبتنى بكلامك ده
قاطعتهم شاهيناز: ازيك يا زين عامل اى وحشتنى والله اوعى تكون مش فاكرنى ازعل منك
زين بحراج: معلش فكرينى انتى مين
شاهيناز بتمد اديها علشان تسلم: انا شاهيناز مجدى كنا زمايل فى الكلية
مدت حور اديها وسلمت عليها: اهلا وسهلا معلش بقا مش بيسلم على بنات
زين: اه افتكرتك اهلا وسهلا
شاهيناز بسخربية: دى مراتك
زين: اه مراتى حبيبتى ربنا يخليها ليا
حور : فرحنا يوم الخميس الجى اكيد لازم تيجى
شاهيناز: احم مبروك
زين: الله يبارك فيكى ، كنتى جاية ليه بقا
شاهيناز: طبعا انتوا من أعلى الشركات الى بتصمم الفلل فكنت جاية عايزه اصمم الفيلا بتاعتى تبعكوا
زين: تمام ان شاء الله حضرتك دلوقتى روحى مكتب استاذ رؤوف وقوليلوا حضرتك عايزه اى بالظبط وشهر بالكتير والتصميم هيبقى جاهز
شاهيناز: ياريت لو فى وقت اقل من كده لأنى هسافر
زين: تمام ان شاء الله هنحاول
شاهيناز بدلع: باااى
اول ما خرجت
حور بتريقة: باى يختى ياريت منشفكيش تانى
زين: يالهوى عليكى لما بتغيرى
حور: انت مشفتش نفسك يعنى عملت اى لما كنا فى الصيدلية والصيدلى كان بيبصلى لحقناك قبل ما تموته الحمد لله
شالها زين: الى يقرب من حاجه ملكى اقطعله ايده ما بالك لو مراتى ده انا اموته
حور بكسوف: نزلنى يا زين مينفعش حد يشوفنا كده
زين: هو انا مقلتلكيش ده احنا هنخرج كده قدام الشركه كلها
خرج زين وهو شايلها فعلا والشركه كلها كانت بتتفرج عليهم
وصلوا للعربية وزين فتح لحور الباب: اتفضلى يا اميرتى
ركبت حور وركب زين جمبها حطت حور اديها فوق ايد زين وهو فضل ماسك اديها طول الطريق

*فى الفيلا

زين بصوت عالى: يا استاذ ادهم
ادهم: خير
زين: بعت شاهيناز على عندى ليه
ادهم بضحك: عملت معاها اى
زين بتبريقة: انت كنت عارف ان حور عندى صح
ادهم بضحك: اه الصراحه
زين بغيظ: حور كانت هتجيبها من شعرها يا بنى آدم
ادهم بخبث: هى قالتلى انها عيزاك وانا طبعا مش بدخلك اى حد اساسا بس قولت حور جوه ادخلها بقا
زين قام يجرى ورا ادهم: والله لو مسكتك هعمل منك لحمه مغرومه
ادهم قام يجرى: لا لا استهدى بالله كده يا زين ده احنا عشرة عمر بردو
زين: والله لجيبك ده انت بدأت اللعب من بدرى اوى
جرى ادهم وقف ورا حور: لو ضربتنى هتيجى فى مراتك انت حر
حور واقفة فطسانه على نفسها من الضحك
وكلهم قاعدين بيتفرجوا عليهم ويضحكوا
سيليا وهى بتضحك: خلاص يا زين مش هيعملها تانى سيبه علشان خاطرى
حور وهى بتضحك: خلاص يا زين ادهم عرف غلطه
زين بتكبر: يعتزر
ادهم: انت مالك انت انا هعتزر لحور هى الى دمها اتحرق انت هتلاقيك كنت طاير فى السما من الفرح
زين بضحك: دى حقيقة الصراحه.. اعتزرلها بقا
ادهم لحور: انا اسف يا قمر
حور: وانا مش زعلانه اصلا
ادهم همس لحور: استنى هنرفزه دلوقتى
وراح ادهم بايس حور من خدها
زين بغيظ: مش هترتاح غير لما تضرب على فكره
ادهم قعد جمب سيليا: متيجى اقولك كلمه سر فوق
سيليا بكسوف: لا مش عايزه اعرف
ادهم: ادلعى كمان مااشى
خلص اليوم وبدأ يوم جديد بأحداث جديده