멋

New School Manager

" Yani sen şimdi bu çocuğun babanın bölgesinden olduğunu mu söylüyorsun??"

Yürümeyi bırakıp yatağa geri yattım ve telefondaki Sumin' in sesini hopörlere aldım.

" Ben değil atiny söylüyor. Biliyorsun dediği şeylerde yanıldığını görmedik."

" Babanı kesin tanıyordur. Peki ya seni?"

Ofladım.

" Tanımıyor olması gerek. Bilmiyorum. Tanısa bir şey belli ederdi herhalde. "

" Neyse ki sen değil baban Altın Köprülü. Endişelenme."

Bir süre gürültü müzik sesinden başka bir şey duymadım.

" Sumin?"

" Isa ben seni sonra arayacağım tamam mı?"

Cevap vermemi beklemeden telefon suratıma kapanmıştı.

Bu konuyu düşünmeyi bırakmam gerekiyordu. Beni babamdan dolayı tanıması önemli değildi. Sumin' e de söylemediğim ufak mesele vardı. Bunun hakkında konuşabileceğim kimse olmadığı için canım sıkılıyordu.

Bir de şu gülün belirsiz sahibi.. Biri benimle dalga geçiyor olmalıydı. Yattığım yerde tepinip yastığı tekmelerken birden kendimi yerde buldum.

Belimin acısıyla yüzümü buruşturup ayağa kalktım ve yapacak başka bir şeyim olmadığı için ders çalışmaya başladım.

***

Stres dolu bir hafta zar zor geçmişti. Bu süreçte herhangi bir olay olmamıştı. Maç hazırlıkları son sürat devam ediyor ve okul oldukça sıradan bir şekilde geçiyordu.

Mingi konusuna artık yüksek sesle dile getirilmeyecek kadar alışılmıştı. Gerçi hala hangi kulübe katıldığını bilmiyorduk. Eh, nasıl olsa pazartesi okula gittiğimizde öğrenecektik.

Kulüp alımları bitmişti. Bu konuda Wooyoung tek kelime etmese de ben de üzerinde durmuyordum. O yokmuş gibi davranmak benim için daha az stresli vakit geçirmek demekti.

Mingi ve Altın Köprü' den daha önemli meselelerim vardı. Bay Suh. İlk değerlendirmemizi yapmıştık ve pek hoşuna gittiği söylenemezdi. Bende aynı şekilde düşünüyordum. Hareketleri daha güçlü yapmamız gerekirdi.

Pazartesi kulübe yeni gelenleri değerlendirecek ve mümkünse takımda değişiklikler yapacaktım. Bu da her şeye yeniden başlamamız anlamına gelebilirdi. Laptoptan gelen bildirim sesiyle masama geçtim. Atiny yeni bir yazı yayınlamıştı. Turnuvalar ve Ateez başlığına tıkladım.

( https://atinyyy.wixsite.com/atiny/post/turnuvalar-ve-ateez )

San ile yaptığı röportajı okuduktan sonra ismimi görünce şaşırmamıştım. Anında cevap vereceğini bildiğim maile mesaj attım. Dakikalar içinde gelen saçma sorulara yanıtlarını yazıp yolladım. Gündemde kalmamız için buna katlanıyordum. Kulüp her zaman göz önünde kalmalıydı.

Alarmım çalınca kalkıp hazırlanmaya başladım. Saat yediye geliyordu ve Sumin ile buluşacaktık. Hazırlanmam kısa sürdü. Evden çıkmadan önce teyzeme seslendim.

" Ben çıkıyorum!"

" Geç kalma ve dikkatli ol Chae."

Endişeliydi çünkü ikimizde her gece evin önünden geçen arabanın farkındaydık. Teyzem babamın göndermiş olabileceğini söyleyip polise gitmeyi reddediyordu. Arada bizi yoklardı ama bu kadar uzun sürmezdi. Bu yüzden ikimizin de şüpheleri olsa da şimdilik beklemeyi tercih ediyorduk.

Sumin'in attığı adrese baktım. Çok uzak sayılmazdı. Bu yüzden teyzemin arabasını almaya karar verdim. Ehliyetimi yeni aldığım için teyzem tek başıma gitmeme izin vermeyecekti. Ona söylemedim ve anahtarı alıp çocuk parkının arka tarafındaki arabaya ilerledim. Daha önce yalnızca bir kere sürsem de bunu yapabilirdim.