Kapı yavaşça açıldı. Kafamı kaldırıp baktım. Saçları elektriklenmiş ve dağılmış, gözlerini daha açamayarak, esneyek yanıma geldi.

Esneyek:

"Sev...ayyh"

Gülmeye başladı. Esnemesi bitince:

"Sevgilimmm.."

Yanıma gelip sarılacakken durdu:

"Ben sana dün küsmüştüm doğru.."

Bir adım geriye gitti. Bende geri onu kendime çekip:

"Ben neden hatırlamıyorum?"

"Senin işine gelmeyen, o hatırlamadığın hödüklüklerini, ben unutmuyorum."

Güldüm.

"Ben bir şey yapmadım. Sadece sevmediğim şeyleri yapma yeter."

Dikkatlice bana baktı.

"Pardonn da senin sevdiğin bir şey var mı?"

"Evet var... seni seviyorum."

Belli etmese de gülümsemişti.

Kollarımın arasından çıkıp;

"Neyse sonra devam edeceğim küsmeye, bugün o kızın yanına gideceğim. Nerede o?"

Dünden beri o kızı konuşup durduk.

"Tamam dedim Eftelyam götürecekler seni. Ne kadar sordun."

"Hıhhh.. Sen ne anlarsın..."

Sonda bir şey dedi ama duymadım.

"Duş alıp oraya gideceğim haberin olsun."

Yanımdan gitti. Yarım saat sonra yanına gittim. Hazırlanıyordu.

"Bende seninle geliyorum."

"Benimle mi? Durup dururken mi?"

"Evet.."

"Mert iyisin değil mi?"

"Evet.."

"Peki tamam gidelim."

Arabaya geçip kızın yanına gittik.

EFTELYA

Mert'in benimle gelmesi ne enteresan. Asla gelmezdi..

Biraz dalmışım araba ani fren yapınca bir bağırdım. Ben korkunca Mert şoföre bağırdı.
Bana baktı. Gülümseyerek baktım.

"Tamam tamam ben biraz dalmışım."

Bir iki dakika sonra dedikleri yere geldik. Burası değişik ama güzel bir yerdi.

"Burada mı kalıyor?"

Kafasını salladı. İçeriye girdik. Onun olduğu kata çıktık.

"Sevgilim ben gireyim sen girme kapıda dur. Bizi de rahatsız etme."

Kapıyı açıp içeriye girdim.

"Merhaba gelebilir miyim?"

Kız gelip boynuma sarıldı.

"Tabi ki gelebilirsin abla."

Doğru ablası oluyordum. 17 yaşında ben ise 21.

Yanına oturdum.

"Ben sana dün sormayı unuttum o panikte adın ne ablacım?"

"Adım Karina."

"Karina.. çok güzel ismin. Benim adımı zaten biliyorsun. Nasılsın, iyi misin biraz daha?"

Mafya'nın AşkıWhere stories live. Discover now