* Flashback *
- შემოდი , რას დგახარ -უთხრა ბოხი ხმით . ნერწყვი მძიმედ გადაყლაპა და კარი შეაღო , თავი დახარა და თავის დაკაწრულ ხელებს დაუწყო ყურება , უკვე იცოდა რაც მოხდებოდა . ყველაზე მეტად კი ის მომენტი ეზიზღებოდა როდესაც ჰკითხავდა:
- რა დააშავე ? მითხარი!
-მე არ...
-ხმამაღლა !!
-არაფერი დამიშავებია -თქვა დარწმუნებით .
-მაშინ რატომ ბრაზოს დედა? რა გააკეთე?
- რძე მოვიპარე - თქვა და თავი დახარა
-შენ რა ქურდი ხარ?
- არა , არა - ხელების ქნევა დაიწყო
-მაშინ რატომ მოიპარე ?! - გაისმა მისი საზიზღარი ხმა -რომ გელაპარაკები თვალები დახარე!
- კნუტი... - თქვა და ცრემლები წამოსცვივდა
-ხმა ამოიღე , უფრო მეტად ნუ გამაბრაზებ !
- მოკვდებოდა...
- ვინ?
- კნუტი.... ის....პატარაა....თან ცივ....
-რძე იმიტომ მოიპარე რომ კატისთვის დაგელევინა?
-ხო...
-ხვდები რომ დედაშენს უფრო სჭირდება ის რძე, ვიდრე იმ მძორ კატას? (დიდი სიამოვნებით ჩავარტყავდი თავში რამეს )-იცი რომ მალე ძმა გეყოლება ?
-ვიცი
-მერე?
-ერთი ჭიქა რძის გამო ხომ არ მოკვდება
-რა დარწმუნებული ხარ? -ხმაში სარკაზმი იგრძნობოდა .
-დედა ხომ აჭმეს , უვლის... ათბობს
-დედა უვლის მაგრამ შენ, როგორც ჩანს არც შენი ძმა გიყვარს და არც დედაშენი
-მიყვარს ,მიყვარს
-მოკეტე! - მთელ სახლში გაისმა მისი ღრიალის ხმა .
-დროზე წამოეთრიე -ეს უთხრა თუ არა მაშინვე თმებში წვდა და სარდაფში ჩაიყვანა, სადაც ადამიანთა უამრავი უსულო სხეული ეგდო , ზოგიც გახრწნილი და ისეთი სუნი იდგა რომ შეხვიდოდი გული აგერეოდა (ჯობია აღარ გავაგრძელო თორემ ,ვატყობ მე თვითონ ამერევა გული )
YOU ARE READING
მაფია (სრულად)
Adventure- მაგ ამბავს ნუ მახსენებ.... - გაგახსენებ , იმდენჯერ გაგახსენებ სანამ ამის საშუალება მომეცემა . სიკვდილის წინაც ამას შეგახსენებ და საფლავში მწოლიარესაც ამას ჩამოგძახებ . იქამდე გაგახსენებ სანამ არ აღიარებ შენს დანაშაულს და მერე.....