CHAPTER 44

996 38 1
                                    

Justice Tammara POV:

I sigh in frustration  because of the endless question that has been running to my head, I really don't know what to do this time, paalisin na Niya ako eh!

I turned around para pumanhik na saaking kwarto upang mag empake, charrrr Wala nga akong damit talaga eh, buti nga binigyan ako nang pamalit kundi nangangamoy dugyot na ako. I was about to go straight ahead when I heard something.

"Bring this letter to him". I was curious as heck kaya Hindi ko maiwasang sumilip sa may bintana, I was shocked when I saw that alahas girl at isang lalaking Hindi pamilyar Ang Mukha. He is wearing a black cloak but what surprised me most is that the symbol on his cloak is familiar----no I know that symbol, it belongs to the Empire.

I look at alahas girl na masilayan ko Ang may sa demonyo niyang ngiti.

"I'm sure this is big news for him, now go before someone sees us". She shoves the man away kaya Dali-dali akong umalis saaking pwesto. That letter, whatever content it has inside it should never reach whoever that guy is.

Agad akong tumakbo sa likuran for sure doon siya Daan, the back of this base is forest, easy for the intruder to be in and out of the base.

When I reached the place, I saw the back of that man walking inside the forest kaya Dali-dali ko itong tinakbo.

'oh boy! You will never escape from my grasp'

Agad kung hinaklit Ang kanyang Kapa at Nakita ko Ang kanyang maitim na buhok at batok, napangiwi Naman ako, Hindi bato naliligo?

"FUCK!!!". He cursed.

"Yah!!! Don't fuck fuck me you fucker". I said and punched him, pero mukhang magaling Ang Isang ito dahil nakailag.

"Who the heck are you!!?". He hissed at pinagpagan Ang sarili.

"Give me that letter". I bravely said. Nakita ko Naman Ang pagkunot nang kanyang noo pero kalaunay napangisi rin at biglang tinanggal Ang kanyang Kapa at doon ko Nakita kung gaano kalaki Ang kanyang katawan at Ngayon ko lang na realize kung gaano siya ka tangkad.

Tanginaaa mo Tammara, Ngayon mo sasabihin na matapang ka?

Napalunok Naman ako habang nakatingin. Sa kanya, at napaatras. Mukhang nakita Naman Niya Ang pag kawala nang tapang sa Mukha ko dahil bigla siyang ngumisi sa harap ko, kita ko Naman Ang gintoang ngipin niya. Putcha Hindi ba to nag sipilyo nang ilang taon? Aba't pwede na Yung isangla dahil napapagkamalan nang ginto ah.

"For a lady like you, you have the guts to challenge me huh". He said habang Pinatunog Ang mga buto Niya sa katawan. Putcha Mukhang malalagot Ang mga buto ko nito. Saang aabot tapang mo girl?

"Ha-ha-ha-ha sorry na wrong send lang Pala informant ko kala ko Kasi Ikaw Yun, he-he aalis na ako ciao". I said at agad tumalikod but before I could leave nagulat nalang ako nang bigla nalang ako tumangkad, charrrr umepekto naba Ang chereper ko?

"Now, now kitten where do you think your going?". I gulp upon realizing that I was lifted up by this big man with his one hand only. Tanginaaaa bakit ba Kasi ako sumugod nang Walang Plano, I only know a short martial arts dahil sa required sumali sa Isang club eh halos punuan na lahat at Wala nang Ibang pagpipilian kundi Ang sumali sa club na Yun na lubos ko pinag sisihan.

Halos araw-araw akong umuuwi umiika-ika muntik pa akong mabugbog nang mama ko dahil akala siguro Niya ay kung kanino ako bumukaka.

"He-he baka kasi hinahanap na ako saamin?". I said as I slowly turned my head to see him.

"You know something, so might as well shut your mouth for good". I gulp, tanginaaaa Hindi ko masikmura Ang Amoy nang bibig Niya na pumasok talaga sa nostril ko, nasusuka na ako, dahil sa pinaghalong Amoy at Kaba.

"P-please I-im sorry, spare my life". I said at umaaktong naiiyak, iwan ko ba kahit na medyo slight na kinakabahan ako, Wala man lang akong bahid na takot mamatay, I think it's because I experience once? Oh dahil sa naging panaginip ko nung Isang araw.

*Flashbacks (in her dream)*

I was walking in the midst of darkness, para akong bulag na naglalakad, nangangapa sa dilim. I don't know where I am, I was just sleeping early dahil sa Hindi magandang pakiramdam dulot narin sa naging engkwentro namin ni Sawyer.

"Hello? May tao ba diyan?". I shouted hoping that someone might hear me, but the only response is pure silence that sent shiver to my spine and my whole body is tremble in fear. Hindi ko alam pero nagsimula na akong matakot.

"He-hello someone p-please.... Sawyer? Mommy? Please let me get out of here I.....I-im....sca-scared". At tuluyan na nga akong napabagsak sa dulot nang panginginig, I'm hella crying right now, my tears started falling nonstop as if they were a river build in my eyes.

Hindi rin nagtagal ay biglang may Isang liwanag Ang biglang sumiklab that give my heart hope, at doon ko nga Nakita Ang Isang puting liwanang na lumilitaw saaking harapan, I smiled and reach for it as if it's my life. When I reach the light, suddenly it enveloped my whole being and I just found myself on my own house, sa bahay ko talaga where I live as Justice Tammara.

I smiled ear to ear nang makita ko si Mommy na nakangiti tumingin saakin.

"Mommy!!!, Mommy-----

"Mommmmm I'm home!!!". Bigla akong natoud nang may biglabg dumaan sa mismong katawan ko, I was shocked and couldn't utter a single word when I saw my mom hugging a blonde, tall and sexy girl Infront of me.

'mommy? She called my mom, mommy? But h-how? Ako lang Ang anak nang mommy ko'.

"Hon, I'm home I miss you". Mas Lalo akong nagulat at napaatras habang nakahawak saaking bibig nang makita ko Ang Isang lalaking yumakap Kay mommy, at sabay hinalikan sa bibig. They hug each other, they look so happy, like a happy family, with me excluded.

"I'm so happy to have both of you". My mom said lovingly habang hinahaplos Ang buhok nong babae. I felt pain, I am hurt dahil ako dati yung sinasabihan at ginaganyan ni mama eh. Mas Lalo akong napaiyak nang makita ko kung gaano siya kasaya habang nakatingin sa babaeng may dilaw na buhok. That look, that smile, that love that I saw in her eyes, that was the eyes that my mother use to look at me and now it's not belong to me anymore.

"Mom? I'm here....it's me Justice Tammara your baby...ma a-andito na p-po a-ako". I tried to call her but she couldn't hear me. Napahawak ako saaking dibdib nang bigla itong sumakit at Hirap na akong huminga.

*End of flashback*

Simula non nagising akong umiiyak, I don't know but I have a hunch that it's currently happening because my body no longer belongs to the future.

___________________________________________________

A/n: THIS STORY IS ALMOST END, CHARRR LANG HINDI KO PA NGA ALAM KUNG ANO ANG SUSUNOD NA PLOTTTTTTT....

The Ms. Haven part 2 is still on my draft sinisiguro ko pa Kasing Hindi lame charrrr lame parin Pala ako magsulat, but I'm working on it fellassssssss............

This is my second Reincarnated Story so I hope you will like it.

Beware of the Grammatical error and misspelled words

This is a work of fiction. Unless otherwise indicated, all the names, characters, businesses, places, events, and incidents in this book are either the product of the author's imagination or used in a fictitious manner. Any resemblance to actual persons, living or dead, or actual events is purely coincidental.

The images come from Google and Pinterest.

Copyright©️ 2021 JaiA. All right reserved.

The Arosaville CityWhere stories live. Discover now