POV MATTHY
Ik ben nu met Robbie thuis. De jongens zeiden dat ze zo nog wel even langs komen. Ik ben daar wel blij mee. Het lukt me gewoon niet om een gesprek te voeren met Robbie zonder dat ik bang ben dat ik iets vertel over wat er nou was gebeurd. Natuurlijk ik snap zelf ook wel dat ik het ooit moet vertellen, maar gewoon niet nu.
De jongens zijn er en we zitten op de bank. Robbie zit er wel bij, maar ik zie aan hem dan hij moe is. Ik hoop dat hij het nog even vol houd. En daar is de bezorgde Mat weer. Denk ik in me zelf. Hij moet gewoon nog even bij blijven tot het eten er is, want hij moet wel iets weten. Dit besluit ik dan ook wel even tegen hem te zeggen. Anders loopt hij dadelijk gewoon naar boven. 'He blijf je wel wakker tot het eten er is, je moet wel wat eten' fluister ik naar hem. Hij kijkt me aan en knikt. Dit is een goed genoeg antwoord.
We zijn een soort spel aan het spelen. De jongens spelen dit al best lang, maar ik geloof er allemaal niet in. Het is zeg maar zo dat een iemand een ketting pakt. Meestal die van Robbie want ja hij is de enige die een ketting draagt. Oke verder met de uitleg. Die ketting wikkel je een keer om een vinger. Dan laat je je hand zakken op je andere hand zodat de ketting er tussen in zit. Dan stel je in je hoofd een vraag en daar focus je je zelf op. Dan haal je je hand omhoog en dan wiebelt de ketting een kant op. En welke kant de ketting wiebelt is het antwoord op de vraag. naar voren is ja en naar achter is nee. Er was volgensmij ook zo iets dat naar de zeikand ook iets betekende maar dat boeit me niet zo. Hun zeggen meestal hardop toch wat het antwoord was. (sorry voor deze saaie en onduidelijke uitleg, maar ik wil dit spel vaker gebruiken in mijn verhaal van daar)
Robbie is aan de beurt en doet zijn ogen dicht. Hij haalt de ketting naar boven en hij wiebelt van hem af dus het is ja. De jongens zeggen meteen 'het antwoord is ja, dus wat was je vraag?' Ik zie het gezicht van Robbie gelijk wit weg trekken zodra hij zag dat het antwoord ja was. Ik kijk hem bezorg aan maar krijg geen blik terug. Hij kijkt alleen naar beneden. Nu wordt ik alleen maar bezorgder. Hij doet dit alleen als hij zich echt heel kut voelt. Wat dus nu is. Ik tik hem aan en vraag wat de vraag was. Hij wuift het weg en zegt 'Koen jij bent aan de beurt'. Ik kijk nogsteeds Robbie aan en hij mij. 'Kom op vertel gewoon wat je vraag was' zeg ik nu wat bezorgder maar ook iets strenger. Hij shut zijn hoofd en zegt 'nee, we hadden afgesproken dat als je de vraag niet wilt vertellen dan hoeft dat niet'. Ik moet hem gelijk geven. Dat hebben we inderdaad afgesproken. Ik besluit het voor nu te laten liggen, maar ga er zeker nog op terug komen.
Als al het eten op is gaat Robbie gelijk naar boven. Ik snap het wel hij was een uur geleden al heel moe. De jongens besloten nog even te blijven dus ik wordt wel gedwongen om nog op te blijven, waar ik eerlijk gezegd niet helemaal blij mee ben. Ik ben ook gesloopt in het ziekenhuis heb ik bijna niet geslapen en alleen maar gedacht of ik het hem moest vertellen of niet.
------JA JA DAT WAS WEER EEN DEEL. IK WIL TROUWENS WEL EVEN IETS VERTELLEN. EIGENLIJK MEERDERE.
1. IK VIND DIT EERLIJK GEZEGT ECHT EEN KUT DEEL HIHI
2. ROBBIE IS GELIJK WEER HET ZIEKENHUIS UIT. IK VIND DIT NORMAAL ERG IRITANT ALS DIT GEBEURD, MAAR IK WILDE EIGENLIJK IETS ANDERS DOEN IN HET ZIEKENHUIS MAAR DIT LUKT ME NIET OP UIT TE WERKEN EN BIJ EEN HERSENSCHUDING HOEF JE ZOIZO NIET LANG IN HET ZIEKENHUIS TE LIGGEN, AANGEZIEN SOMMIGE MENSEN NIET EENS NAAR HET ZIEKENHUIS TOE GAAN ALS ZE EEN HERSENSCHUDDING HEBBEN.
3. IK BEN ECHT MOE HIHIHIHIHIHI
4. IK HEB DIT ECHT NET NET NET GESCHREVEN LEUK HE
5. DOEI :)
أنت تقرأ
'Die zijn ineens wel erg cloos' (bankzitters)
أدب الهواةHoi hoi Dit is mijn nieuwe boek Ik ga proberen iedere week een deel te uplauden op woensdag Er zullen soms wel extra delen zijn Ow ja. Het is gay. Dus als je er niet tegen kan heb je pech of moet je gewoon weg gaan :)
