Sar-Hoş (BxBxG)

1

"Gece, buraya gelsene kızım." Anıl'dan kaçmaya devam ederek mutfağa girdim.

"Gece, neden kaçırıyorsun kaç günden beri benden?" Dedi kolumdan kendine çevirerek.

"Anıl, senden neden kaçayım ben?" Dedim kaşlarımı çatarak. "Bırak beni, yemek yapacağım."

"Tamam, Gece. Öyle olsun. Bir tabak daha koy sofraya, Görkem de geliyor." Derince yutkundum.

Siktir!

"Tamam, tamam." Dedim onu mutfaktan dışarıya iterken.

Anıl ve Görkem sevgiliydi.

Anıl benim ev arkadaşımdı.

Ben Anıl'dan hoşlanıyorum.

Ve ben Görkem ile öpüşmüştüm!

Elimi yüzüme atıp sıvazladım. Anlık gelişen bir şeydi. Bedensel arzular işte.

Pilav ve tavuk sote yaptığında tabaklara koydum. "Anıl! Bakkala git iki dakika, kola yok."

"Tamamdır!"

Salona geçip biraz dinlenmek adına oturdum. Telefonumda sosyal nedyada takıldım.

Çalan zil ile göz devirerek ayaklandım. "Anahtarını yanına alsan olmaz zaten." Kapıyı açtığımda karşımda görüldüğüm kişi ile anlık nefesim kesildi.

"Selam." Diyerek içeriye geçti. "Anahtar verirsen alırım yanıma." Diyerek göz kırptı.

"Selam, Görkem." Yüzünü buruşturdu.

"Görkem ne ya? Deme boşver." Göz devirerek salona geri geçtim.

"Anıl nerede?" Dediğinde telefonuma bakarak cevap verdim.

"Bakkala gönderdim, kola yok."

"Bakkala mı gönderdin? Benimle yalnız kalabilmek için mi yoksa?" Dediğinde ayağa kalktım.

"Bak, Görkem. Saçma sapan konuşma tamam mı? Seninle öpüştük evet, ama tamamen o anki çekimden dolayı."

"Öpüştünüz mü?" Diyen sesi duymam ile buz kesildim.

Görkem hâlâ geniş geniş gülümsüyordu. Neredeyse ağlayacak durumdaydım gözlerimi yumdum.

"Görkem, sevgilim, bensiz mi gerçekten?" Gözlerim şokla açıldı.

"Ne diyorsun sen?" Dedim. Ellerim titriyordu.

Anıl'ı kaybetmek istemiyordum.

"Gece, seni seviyorum." Diyen Anıl ile dudaklarım aralandı. "Seviyoruz. Görkem de seviyor."

"Siktir!" Dedim ani bir çıkışla. Görkem ayağa kalkıp belimden kavradı ve beni bedenine hapis etti.

"Bir daha küfür etme, benim küçük kızım."