Ngumiwi siya.

“Tanggapin muna, Joce. I already buy your milk and vitamins for your baby.. Lahat ng masustansiya na pagkain at kailangan mo sa apo ko, nabili kuna. Gamitin mo 'yan para bumili ng damit at gamit ni Baby, okay?” Niyakap siya patagilid ni Tita Trisha at mahinang hinaplos ang tiyan niya.

“S-salamat po talaga—”

“Kumain kana ng marami, Joce. Bibili muna ako ng ice cream mo, okay?”

Napa-kagat labi siya sa ginawa ng ina ni Baste sa kanila. Parang ina na niya ito mula ng kinuha siya ng ginang sa bahay ni Baste..

“Don't be shy, Ate Joce. Ganiyan rin si Mommy sa akin. She spoiled me so much. Tingnan mo ako. Ang taba kona” Ngumuso si Tween sa kaniya.

“Ang ganda mo kaya”

Mas lalo itong ngumuso at agad rin sumeryuso ang mukha.

“Don't worry to much. Magiging okay rin si Kuya. At, maliligtas siya.. Don't think too much. Maapektuha si Baby, Ate..”

Jocelyn heave a deep sigh.

“Sa totoo lang natatakot ako, Tween.. Natatakot at sobra akong nag-aalala—”

“Tween!” Humahangos na pumunta sa kanila si Lase.

Bigla nalang siya nakaramdam ng takot sa inaakto ni Lase. May nangyari bang masama kay Baste?!

“What happened, Lase?!” Natataranta rin si Tween.

Natataranta silang tatlo!

“Nasaan si Tita?”

Their eyebrow knotted in annoyed.. Damn it! Akala niya ano na ang nangyari sa kasintahan.. Takot na takot siya sa inaakto ni Lase kanina!

Isang sapak ang binigay ni Tween sa doktor.

“Gagu ka, Lase! Alam mo bang takot na takot kami sa ginawa mo?!”

Napakamot sa batok si Lase at ngumiwi.

“It's emergency, Tween—”

“Emergency your ass! You asshole!” Galit na sigaw ni Tween sa doktor.

Umatras si Lase sa kanilang dalawa.

“Tein already transferred in the OR. Paki-sabi kay Tita. Bye” Agad itong umalis at tila natatakot sa ano pang gagawin ni Tween dito.

“Pwede ba akong sumama, Tween?” Gusto niya makita ang nangyayari sa kasintahan niya.. Hindi siya mapakali habang nakatingin sa relo niya.

Hinawakan ni Tween ang kamay niya at mahinang pinisil 'yun.

“Ate Joce. Mag-hintay nalang tayo sa labas, okay? Ayaw ni Kuya sa gusto ni Lase. Let's pray for Kuya.. Alam kung makakaya ito ni Kuya. Hindi niya tayo iiwan”

Huminga ng malalim si Jocelyn at tumango sa kapatid ni Baste.

“Ayokong mawala si Baste, Tween. Mahal na mahal ko siya” Mahinang bulong niya.

“H-hindi siya mawawala, Ate Joce. Hindi niya tayo iiwan”

NANGHIHINA ang katawan ni BASTE habang nakatingin sa paligid. He's already in Operating Room, scared and uncomfortable. Gusto niya matawa sa sarili. He's strict and confidence when it comes in performing surgery but now, look at him. Siya naman 'yung nakahiga dito at ramdam na ramdam niya kung paano bumalot ng takot at pangamba ang mukha ng mga pasyente niya. Dahil saksi siya ngayon kung gaano siya takot at kinakabahan sa anu man mangyari sa kaniya ngayon..

“H-hey”

Bumaling siya sa kaibigan.

“L-lase, s-save m-me.. P-please”

Lase nod. Puno ng tapang ang mukha nito habang nakatingin sa kaniya. Baste wanted to see his best buddy to perform without consuming his fear. Gusto na gusto niya makita itong maabot ang gusto nito. Pero paano kung siya ngayon ang pasyente nito?

“G-gagawin ko ang lahat. Just promise me, keep fighting.. Naghihintay ang kasintahan at anak mo sa labas. So, please.. Lumaban ka”

Even it's too painful to Baste. Tumango siya at hinawakan ang braso ng kaibigan. Ito na siguro ang nasa-isip ng mga tao kapag nasa bingit sila ng kamatayan katulad niya. Kahit na mahirap at sukong-suko na siya, pipilitin parin niyang lumaban. Pipilitin parin niyang mabuhay. It's funny to think this but, for Baste. He regret wasting his time.. Nagsisisi siyang hindi niya hinanap ang kasintahan at anak. Nagsisisi siyang hindi kinausap ang ina at ama. Nagsisisi siyang naging maka-sarili siya. Time is precious to waste with the things that can solve with expressing and forgiveness.

He waste too much time because of hatred and pain.. Mom is right, life is too short to waste. At, habang nakatingin sa kaibigan. Nakikita niyang siya ang gumawa ng hakbang para magdusa ang mga mahal niya sa buhay. It's really heartbreaking to see them like this. Mas lalong sumisikip ang dibdib niya ngayon.

“L-lase, i w-want M-mom to perform a surgery for m-me. C-can you tell her? I want to hold her hand.. I m-miss my Mom so much—”

“I-im h-here”

Naramdam ni Baste ang malamig na kamay na sinakop ang kamay niya. He's too weak to look with her. Baste refrain from sobbing like a baby. Mas hinigpitan niya ang hawak sa ina kahit hindi niya ito nakikita.

“I-im s-sorry, Mom.. S-sorry”

“No..n-no. A-ako dapat ang humingi ng tawad sayo, B-baste.. P-patawarin mo si Mommy, okay? I'll explain everything after your surgery. Just hold my hand, anak. Hindi kita bibitawan. L-lumaban ka, okay? Pangako mo, lalaban ka” Humagulhul ang ina at naramdaman ni Baste ang pag-yakap nito sa kaniya.

“K-kuya—”

“Y-yohanne?”

“G-gusto ko magalit.. Gusto ko itanung sayo kung bakit pero wala kang alam. Hindi buo ang alaala mo. But, come back with us. Okay? Naghihintay si B-brace sayo, K-kuya..” Garalgal ang boses ni Yohanne habang sinasabi 'yun.

“It's already time, Doc.” Ani ng ibang doktor sa ina.

Mas lalong humigpit ang kamay ni Baste sa ina. Gusto niya higpitan lalo ang pag-hawak sa ina niya. Pero alam niya. Alam niyang gumagana na sa katawan niya ang anesthesia na tinurok ni Lase sa kaniya. Ito na ang oras para lumaban..

“We will do our best to save Doc Tein. But, first i want to clarify something. I don't like some of your board members, it's makes my neck grip thinking about the position they eager to get. 'Yun ba dapat ang uunahin nila kaysa sa kalagayan ng tagapagmana? I don't get it, Doc Freimn. Our priority is to save Doc. Tein no matter what happen. Patients first before something else. We are doctors, we save life not for position we want. It's just waste of time. May posisyon kaman o wala, ang totoong doktor.. Sumasalba ng buhay at hindi sa sariling kagustuhan. Okay? I'll do my best for Baste. He save my life not once but twice.” Paliwanag ng Doctor. Pamilyar ang boses nito pero hindi niya matandaan..

“We will do our best, Doc Freimn. We're on your side”

Baste heart relief.. Mas lalong lumalaban siya sa narinig niya sa lahat ng doktor. Kahit paunti-unti ng lumuluwag ang pag-hawak niya sa ina. Naramdam niyang bumukas ang bibig at nagpa-salamat sa lahat ng doktor. Alam niyang nakasama na niya noon sa ibang bansa. ..

A/N: Sorry sa late-late update. Sana magustuhan niyo si Baste at Jocelyn🥺

AlphabetusSeries 2: One Wild NightOnde histórias criam vida. Descubra agora