AlphabetusSeries 2: One Wild Night

Chapter 22

CHAPTER 22

NGUMITI si BASTE ng makita ang larawan ni Darren at Jocelyn. Those smile, it's complete his day now. Nakangiti ang dalawa at magka-hawak ang kamay. Tein sigh in relief seeing them filled with so much happiness. Wala naman siyang ibang hangad kundi ang kasiyahan ng tatlo. Ang anak niya, kasintahan at kapatid ng babaeng mahal niya.

"Tita already set your operation, Tein. You have 24 hours to wait. Pero kailangan mong magpahinga lalo na ang isip mo. Stop worrying Jocelyn and Brace. Inalagaan siya ni Mafe at ina mo" Pag-umpisa ni Lase.

Mom huh? Bakit?! Bakit, ngayon lang?!

"O-okay.."

"Hindi mo parin siya kayang kausapin?"

Nagtatagis ang bagang na umiwas siya ng tingin. If Lase could read his mind, Tein is assured. Hindi na nito maki-usap sa kaniya na kausapin ang ina niya. The pain, those hurtful words, those hellish experience without mother in his side. Hindi niya alam kung paano ni Baste kausapin ang ina, kung paano niya ito patatawarin..

'Yung mga panahon na sukong-suko na siya walang kahit ina o ama ang nasa tabi niya. Para damayan siya. May isang beses sa kalsada na siya tumira dahil wala na siyang pera! Dalawang linggo siyang walang naka-in. At, nagka-sakit siya ng isang buwan dahil sa kondisyon niya ngayon. If Mom really love his son. Hindi nito matiis ang anak kahit isang araw! Pero ang ina niya, nakaya nitong hindi siya makita ng higit sampung taon!

Mariin na pumikit si Baste.

"Kung ano man ang mangyari sa akin.. Ikaw na ang bahala-"

Napatigil si Baste ng sunod-sunod na pumasok ang mga kaibigan niya. Their looks like they want to throttle his neck from hiding his condition.. Puno ng daing ang silid niya at sunod-sunod na mura ng makita siya. But, Heiro emotion didn't change a bit, always emotionless and nothing. Ilang sandali lang ay sinugod siya ni Asten.. Pinigilan lang ito ni Lase at Califf.

Paano sila naka-pasok?!

Bumaling siya kay Lase at tumaas ang balikat nito. Nagpapahiwatig na hindi nito alam!

"G-gagu ka! Gagu ka talaga, B-baste!" Puno ng hinanakit na sigaw ni Asten. "Bakit ayaw mo kaming papasukin at tingnan ka?! Putangina mo talaga. Kailangan ko pang isara ang Bar ko para sayo, tangina mo!"

Nasapo ni Baste ang noo at umiwas ng tingin sa mga kaibigan..

"Dongggg huhuhuhu" Ngumiwi si Baste ng lumuhod si Tymon sa harapan niya at niyakap siya. He's acting like idiot but Baste sigh heavily as he saw how Tymon look devastated from hiding his condition. Hindi naman isang beses ganito ang kaibigan. Kapag may pinagdaanan sila, umiiyak nalang ito basta-basta.

Damn this!

"D-dongggg! B-bakit di mo sinabi sa amin?! Kapag mamatay ka sino na ang kasama kung mambabae-"

Binatukan niya ito. Babawiin na niya ang sinabi niya kanina. Kahit kailan baliw mag-isip ang kaibigan niya!

"G-gagu k-ka b-ba?! A-anong m-mambabae?!"

Hinawakan ni Lase ang braso niya. Nag-aalala naman ito at alam niyang wala itong pahinga dahil sa kalagayan niya ngayon.

"Wag ka munang mag-salita, Tein. Save your strength.."

Nagbuntong hininga ang mga kaibigan niya.

"D-dong. Patawarin mo sana ako sa mga kagaguhan ko. Sa mga talong na pinagsasabi ko.. Sa mga walang kwentang joke ko. Promise, Dong! Pag-namatay ka sasama ako sa huling hukay mo? Aja, Dong. Okay?! Fighting!"

Mahina si Baste tumawa ng para batang itong kumapit sa kaniya.

"G-gusto ko magalit pero alam kung hindi kapa malakas, Budd. Alam ko kung ayaw mong makita namin ang sitwasyon mo pero, Baste! We don't mind how you look or did you pity yourself? Sabi ni Heiro diba, iisa lang tayo dito? Magkaibigan tayo. Kung ano ang problema mo, problema narin namin. Hindi lang kami ang naapektuhan, Baste. Nakita mo ba ang mukha ng kasintahan at anak mo? Naghihintay sila sa labas! Nag-aalala at natatakot sa sitwasyon mo! Bakit ayaw mo silang makita?!" Galit na ani ni Deon. He frustratedly stroke his hair.