სკოლაში დიდი გაჭირვების შემდეგ ჩავალაგე ჩანთა,წასვლის წინ დავემშვიდობე ჩემს მეგობრებს.ჯონგუკს მოუწია სკოლაში დარჩენა მასწავლებელთა შეხვედრისთვის,ამიტომ მარტო მიწევს სახლში დარჩენას.
კარიბჭესთან მისვლისას გავიგე როგორ დამიძახა ბატონმა მინმა
-ჰეი ჯიმინ,საკმაოდ გვიანია,გინდა ჩემთან და ქალბატონ მიასთან ერთად მიგაცილო სახლამდე?-მკითხა იუნგიმ,მე გავუღიმე მას,ბოდიშის მოხდით უარვყავი მისი შემოთავაზება,რადგან არ მინდა მათ დრო დავაკარგვინო.ისინი წყვილი არიან და მნიშვნელოვანი საქმეები აქვთ განსაკეთებელი.
-აჰ არა მადლობთ ბატონო იუნგ-წასვლამდე გავუღიმე მას შემდეგ რაც მისგან "კარგი" გავიგე.ძალიან სწრაფად დაბნელდა,ამიტომ მოკლე გზით წასვლა გადავწყვიტე რადგან თითქმის ღამის 6 საათია.
სწრაფად ავიღე გეზი მოკლე გზისკენ და ვცდილობდი სახლში უსაფრთხოდ მივსულიყავი.
-შეხედეთ,რა გვაქვს აქ-უეცრად ჩემს წინ მახინჯი ადამიანი წარმოდგა-რას აკეთებს შენნაირი ლამაზი ანგელოზი ასეთ ადგილას,ჰა? მინდა რაიმე სახალისო გავაკეთო-თქვა მან და ტუჩები გაილოკა.
ის კაცი უფროსად გამოიყურება,შესაძლოა 40-ზე მეტისაც კი იყოს და მისი მეგობარიც ასევე.ორივე ალკოჰოლით იყვნენ გაჟღენთილი-ბოდიშით უნდა წავიდე-სწრაფად თქვა ჯიმინმა და შეეცადა გაქცეულიყო,მაგრამ ისინი ბევრრად უფრო სწრაფები აღმოჩნდნენ ვიდრე ჯიმინი წარმოიდგენდა.
ერთ-ერთმა მათგანმა პერანგში სწვდა ჯიმინს და კედელს მიაჯახა,სადაც თავი ძლიერად მიარტყა რის შედეგადაც გვერდიდან სისხლი წამოუვიდა-ბოდიში პატარავ,ჩვენ ნამდვილად გვინდა გართობა,ასე არაა ჯეიმს?-თქვა ერთ ერთმა და ჩემს უკან მყოფს შეხედა.
-მართალია დევიდ-უპასუხა მეორემ,ხელები მომკიდა და ახლოს მიმიკრო-მომაშორე შენი ბინძური ხელები!-დავუყვირე და ფეხი სასქესო ორგანოზე დავარტყი,მალევე კი დევიდი ტკივილისგან ჩაიხარა.
-ჯანდაბა! შე პატარა ბოზო!-დაიყვირა ჯეისმა,აიღო ძველი ხის ნაჭერი და დამარტყა.ტკივილისგან ვიყვირე.რატომ მემართება ყველაფერი მე?დევიდი მალევე წამოდგა და პერანგის ღილების შეხსნა დამიწყო
-ჯანდაბა რა საოცარი ხარ-მითხრა მან სხეულზე შეხებისას.ცრემლები წამომივიდა თვალებიდან,მაგრამ სანამ ისინიც გაიხდიდნენ ტანსაცმელს,მამაკაცი მოგვიახლოვდა შავ ტანისამოს და ნიღაბში გამოწყობილი.
-ეს არ უნდა გაგეკეთებინა იცით?-თქვა უცნობმა,ლამპიონის შუქზე შეაბიჯა და იარაღი მოიმარჯვა.ორივე მამაკაცი მუხლზე დავარდნენ და დაიწყეს თხოვნა
-გთხოვ,ნუ მოგვკლავთ,ჩვენ ვწუხვართ მკვლელო X-ჯეიმსი ევედრებოდა მამაკაცს.მოიცა...მოიცა მან თქვა მკვლელი X! (უფანტაზიო მწერალი გყავთ)ეს არის ყველაზე ძლიერი მაფიის ლიდერი კორეაში-არ იმსახურებთ სიცოცხლეს-თქვა მამაკაცმა და ორივეს თავში ესროლა.
ორივე მიწაზე დაეცა-გ-გთხოვთ...ნუ მომკლავთ!მ-მე არაფერი...დამიშავებია..
-მოდი ჩემთან ჯიმინ-მოიცა..მოიცა ჩემი სახელი საიდან-რ-რა?საიდან მიცნობ!-ვიკითხე მაგრამ პასუხი არ მიმიღია.უბრალოდ მომიახლოვდა და ნიღაბი მოიშორა
