8.BÖLÜM

74 12 0
                                    

Az önce Ateşle öpüşücektin Yağmur ne oluyor sana kendine gel. Elimi yüzümü yıkadım. Ayağım daha iyiydi şimdi dışarı çıktım. Ateş odada yoktu. Hızlıca dolap kapaklarını açtım ve üstümü giydim bu odaya bidaha gelmemek üzere çıktım.

Koridorda yürürken iki hemşirenin köşede Ateş hakkında konuştuklarını duydum. Bir tanesi benim oda hemşiremdi. Ne kadar dinlemek istemesemde dinledim. İçlerinden biri "şu Ateş varya çok yakışıklı değil mi?" diye sordu. Diğer hemşire " umutlanma sevgilisi varmış" dedi. Ne! Ateşin sevgilisimi varmış. "Nerden biliyorsun?" dedi ilk hemşire "92 numarada kalan hasta Yağmur Bakırcıoğlu hatırlıyormusun onunla sevgiliymiş" dedi. Nee!! Ben mi peki benim niye bundan haberi yok acaba. "Nasıl öğrendin?" diye sordu tekrar ilk hemşire. "Ambulansta hastayı getirirken Pelin sordu Ateşte sevgilim demiş" dedi. Bence bu kadar bilgi yeter aşağıda ağaç oldu insanlar. Hızlıca aşağı indim Ateşe ne olup bittiğini sormak gerekiyordu.

Annemler erkenden gitmiş kızlar ve erkekler vardı, kızlara "ben Ateşle gidicem" dedim. Hepsinin ağzından "Oooo" sesi çıktı. "Hiç ooo yapmayın Ateşle konuşucaklarım var" dedim. "Gidelim o zaman" dedi. "Gidelim" dedim ve arabaya bindik. Arabayı çalıştırdı ve sürmeye başladı "Ne konuşucaz?" diye sordu. "Bence sen konuş sen hemşirelere bizim sevgili olduğumuzumu söyledin" dedim. "Hee sen o konuyu diyorsun" dedi. "Hee o konuyu diyom" dedim. "Ambulansla gelirken hemşireler sordu başım ağrıyordu, açtım bende evet dedim yoksa beni çiğ çiğ yiyeceklerdi" dedi. "Umarım annemin kulağına gitmez" dedim. "Neden" dedi "Yoksa söz keser valla beni kocaya vermeye çok meraklı" dedim. Küçük bir kahkaha attı. "Ne gülüyorsun be" dedim sitemle. "Tamam be gülmüyorum" dedi.

Sonunda eve varmıştık. Annemin yemeklerini yemeyi çok özlemiştim aslında hastaneye sürekli yemek getirdi ama neyse. Arabadan indik annem bizi bekliyormuş gibi kapıdan çıktı ve Ateşe sarıldı. "Hasta olan benim anne Ateş değil, karıştırdın." dedim. Ateşten ayrıldı ve bana sarıldı. "Karıştırmadım tabiki, seni bulan Ateş o yüzden önce ona sarıldım kızım" dedi. "Geç kaldınız yemekler soğuyacaktı nerdeyse geçin hadi" diye ekledi. Ateş benden önce eve girdi. Bidaha asla kaybolmicam gerçekten.

Bende içeri girdim. Ateş ve babam tokalaştılar. Babam "Sağol Ateş Yağmuru sen bulmuşsun" dedi. "Ne demek efendim" dedi Ateş. "Efendimli felan konuşmaya gerek yok bana Burhan amca desen yeterli" dedi ve bana dönüp sıkıca sarıldı. "Niye kendine dikkat etmiyorsun Yağmur sana bişey olsaydı biz ne yapardık" dedi "iyiyim artık baba geçti sofraya oturalım mı?" dedim. Babam baş köşeye annem sağına ben soluna oturdum tabi Ateş benim yanıma oturdu. Oturmasa şaşardım.

Yemeklerimizin bitimine yakın Ateş "Ellerinize sağlık Derya hanım çok güzel olmuş yemekler" dedi. Annem "Aaaa Ateşcim lütfen bana Derya anne de" dedi. O anda çok büyük bir boğulma yaşamaya başladım. Öksüre öksüre bir kaldım Ateş hemen bana bir bardak su uzattı.
"İyimisin Yağmur" dedi annem. Nasıl iyi olabilirim acaba az kaldı ölücektim "iyiyim bişeyim yok" dedim. Sonra annem "kızım siz Ateşle odanıza çıksanıza bi bizim babanla konuşucaklarımız var" dedi. "Siz odanıza çıkın anne" dedim. "Sen bana karşımı geliyorsun Yağmur" dedi annem. Ayağa kalktım ve "estağfurullah annecim biz çıkarız şimdi Ateşle odama ama sizin konuşmanız bitince bizi çağırırsınız" dedim. Merdivenlere doğru ilerlediğimde Ateşte peşimden geliyordu.

Odama gelmiştik Ateş direk büyükçe olan kitaplığımdaki kitaplara bakıyordu. "Ateş" dedim tekrar ağızını yoklicaktım. "Efendim" dedi. "Sence odam güzel mi?" diye sordum. Bana döndü ve "Neden bana soruyorsun ki" dedi. "Şimdi sen bir sürü kadının odasına girmişsindir onlara bakılırsa benimki nasıl" dedim "Hee anladım ben seni" dedi ve yanıma yaklaştı yatakta oturduğum için iki elini yatağa sabitledi kaçıcak yerim kalmamıştı yüzü çok yakınımdaydı. "Ben kadınların evine gitmem, çağırırım" dedi "yaa çok iğrençsin" dedim ve onu itip ayağa kalktım arkamdan gülüyordu. Doğru cevap verse  şaşardım zaten yatağımın yanına gitti ve uzandı. Ayak ucuna gittim ve yüzüne bakmaya başladım "ne bekliyorsun yatsana" dedi. "Üzgünüm namusumu senin gibi bir insanla kirletemem" dedim. Elimden tuttu ve beni yatağa yapıştırıp üstüme çıktı konuşmama izin vermeden "ne demek benim gibi bir insanla namusunu kirletmek" dedi. Şimdi ne diyecektim " sen şimdi bir sürü kadınla..." dicekken ağzımı kapattı ve kulağıma yaklaştı rüzgar ve yağmur esintisi gibi kokuyordu ve bu beni oldukça rahatlatıyordu. "sana izmirdeki partide ne dediğimi hatırla Yağmur" dedi adım bir insanın ağzına nasıl bu kadar yakışabilirki. Geri çekildi bende yatakta doğruldum kapıya ilerledi ve durdu "bu arada emin ol odan o kadınlardan daha güzel aynı senin gibi" dedi ve çıktı. O az önce bana iltifat mı etti hızlıca aşağı indim ama yoktu hadi ama ya bu kadar hızlı gitmiş olamazsın. Annem yanıma geldi ve "ne konuştunuz da çocuk bu kadar mutlu" dedi. "Ateş çıkarken gülüyormuydu?" dedim. "Evet, ne konuştunuz" diye sordu tekrar "ne konuşucaz annecim havadan sudan konuştuk, hadi ben yatıyorum size iyi geceler" dedim yanağına küçük bir öpücük kondurdum ve odama çıktım. Telefonumu elime aldım ve kızlarla olan gruba girdim.
"kızlar yarın pijama partisi var bekliyorum" yazdım. Açelya
"Cipsler benden" yazdı. Ada
"içecekler benden" yazdı. Merve
"dedikodularda benden olsun" yazdı. "yarın görüşürüz" yazdım, telefonu kapattım ve yatağa girdim şaka olmalı bu gerçekten. Ateşin kokusu yastığa sinmişti daha bir iki dakika bile yatmamıştı ama bu koku beni uykuya daha çok çekiyordu kokusunu içime çektim ve gözlerimi kapattım

Evet sevgili okurlarım nerdeyse dört gündür bölüm paylaşamadım işlerim vardı umarım bu bölümüde beğenmişsinizdir lütfen yorum ve oylarınızı eksik etmeyin
Sizi seviyorum...

YAĞMURDA YANAN ATEŞ (Ara Verildi!) Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin